«Οι Βορειοκορεάτες το κάνουν όπως το κάνει όλος ο υπόλοιπος πλανήτης», αστειεύεται ο Sokeel Park εκπρόσωπος της ΜΚΟ «Ελευθερία στη Βόρεια Κορέα». Άλλωστε, αν δεν ίσχυε η χώρα δεν θα είχε πληθυσμό κοντά στα 25 εκατ. κατοίκους. Όταν όμως συζητούμε στη Δύση η Βόρεια Κορέα, συνήθως θα αναφερόμαστε στον Κιμ Γιονγκ Ουν ή στο status των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Σε όλες αυτές τις κουβέντες συνήθως αγνοούμε κάτι βασικό, ότι οι Βορειοκορεάτες είναι άνθρωποι με ανάγκες που μοιάζουν αρκετά με τις δικές μας.
«Η γέννηση, ο θάνατος και η αναπαραγωγή είναι κοινές καταστάσεις για όλους τους ανθρώπους», συμπληρώνει ο Park. Η ΜΚΟ για την οποία εργάζεται προσπαθεί να φέρει στη Δύση Βορειοκορέατες και να τους βοηθήσει στα πρώτα του βήματα. «Θεωρούμε τόσο ‘‘διαφορετικούς’’ τους κατοίκους της Βόρειας Κορέας, ώστε ξεχνάμε πώς κάνουν και αυτοί σεξ. Πιθανόν να ταλαιπωρούνται από πρόωρη εκσπερμάτιση και όλα τα θέματα που αντιμετωπίζει ένα ζευγάρι».
Αντίστοιχα πανανθρώπινες αλήθειες είναι το σεξ και ο έρωτας. Όταν όμως μιλάμε για καθεστώτα που επεμβαίνουν σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας των πολιτών, τότε αναπόφευκτα η πολιτική θα καθορίσει ακόμα και τις πιο ιδιωτικές και ανθρώπινες υποθέσεις. Η κοινωνία της Βόρειας Κορέας είναι μια πατριαρχική και συντηρητική κοινωνία. Δεν διαφέρει σε πολλά από την ευρύτερη κουλτούρα της ανατολικής Ασίας. Τα ραντεβού και οι γνωριμίες συνδέονται με διαφορετικά πολιτιστικά και κοινωνικά συμφραζόμενα σε κάθε χώρα. ‘Όπως σημειώνει ο Park: «Αυτό δεν σημαίνει ότι συμβαίνει κάτι τρομερά διαφορετικό στη Β. Κορέα όσον αφορά τον έρωτα και το φλερτ. Είναι μια χώρα συντηρητική και με ισχυρές παραδόσεις, όμως τα πράγματα αλλάζουν σιγά σιγά».
«Δεν μπορείς να φιληθείς δημόσια με κάποιον. Δεν είναι παράνομο, αλλά είναι έξω από τις πολιτισμικές μας πρακτικές», σημειώνει σε ρεπορτάζ της εφημερίδας Independent που δημοσιεύτηκε το 2016 ο Jimmin Kang, ο οποίος αυτομόλησε το 2007 από την Βόρεια Κορέα. «Επίσης, είναι ακόμα διαδεδομένη η άποψη ότι είναι καλό τα ζευγάρια να μην έχουν προγαμιαίες σχέσεις», συμπληρώνει.
Το τυπικό πρώτο ραντεβού στη Βόρεια Κορέα περιλαμβάνει μια βόλτα δίπλα στο ποτάμι ή να πας για πατίνια. Οι πιο ρομαντικοί θα συνδυάσουν αυτά τα δύο με ένα υπαίθρια πικ-νικ. Πολλοί κουβαλούν γκαζίέρες και τηγανίζουν θαλασσινά. και Οι δημόσιες επιδείξεις τρυφερότητας, όπως να περπατάς χέρι-χέρι με τον/την αγαπημένο/ή σου ή τα φιλιά στο στόμα, είναι σπάνιες. Ωστόσο, το πιο ριζοσπαστικοποιημένο κομμάτι της νεολαίας δείχνει διάθεση να σπάσουν αυτές οι νόρμες. Ωστόσο, η απαγόρευση πρόσβασης σε κοινωνικά δίκτυα και σε datting apps, αλλά και απαγορευτικές τιμές που έχουν τα κινητά, είναι παράγοντες που έχουν κρατήσει τις σχέσεις σε μια εποχή που θυμίζει 90s Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση δεν υπάρχει, ενώ οι γυναίκες υποτίθεται ότι πρέπει να μένουν αγνές μέχρι το γάμο. Η πορνεία είναι ανύπαρκτη.
Φυσικά, θα βρεις και μπαρ, αλλά αυτά φαίνεται να μην το προτιμούν. Οι συγκεντρώσεις μεταξύ φίλων γίνονται σε σπίτια για οικονομικούς κυρίους λόγους. Οι περισσότεροι προτιμούν να πίνουν μια μπύρα στο διαμέρισμά τους με τους φίλους και την οικογένειά τους παρά να βγαίνουν έξω. Η έξοδος σε ένα εστιατόριο γίνεται σε εξαιρετικές μόνο περιστάσεις, για να γιορτάσουν ένα γάμο, μια προαγωγή ή τη λήξη της στρατιωτικής θητείας. Επίσης, θα βρεις και ελάχιστα clubs, τα οποία διοργανώνουν ως επί το πλείστον βραδιές καραόκε.
