Ανέκδοτο: Ένας Ιερέας και ο Ταξιτζής στην είσοδο του Παραδείσου

Μπροστά του βρίσκεται ένας τύπος με μαύρο γυαλί , τζιν παντελόνι, φανταχτερό πουκάμισο και μυστήριο ύφος… Έρχεται ο άγιος Πέτρος και ρωτάει τον πρώτο: 

“Ποιος είσαι, τέκνο μου εσύ;” 

“Ο Μητσάρας να ουμ . 40 χρόνια ταξί, πρώτος στην πιάτσα Βαρδάρη-Λαχαναγορά, βασικά” 

“Έλα, τέκνο μου”, λέει ο άγιος Πέτρος.

 “Πάρε αυτή τη μεταξωτή ρόμπα με τα χρυσά κοσμήματα και έλα στο βασίλειο των Ουρανών…”

 

Ο Μήτσος περνάει λοιπόν στον Παράδεισο και έρχεται η σειρά του ιερέα.  

  

 “Είμαι ο πατήρ Ιωσήφ Αγγελίδης, 40 χρόνια στην ενορία της Ιεράς Μητροπόλεως άνω Παναγιάς”. 

“Πάρε, τέκνον μου”, λέει ο άγιος Πέτρος, “αυτή τη βαμβακερή ρόμπα και προχώρησε κι εσύ στο Βασίλειο των Ουρανών”.

 “Μα γιατί”, απορεί ο ιερωμένος.

 “Γιατί μετάξια και χρυσάφια στον ταξιτζή και σε μένα ένα απλό βαμβακερό;” 

“Κοίταξε τέκνον μου”, του λέει ο άγιος Πέτρος. 

“Σε μας εδώ μετράει το αποτέλεσμα. Όταν εσύ κήρυττες, το ποίμνιο κοιμόταν. Όταν οδηγούσε ο Μήτσος όμως, οι επιβάτες έκαναν την προσευχή τους.”