Ο Στέργιος Πουρνάρας αποχαιρετά την μάνα του..

Αποχαιρετάμε τη μάνα μας, την κυρά Λένη, τη γιαγιά τη Νάκιο, την μούμω. Έφυγε να ανταμώσει τον αγαπημένο της Γιάννο, που έζησαν μαζί από τα δεκαεπτά χρόνια με πάρα πολλή αγάπη. 

Με την ίδια αγάπη μάς μεγάλωσαν και εμάς, μια αγάπη που ποτέ δεν θα λησμονήσουμε και γι'αυτό θα τους θυμόμαστε πάντοτε και εμείς και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. 

Ήταν μαζί με τον πατέρα μας άνθρωποι καλοκάγαθοι, σαν τους ήρωες του Παπαδιαμάντη.

 Θέλουμε να αποχαιρετήσουμε τη μάνα μας με ένα όμορφο τραγούδι που το χόρευαν με τον πατέρα μου. 

Θέλουμε να σάς ευχαριστήσουμε όλους για τη συμπαράσταση σας.

Τα παιδιά της:Τέγος, Κόλας, Βούλα, Λίτσα

Οι γαμπροί της: Νίκος, Τάκης

Οι νύφες: Βούλα, Κατερίνα

Το Λενάκι

Πέντε μήνες περπατούσα

Σε γιαλό γιαλό, το Λενάκι μ'

Και άλλες τόσες γκιζερούσα

στα μαυριά βουνά το Λενάκι μ'

Άπα αράτσιε ντι λα Γκούρα

Στάι στι μπάσιου ν' ουάρα νγκούρα

(Νερό κρύο απ' την πηγή

Στο στόμα να σου δώσω ένα φιλί)

Την αγάπη μου γυρεύω

Για να την εβρώ, το Λενάκι μ'

Μες στον γκιούλ μπαξέ την είδα

Που σεργιάνιζε, το Λενάκι μ'

Λουλουδάκι μου γραμμένο

Συ κεντάς κι εγώ διαβαίνω,

Λουλουδάκι μου γαλάζιο

με κανένα δε σ' αλλάζω.

Μαστραπά βαστάει στα χέρια

Με κρύο νερό, το Λενάκι μ'

Και ποτίζει τα λουλούδια

Τα τριαντάφυλλα, το Λενάκι μ'

Ίσια με ένα καρυδάκι

έχω στην καρδιά μεράκι

ίσια μ' ένα πορτοκάλι

έχω στην καρδιά μου χάλι.

Στέργιος Πουρνάρας

ΑΕΤΟΣ2: Θερμά Συλλυπητήρια