Παρόλα αυτά, πολλά ζευγάρια συνηθίζουν να νοικιάζουν παρανόμως δωμάτια σε σπίτια για να περάσουν μερικές ώρες μόνα τους και να κάνουν σεξ. Πρόκειται για ένα είδος μαύρης αγοράς. Ηλικιωμένοι συνήθως ένοικοι, που ζουν σε σπίτια κοντά σε κεντρικές αγορές ή σε σταθμούς τρένων θα διαλαλήσουν την υπηρεσίες που προσφέρουν. Λειτουργούν σαν άτυπα ξενοδοχεία ημιδιαμονής. Πολλές φορές, τα ίδια τα ζευγάρια θα ψαχτούν. Συμφωνούν για το διάστημα παραμονής και τότε ο ένοικος του σπιτιού φεύγει και επιστρέφει στο χρόνο που έχει συμφωνηθεί.
«Υπάρχει μια αγνότητα ακόμα», σημειώνει ο Michael Malice, συγγραφέας του βιβλίου «Dear Reader: The Unauthorized Biography of Kim Jong II». «Οι νέοι δεν θέλουν να πάνε στο Πανεπιστήμιο για να κάνουν σεξ. Οι σχέσεις τους είναι σεμνές. Στην κουλτούρα των χωρών την ανατολικής Ασίας ένας νέος έχει ως σκοπό να κάνει περήφανους τους γονείς του».
Τα πράγματα γίνονται κάπως πιο περίπλοκα και λόγω της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας για τους άνδρες, η οποία διαρκεί 3 έτη και περιλαμβάνει πολλές μετεκπαιδεύσεις έως και την ηλικία των 30. Οι άνδρες παντρεύονται γύρω στα 30 και οι γυναίκες γύρω στα 25. Είναι εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο μια γυναίκα να έχει σχέση με έναν μικρότερό της. Λόγο στην επιλογή συζύγου έχουν και οι οικογένειες, όχι θεσμικά, αλλά επηρεάζουν τις αποφάσεις με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει σε πολλές χώρες της Δύσης. Σε αντίθεση όμως με τις δυτικές κοινωνίες, όπου η ατομική παρουσία είναι δείκτης κοινωνικού status, στη Βόρεια Κορέα υπάρχει το songbun, μια επετηρίδα όπου μετρά την αφοσίωση μιας οικογένειας στο κόμμα. Όσο υψηλότερη θέση μιας οικογένειας στο songbun, τόσο ευκολότερη πρόσβαση έχει σε καλύτερες δουλειές. Επομένως, οι οικογένειες αναζητούν γάμους με παιδιά οικογενειών που έχουν υψηλό ή αντίστοιχο με εκείνες songbun.
Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, το πορνό έχει συμβάλλει στην αναθεώρηση αρκετών αντιλήψεων σχετικά με το σεξ. Αρκεί βέβαια να έχει κάποιος πρόσβαση σε τέτοιο υλικό. Όπως σχολιάζει ο Park, οι πληροφορίες σχετικά με τη σεξουαλική ζωή και υγεία είναι ανύπαρκτες. Είναι δύσκολο για μια γυναίκα να βρει αντισυλληπτικά και για έναν άνδρα να αγοράσει προφυλακτικά. Όσο για το χάπι της επόμενης μέρας, αυτό είναι διαθέσιμο μόνο στη μαύρη αγορά, ενώ οι εκτρώσεις γίνονται εν κρυπτώ -πολλές φορές όχι από γιατρούς.
«Η Βόρεια Κορέα είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για να δει κάποιος τι συμβαίνει σε μία κοινωνία χωρίς σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ή/και πρόσβαση σε πορνογραφικό περιεχόμενο», σχολιάζει ο Park. «Πολλοί λένε “ω φίλε, γίνονται αυτά τα πράγματα στο κρεβάτι;”. Μάλιστα οι γυναίκες μπορούν να καταλάβουν αν ο σύντροφός τους έχει παρακολουθήσει πορνό ή όχι. Συνήθως, όσοι καταφέρνουν να έχουν παράνομη πρόσβαση σε αυτό το υλικό είναι και πιο δημοφιλείς για τη δημιουργικότητα που επιδεικνύουν στο κρεβάτι. Η κατοχή πορνογραφικού υλικού, πάντως, έχει τους κινδύνους της. Αν σε πιάσουν, πας φυλακή».
Ακόμα και το πορνό εντάσσεται στην αυταρχική πολιτική του καθεστώτος να αποκλείει τους πολίτες από την επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Ό,τι συμβαίνει με την ειδησεογραφία, τη μουσική, τις ταινίες κτλ, συμβαίνει και με το πορνό. Αν ξαφνικά οι πολίτες της Βόρειας Κορέας μπορέσουν να δουν μόνοι τους τι συμβαίνει στον υπόλοιπο πλανήτη θα είναι πολύ πιο δύσκολο για το κράτος να τους ελέγξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου