Κυριάκος Ταταρίδης: ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΧΡΕΟΣ στον Ποντιακό Ελληνισμό και στον πατέρα μου...

 
Γεννημένος το 1900 ο πατέρας μου Δαυίδ, έζησε άμεσα τα γεγονότα της Γενοκτονίας, όταν δεκάδες φορές οι Τούρκοι στρατοχωροφύλακες κάνανε αιφνιδιαστικές εφόδους στα ελληνικά χωριά από το 1916 έως το 1923, για να στρατολογήσουν τα Ελληνόπουλα στα περίφημα τάγματα καταναγκαστικών έργων, οπ’ όπου είτε δεν θα γύριζαν ποτέ είτε θα γύριζαν σακατεμένοι. Η μόνη επιλογή των παιδιών για να γλιτώσουν, ήταν να προλάβουν να διαφύγουν στα δάση, όπου και κρυβόταν μέχρι να φύγουν οι στρατοχωροφύλακες από τα χωριά.

    Το 1923 ο πατέρας μου ήλθε στην πατρίδα μας και εγκαταστάθηκε στα Γρεβενά, αφού όμως είχε χάσει το ένα μάτι του από ένα κλαδί δέντρου μέσα στο δάσος, στην προσπάθεια του να διαφύγει από τους στρατοχωροφύλακες.

    Οι περιγραφές αυτών των απάνθρωπων γεγονότων ενός βάρβαρου κράτους που είχαν «στήσει» οι Νεότουρκοι, έχουν μείνει βαθειά χαραγμένες στην μνήμη μου και δεν θα ξεχαστούν ποτέ.

ΠΟΣΑ ΟΜΩΣ ΦΕΡΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ!!!!

    Δέκα χρόνια αργότερα μετά τον θάνατο του πατέρα μου, βρίσκομαι στην Βουλή των Ελλήνων, όταν τον Νοέμβρη του 1993 σε μια ιστορική συγκυρία ο αδικοχαμένος Θόδωρος Κατσανέβας, που έφυγε πριν από λίγες μέρες πρόωρα και άδικα από την ζωή από τον Covid-19, από μητέρα ποντιακής καταγωγής και γαμπρός του Ανδρέα Παπανδρέου, ζήτησε να συναντηθούμε στο φουαγέ της Βουλής.

    Το θέμα της συζήτησης ήταν η σύνταξη Νόμου για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων. Στη συζήτηση διαπιστώθηκε πως μετά από πολλά χρόνια αναβλητικότητας, ο Ανδρέας Παπανδρέου αποφάσισε να προχωρήσουμε ως κράτος στην εθνική αυτή πράξη της αναγνώρισης και έδωσε το πράσινο φως στον γαμπρό του να συναντηθεί με 15 Βουλευτές όλων των κομμάτων.

Ήταν μια συγκλονιστική μέρα, όταν αναφώνησα: «…Επιτέλους, ήρθε η ώρα!!!»

    Συντάξαμε το σχέδιο Νόμου και το καταθέσαμε αιφνιδιαστικά στην Βουλή, γιατί ο Πρωθυπουργός δεν ήθελε να γίνει αυτή η ιστορική πράξη ως Κυβερνητική κίνηση, αλλά ως μια πρωτοβουλία των Ελλήνων Βουλευτών, κάτι που αιφνιδίασε και αναστάτωσε για αρκετές ώρες τον τότε Πρόεδρο της Βουλής κ. Απ. Κακλαμάνη και τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Κάρολο Παπούλια.  

    Μόλις ενημερώθηκαν πως αυτήν η ύψιστης εθνικής σημασίας κίνηση των Βουλευτών ήταν εν γνώσει του Πρωθυπουργού, τότε το νομοσχέδιο πήρε τον δρόμο του και τον Μάρτη του 1994 έγινε Νόμος του Ελληνικού κράτους.

    Είχα εκπληρώσει το ΜΕΓΑΛΟ ΧΡΕΟΣ προς τον πατέρα μου και τον Ποντιακό Ελληνισμό, που έχασε 353.000 ψυχές από την βαρβαρότητα ενός απάνθρωπου και εγκληματικού κράτους.

 

Μετά τιμής,

Κυριάκος Ταταρίδης
Αρχιτέκτων Μηχανικός
Πρώην Βουλευτής Ν. Γρεβενών