Φιγούρες κάθονται, ή ξαπλώνουν στα παγκάκια της πλατείας Τσιρογιάννη απέναντι από τον Λευκό Πύργο, όμως δεν είναι παρέα που απολαμβάνει τη νυχτερινή ζωή της Θεσσαλονίκης.
Είναι άστεγοι που δεν φαίνονται να ενοχλούνται από τις φωνές και τη φασαρία των αυτοκινήτων που διασχίζουν την παραλιακή λεωφόρο. Η θερμοκρασία είναι ακόμη σε καλά για την εποχή επίπεδα και αυτοί, κάτω από κλινοσκεπάσματα, κοιμούνται με τα χέρια στο στήθος κρατώντας στις χούφτες τους ό,τι πολυτιμότερο μπορεί να διαθέτουν, φοβούμενοι μήπως και κάποιος τους το κλέψει. Ένας έχει ακουμπισμένες δίπλα του δύο μικρές, παλιές βαλίτσες. Μία κόκκινη και μία μπλε, όπου είναι μαζεμένα τα λιγοστά υπάρχοντα του.
Ο δημοτικός αστυνομικός δεν τους ξύπνησε. Άλλωστε, θα ξαναπεράσει και αυτό θα γίνεται σε τακτική βάση. Με το περιπολικό προχωρά τη διαδρομή του. Λίγο πιο πέρα, σε ένα ακόμη κεντρικότατο σημείο της Θεσσαλονίκης, στην οδό Τσιμισκή, δίπλα από τη ΔΕΗ, καταγράφει άλλους τρεις άστεγους, που έχουν ως «πόστο» ένα μαρμάρινο πεζούλι. Ένας από τους άνδρες αντιλαμβάνεται την παρουσία της δημοτικής αστυνομίας και ζητάει να του φέρουν μπουφάν. «Είσαι εδώ αρκετό καιρό;», ρωτάει ο δημοτικός αστυνομικός. «Πέντε μήνες. Πριν ήμουν στην Αριστοτέλους, στο άγαλμα του Βενιζέλου όμως μ' έκλεψαν κι άλλαξα σημείο», απαντά ο ηλικιωμένος. «Να προσέχεις. Θα ερχόμαστε από δω και στο εξής συχνά. 'Ο,τι χρειάζεσαι θα μου λες. Φαγητό, ρούχα ή οτιδήποτε άλλο, θα σου τα φέρνουμε εμείς», συνεχίζει ο δημοτικός αστυνομικός και τον αφήνει να κλείσει και πάλι τα μάτια του.
Τέταρτος σταθμός πίσω από τα δικαστήρια. Πέντε νεαρά άτομα -μεταξύ των οποίων κι ένα ζευγάρι- ζητούν από τη δημοτική αστυνομία να τους προμηθεύσει με κάλτσες, γάντια και κουβέρτες. Η κοπέλα ακόμη πιο διστακτικά ζητάει ξυραφάκια για να καλύψει βασικές ανάγκες υγιεινής.
«Αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολύ δύσκολη ζωή. Δεν μπορούμε να πηγαίνουμε και να τους κοιτάμε με οίκτο. Είναι περήφανοι, κάποτε είχαν και τώρα δεν έχουν. Πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε ως ανθρώπους που η ζωή δεν τους φέρθηκε καλά ή οι επιλογές τους δεν ήταν οι σωστές. Οφείλουμε να είμαστε ταπεινοί γιατί κι εμείς ποτέ δεν ξέρουμε πού θα βρεθούμε», συμπληρώνει ο κ. Θεοδωρίδης.
Την ίδια ώρα, άλλα περιπολικά «οργώνουν» την πόλη καταγράφοντας όσους χρειάζονται βοήθεια. Από τα Σφαγεία και το παρκάκι της οδού Λαγκαδά στη συμβολή με την Αγίου Δημητρίου, μέχρι την Καμάρα και το παλιό Λοιμωδών.
«Οι μόνιμοι άστεγοι είναι περίπου 50. Υπάρχουν και κάποιοι που μένουν λίγες ημέρες και μετά χάνονται. Εμείς τους ενημερώνουμε για όσα προσφέρονται από τις κοινωνικές δομές του δήμου ή κάποια άλλη μονάδα φροντίδας. Δεν μπορούμε, όμως, με τη βία να τους μεταφέρουμε σε κάποια δομή. Σε όσους μένουν στο δρόμο προσφέρουμε τρόφιμα, παπούτσια, κλινοσκεπάσματα, ό,τι μας ζητηθεί», τονίζει στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο εντεταλμένος δημοτικός σύμβουλος, αρμόδιος για θέματα Δημοτικής Αστυνομίας, Δημήτρης Δαγκλής.
Βοήθεια τεσσάρων τόνων μοιράστηκε σε 3,5 μήνες
Κατά την περσινή χειμερινή περίοδο όπου όλη η πόλη βρισκόταν σε lockdown, οι δημοτικοί αστυνομικοί της Θεσσαλονίκης μοίρασαν στους άστεγους περίπου τέσσερις τόνους τρόφιμα και φρούτα, τα οποία βρήκαν οι ίδιοι μέσω χορηγιών. Διένειμαν περίπου 90 - 120 μερίδες φαγητού την εβδομάδα, συν ό,τι περίσσευε από τα συσσίτια του δήμου.
«Μία από τις δράσεις της δημοτικής αστυνομίας, με κοινωνικό πρόσημο, είναι να πηγαίνουμε στους δρόμους, να βρίσκουμε τους άστεγους που γνωρίζουν ότι είμαστε στο πλευρό τους, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Προσπαθούμε με τις λιγοστές δυνάμεις που έχουμε, να κάνουμε τη ζωή τους κάπως καλύτερη. Όσο γίνεται καλύτερη όταν ένας συνάνθρωπος μας έχει για σπίτι του τους δρόμους. Τους αντιμετωπίζουμε σαν να είναι οικογένεια μας», συμπλήρωσε ο κ. Δαγκλής.
Σε αυτή τη «μάχη» για να καλυφθούν βασικές ανάγκες όσων ζουν στους δρόμους η δημοτική αστυνομία έχει «συμμάχους». Κυρίως νέους ανθρώπους, ντελιβεράδες που μόλις σχολάνε από την εργασία τους και καταστηματάρχες που όταν κατεβάζουν ρολά προσφέρουν τρόφιμα που έχουν περισσέψει.
«Η χαρά μας είναι όταν βλέπουμε νέα παιδιά και ντελιβεράδες να βοηθάνε. Κατεβαίνουν από το μηχανάκι, δίνουν το φαγητό τους και λένε: "εγώ θα πάω σπίτι μου να φάω, αυτοί δεν έχουν». Είναι πολύ συγκινητικό για εμάς γιατί υπάρχει αλλαγή νοοτροπίας της κοινωνίας. Θέλουμε να βοηθήσουμε, μπορούμε να βοηθήσουμε και είναι χρέος μας να το κάνουμε όλοι μαζί», συμπληρώνει ο κ. Θεοδωρίδης.
Η καταγραφή των αστέγων από τη δημοτική αστυνομία Θεσσαλονίκης θα συνεχιστεί και όλα τα σημεία καταγράφονται σε έναν ψηφιακό χάρτη που θα λειτουργεί ως «εργαλείο» στα χέρια των υπευθύνων για να επέμβουν όποτε και όταν χρειαστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου