Δημήτριος Γ. Μπέης: 28η Οκτωβρίου 1940, 2020 : "Ήγγικεν η ώρα της ξεχρέωσης (ενός μέρους του χρέους) των Συμμάχων προς την Ελλάδα" ...

"Ο λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει" ... 

Κάθε χρόνο, την ίδια μέρα, καλούμαστε να τιμήσουμε το Έπος του 1940. Για μια ακόμα χρονιά, ο Ελληνισμός όπου γης (όσο δύσκολο κι αν φαντάζει αυτό με την πανδημία) θα τιμήσει την επέτειο του "ΟΧΙ". Ο εορτασμός της Ημέρας του «ΟΧΙ» την 28η Οκτωβρίου 1940, προσφέρει σε όλο τον Ελληνισμό μία σημαντική ημέρα με την οποία θυμόμαστε και επιβεβαιώνουμε την μοναδική σχέση μεταξύ της εθνικής κληρονομιάς και της πίστεώς μας. Αυτή η ημέρα σημειώνει την υπέροχη στιγμή της ιστορίας όταν το έθνος των Ελλήνων αντιτάχτηκε με λόγους και με πράξεις στις δυνάμεις συνομολόγησης του Χαλύβδινου Συμφώνου. Η απάντηση «ΟΧΙ» την οποία αντέταξαν οι Έλληνες στις απαιτήσεις των δυνάμεων του Άξονα την 28η Οκτωβρίου 1940, βροντοφώνησε την γενναιότητα και την θυσία πολλών και αποτέλεσε έκφραση της βαθιάς Ελληνικής αγάπης για τις έννοιες της Ελευθερίας και ανεξαρτησίας. Επίσης, επέδειξε την ακλόνητη δέσμευση των Ελλήνων προγόνων μας στην πίστη τους και την πατρίδα τους. Τα γεγονότα που σχετίστηκαν με αυτόν τον πόλεμο ήταν γεγονότα που χτίστηκαν με τον ηρωισμό και την αυτοθυσία όλων των Ελλήνων. Δεν πολεμούσαν μόνο έναν εισβολέα αλλά και μια διαφορετική κοσμοαντίληψη. Kανείς δεν έλειπε από τη μάχη!! Κανείς δε δείλιασε στον πόνο!! Κανείς δεν καταδέχτηκε να παραδοθεί!! Έτσι λοιπόν και εδώ πάνω στα ορεινά και ιστορικά Γρεβενά, όπου οι άνθρωποι έχουν μάθει να υψώνουν το ανάστημά τους σε κάθε ξένο ή εγχώριο που επιβουλεύεται την εθνική υπόσταση της Ελλάδος, βροντοφώναξαν το ΟΧΙ. Τα Γρεβενά, καταχωρήθηκαν στις λαμπρές σελίδες του Έπους της Πίνδου και συμπεριλήφθηκαν σ’αυτές τις ιστορικές στιγμές. Εντός των ορεινών εδαφών της Βόρειας Πίνδου και τις πανέμορφες και ταλαιπωρημένες ανά τους αιώνες ψηλές βουνοκορφές και τοποθεσίες των Γρεβενών (Σαμαρίνα, Ύψωμα Αννίτσας, Περιβόλι, αυχένας Τίζας, Δοτσικό) επιτεύχθηκε η απόκρουση της ιταλικής εισβολής. Συγκεκριμένα η συμβολή της Ταξιαρχίαςτου Ιππικού με διοικητή τον Συνταγματάρχη Σωκράτη Δημάρατο, στο Ύψωμα της Αννίτσας, χαρακτηρίζεται από στρατιωτικούς αναλυτές το κύριο και σημαντικό βήμα της μετέπειτα επίθεσης των ελληνικών στρατευμάτων. Από αυτές εδώ τις περιοχές επήλθε η πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Η Ελλάδα εκείνη την εποχή βρέθηκε απότομα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της παγκόσμιας κοινής γνώμης. Στο γενικό συμπέρασμα, πολλοί ιστορικοί υποστήριξαν και υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, οι γερμανικές δυνάμεις να καθυστερήσουν την επίθεσή τους στη Ρωσία (έγινε το χειμώνα και όχι την άνοιξη σύμφωνα με τα αρχικά τους στρατηγικά σχέδια) και να ηττηθούν στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας. Έπειτα λοιπόν από τέτοιου είδους συμπεράσματα, η φετινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου είναι πολύτιμη και διαχρονικά επίκαιρη η παρακαταθήκη της. Νομίζω πως θα πρέπει να αποτελέσει την αφορμή για περίσκεψη και γόνιμο προβληματισμό για όλους τους Συμμάχους μας. Πιστεύω πως ήρθε η στιγμή να ξεχρεώσουν ένα μέρος του χρέους τους προς την Ελλάδα με την έμπρακτη στήριξή τους έναντι σε όσους επιβουλεύονται την εθνική μας