Έφυγε από τη ζωή στα 89 του χρόνια, ο παπα-Θανάσης -ο "καλόγερος του λαού" όπως τον αποκαλούσαν- ιερομόναχος, στο μοναστήρι της Ντουραχάνης στα Γιάννενα.
Ο παπα-Θανάσης είχε διαγνωστεί θετικός στον κορονοϊό και τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν στην κλινική Covid του Γενικού Νοσοκομείου Χατζηκώστα Ιωαννίνων. Λόγω της ήδη επιβαρυμένης υγείας του, παρά την προσπάθεια των γιατρών του νοσοκομείου, ο γέροντας δεν τα κατάφερε.
Ο Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής Ιωαννίνων, Κώστας Τασούλας, δήλωσε «Με βαθιά θλίψη και συγκίνηση μάθαμε τα νέα για τον θάνατο του παπα-Θανάση. Ο ιερομόναχος Αθανάσιος Χατζής, ορμώμενος από τη Βωβούσα και από βαθιά και γνήσια πίστη στον Θεό, αφιέρωσε γόνιμα τη ζωή του στην υπηρεσία του συνάνθρωπου και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων. Μετέτρεψε το Μοναστήρι της Ντουραχάνης σε κυψέλη δημιουργίας, προσφοράς και εθελοντισμού, κοινά αναγνωρισμένης, και ήταν χρήσιμος σε πολλούς και συγχρόνως σεμνός γιατί μίλαγε μέσα από το έργο του και μέσα από το χαμόγελο των παιδιών που στήριξε επί μισό αιώνα. Το πολύτιμο έργο του, η προσφορά του παπα-Θανάση, το αειθαλές Άνθος, στην Παναγιά της Ντουραχάνης δεν πρόκειται να μαραθεί. Η τιμή εκ μέρους όλων μας, στη μνήμη του πλέον, και το πανάξιο παράδειγμά του θα συνεχίσουν με την ίδια στοργή να το προστατεύουν. Αιωνία του η μνήμη!»
Σε δήλωσή του, ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος, αναφέρει «Ο ιερομόναχος Αθανάσιος Χατζής ήταν ίσως η πιο εμβληματική προσωπικότητα των Ιωαννίνων. Ήταν ένας άνθρωπος που θυσίασε τη ζωή του για τη διακονία του Θεού και τη διακονία των ανθρώπων. Ο πατήρ Αθανάσιος ταύτισε τη ζωή του με την προστασία των φτωχών και ορφανών παιδιών και για μισό αιώνα έκανε τα πάντα για να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να μάθουν γράμματα και να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Στερήθηκε ο ίδιος, για να βοηθήσει εκείνους που στερούνταν, ώστε να βρουν το δρόμο τους. Διάλεξε το δρόμο της μοναχικής ησυχίας, αλλά εργάστηκε ακατάπαυστα εν ιερά ανησυχία για να αναπαύσει τις ψυχές των ανθρώπων που κατέφευγαν στο πετραχήλι του και εκείνων που υπήρξαν εμπερίστατοι. Κήρυξε το λόγο του Ευαγγελίου, αλλά κυρίως τον έκανε πράξη! Η αγαπημένη πρότασή του «πίστευε, αγάπα, συγχώρα και προχώρα στη ζωή σου» ήταν πάντοτε η καθημερινή του πρακτική. Το έργο του τεράστιο, χωρίς προσωπική προβολή και χωρίς τυμπανοκρουσίες. Δίδαξε εν τη πράξει την διακονία του πλησίον, αλλά και την ταπείνωση. Το έργο του αυτό πρέπει να συνεχιστεί, αφού οι ανάγκες που διακόνησε δεν έπαψαν να υπάρχουν. Με τη βεβαιότητα ότι ευαρέστησε Θεό και ανθρώπους, τον προπέμπουμε στην αιωνιότητα, όπου θα συνεχίσει να διακονεί τον Άνθρωπο με την αγνή προσευχή του. Να είναι η μνήμη του αιωνία και να έχουμε πάντα την ευχή του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου