Κυριάκος Ταταρίδης: Γεγονότα της ζωής μας….

Στον Γιώργο Γκέκα….

Συγκλόνισε ο Γκόγκος το παιδί των 32 ετών στην άνοιξη της ζωής του. Πόσο

βαρύ και σκληρό το χτύπημα της μοίρας και ακόμη πιο σκληρή η οικογενειακή ψυχική και ψυχολογική αναφορά.

Δεν αντέχεται ένα τέτοιο συντριπτικό γεγονός, όταν τόσο άδικα φεύγει από την ζωή ένα νέο παλικάρι, συγκλονίζοντας συθέμελα το οικογενειακό του περιβάλλον, αφήνοντας πίσω του ανείπωτο πόνο.

Ως κοινωνία οφείλουμε την ανθρώπινη συμπαράσταση στους δικούς του και μια διαρκή στήριξη τους , έως ο πανδαμάτωρ χρόνος να επουλώσει την τεράστια αυτή πληγή που αναπάντεχα, μας πλήγωσε όλους.

 

Δεν άντεξες Νίκο στα 56 χρόνια σου….

Η μοναξιά που σε τύλιγε Νίκο ήταν πολύ βαριά να την σηκώσεις.

Το περιβάλλον που σε περιέβαλε φιλικό ως ένα βαθμό, σκληρό όμως για ένα ευαίσθητο παιδί να το αντέξει. Τα όνειρα είχαν κατρακυλήσει αρκετά χρόνια πριν, όταν το βάρος τους λύγισε την αγνότητα της ψυχής σου.

Έφυγε ο Νίκος, το παιδί της απόλυτης αθωότητας που θυμίζει σε όλους μας πως δεν είμαστε μόνοι μας, άνετοι και ευτυχείς, αλλά υπάρχουν και ανθρώπινες καταστάσεις που με ευλάβεια ψυχής, πρέπει να επιμερίζουμε την ευθύνη που μας αναλογεί.

 

Στον Πρόεδρο της Σαμαρίνας….

Έφυγε ο πρώην Πρόεδρος της Σαμαρίνας, ο Τάσος Ζιάγκας, ένας από τους καλύτερους φίλους που είχα από τα χωριά του Νομού μας. Ένας συνεπής, έντιμος και ακούραστος αγωνιστής για να γίνει η Σαμαρίνα μια όμορφη, μικρή πόλη όπως, σήμερα, φαντάζει.

Ήσουν τόσο φανατικό στήριγμά μου και διαλαλούσες στο χωριό για τα 400 νέα σπίτια που έγιναν και για τα έργα υποδομής που ήλθαν στην συνέχεια, όταν μαζί με τον συνάδελφό σου τον γιατρό Κώστα Τζήμα, γράψατε ιστορία, για να αποκτήσει η Σαμαρίνα εκτός από την χιλιοτραγουδισμένη φήμη της και πολεοδομική και οικιστική σύγχρονη υπόσταση.

 

Στον Γιάννη Γούλια…..

Στον ΆΝΘΡΩΠΟ, στον αγαπημένο μας Καθηγητή.

Ο πόνος σου ήταν πολύ βαρύς κύριε Καθηγητά, όταν έφυγε από την ζωή η σύζυγος και η νεότατη κόρη σου. Κάποια στιγμή, άπλωσαν τα χέρια τους από τον ουρανό και σε πήρανε κοντά τους.

Για εμάς έφυγε ο αγαπημένος μας καθηγητής και φίλος που μας στήριζε διαρκώς με την καλοσυνάτη μορφή του τόσο στο Γυμνάσιο, όσο και στη συνέχεια στη ζωή μας. Δεν θα ξεχάσουμε στην τάξη μας όλοι οι μαθητές σου τον άνθρωπο μας, τον καθηγητή μας που μας παρότρυνε και μας εμψύχωνε για την διαδικασία των Εισαγωγικών στα Πανεπιστήμια. Δεν θα ξεχάσουμε πως κέρασε όλο τον σύλλογο Καθηγητών, όταν η τάξη μας έκανε ρεκόρ επιτυχιών στο Πολυτεχνείο και στο Πανεπιστήμιο.

Αργότερα, έγινες φίλος και απαραίτητος στην παρέα όταν ήρθαμε επαγγελματικά στην πόλη, πάντα με το αγνό χαμόγελό σου και το εκφραστικό σου γέλιο, να μας μιλάς για ποικιλία θεμάτων και να μας δίνεις διαρκώς χρήσιμες συμβουλές.

 

Έφυγαν 4 συμπολίτες μας, έφυγε ένα κομμάτι από την κοινωνία μας.

Να έχουν Καλό Παράδεισο και στους δικούς τους ανθρώπους, ευχόμαστε να τους έχουν στην ψυχή τους και η ζωή να αποπληρώσει με χαρά την σκληρή σημερινή τους δοκιμασία.

 

Μετά τιμής,

Κυριάκος Ταταρίδης

Αρχιτέκτων Μηχανικός

Πρώην Βουλευτής Ν. Γρεβενών