υπόσταση και κυριαρχία. Δεν πρέπει να επιτρέψουν σε έναν λαό (Τούρκοι)ο οποίος ήρθε από τα βάθη της Ασίας και δεν είχε σχέση ποτέ με την τωρινή του γεωγραφική θέση, να επιταχύνει και να κλιμακώνει τις προκλήσεις απέναντι στη χώρα μας, τη συγκεκριμένη στιγμή. Είναι μια γνώριμη επαναλαμβανόμενη πρακτική η οποία δημιουργούσε και δημιουργεί έκρυθμες καταστάσεις στη μεταξύ μας γειτνίαση. Η Τουρκία με ένταση και επιμονή απλώνει τα πλοκάμια της παντού, έχοντας ως στόχο, να διαμορφώσει γεωγραφικές μεταβλητές και να περάσει στο μυαλό όλων ότι είναι η μοναδική γεωπολιτική και «απρόβλεπτη» δύναμη της Ανατολικής Μεσογείου. Το κυριότερο είναι ότι σταδιακά επέλεγε μια τακτική (αφού κατά καιρούς της έδωναν τη δυνατότητα οι υπερδυνάμεις προς εξυπηρέτηση των δικών τους σκοπιμοτήτων),που παρέπεμπε σε μια εκτίμηση ότι έχουμε περάσει στην εποχή ενός περισσότερο πολυπολικού κόσμου και κατά συνέπεια μπορεί να κινείται με περισσότερους ρυθμούς ελευθερίας. Αναστατώνει κατά καιρούς όλη την Ευρώπη και το τελευταίο χρονικό διάστημα αψηφά τις συστάσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας οι οποίες έχουν σκοπό, στο να πρυτανεύσει η λογική και να εφαρμοστούν οι συμφωνίες – διεθνές δίκαιο. Εκείνη αντιθέτως προσπαθεί με θράσος να επιβληθεί και να καρπωθεί χερσαίες ή θαλάσσιες περιοχές οι οποίες ανήκουν στον Ελλαδικό χώρο. Πιστεύει ότι έχει την μεγάλη ευκαιρία να αναδειχτεί σε περιφερειακή δύναμη. Όλες αυτές οι πρακτικές της Τουρκίας και οι συνεχόμενες απειλές, το τελευταίο χρονικό διάστημα προς όλους, θα πρέπει να επαναξιολογηθούν από τους Συμμάχους μας και χωρίς δισταγμόνα πάρουν αποφάσεις. Αν δεν την σταματήσουν σήμερα, είναι πολύ πιθανόν να επαναληφθεί το σκηνικό με την ανοχή που επιδείχθηκε απέναντι στη Γερμανία του Χίτλερ και της Ιταλίας του Μουσολίνι και τότε θα είναι πολύ αργά. Η Ευρώπη και η διεθνής κοινότητα γενικότερα θα μετανιώσει και ίσως να πληρώσει ακριβά τη σημερινή ανοχή που επιδεικνύει έναντι της στρατιωτικοποιημένης εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας. Άμεσα λοιπόν γενναίες αποφάσεις, οι οποίες θα έχουν αντληθεί από τα διδάγματα της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη θυσία των Ελλήνων ηρώων του ΄40 που πρόσφεραν την ελευθερία της Ευρώπης και κατ’ επέκταση όλου του κόσμου. Η επέτειος αυτή πρέπει να θυμίζει διαρκώς σε αυτούς που σήμερα μιλούν για την Πατρίδα μας υποτιμητικά ότι μας χρωστούν πολλά. Θα το ξανατονίσω για ακόμα μια φορά προς τους Συμμάχους μας ότι,«ήγγικεν η ώρα να ξεχρεώσουν ένα μέρος του χρέους τους προς εμάς». Εμείς το μόνο που πρέπει να κάνουμε αυτή τη στιγμή είναι το αυτονόητο, να  θυμόμαστε και να τιμούμε όλους τους ήρωές μας, που είναι πλέον αθάνατοι και αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για την Ελλάδα και τους Έλληνες του σήμερα. Σήμερα τους έχουμε περισσότερη ανάγκη. Έχουμε την ανάγκη να πιαστούμε από τα κατορθώματά τους. Να μην τους ξεχάσουμε… Να μην ξεχάσουμε πόσο απλόχερα και με ποιο τίμημα μας χάρισαν το δώρο της Ελευθερίας… Γιατί λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. Δημήτριος Γ. Μπέης 

 Δάσκαλος

 Πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Γρεβενών

Διαβάστε και: 

28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940, ΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ - Γράφει ο Δημήτρης Μπέης