Η αυξημένη ζήτηση -λόγω της ενεργειακής κρίσης- και η έλλειψη υλοτόμων έβαλαν «φωτιά» στις τιμές των καυσόξυλων. Η ζήτηση για ξύλα είναι μεγαλύτερη από την προσφορά, με αποτέλεσμα «όποιος δίνει τα περισσότερα χρήματα» να δει… σύντομα καυσόξυλα στο σπίτι του! Και το «σύντομα» είναι μία σχετική έννοια, καθώς οι παραδόσεις μπορεί να καθυστερήσουν ακόμη και εβδομάδες!
Στο Νευροκόπι Δράμας, μία από τις πιο κρύες περιοχές της επικράτειας, οι κάτοικοι ξυπνούν και κοιμούνται κοιτάζοντας το θερμόμετρο και αναμένουν έναν εφιαλτικό χειμώνα. Χθες τα ξημερώματα, ο υδράργυρος έπεσε στους… δέκα βαθμούς Κελσίου, αλλά ευτυχώς κατά τη διάρκεια της ημέρας σκαρφάλωσε πάνω από τους 20 βαθμούς. Οι κουβέρτες έχουν ήδη βγει από τις ντουλάπες, οι πόρτες και τα παράθυρα σφραγίζονται το βράδυ και όλοι αρχίζουν να… γλυκοκοιτούν τις σόμπες και τα καλοριφέρ. Από τα μέσα Σεπτεμβρίου θα αρχίσει το μαρτύριο της θέρμανσης, το οποίο στη συγκεκριμένη περιοχή διαρκεί σχεδόν εννέα μήνες!
Η θέρμανση με πετρέλαιο είναι σχεδόν απαγορευτική. Αλλωστε, το συνολικά επίδομα θέρμανσης για μία μέση οικογένεια του Νευροκοπίου υπολογίζεται στα… 370 ευρώ, όσα περίπου θα λάβει και μία αντίστοιχη οικογένεια στα ορεινά της Αττικής. Επομένως, όλοι έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους σε δύο πηγές θερμικής ενέργειας: τα καυσόξυλα και το πέλλετ. Αλλά οι τιμές και στα δύο είναι απλησίαστες. «Πέρσι, η καλύτερη ποιότητα πέλλετ κόστιζε περίπου 230 ευρώ, συν ΦΠΑ, τον τόνο. Φέτος, έχει υπερδιπλασιαστεί, καθώς φτάνει τα 500 ευρώ τον τόνο», είπε στον «Ε.Τ.» ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Νευροκοπίου, Θοδωρής Ιφόγλου. Πέρσι, είχε καταναλώσει στο σπίτι του δέκα τόνους πέλλετ, ενώ φέτος αποφάσισε να αξιοποιήσει, μετά από πολλά χρόνια, τον… ξυλολέβητα. «Υπολογίζω ότι με τις σημερινές τιμές θα γλιτώσουμε περίπου 1.000 ευρώ όλο το χειμώνα», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο Πρωτογενούς Τομέα και Πρασίνου Νευροκοπίου και αντιπρόεδρο ΔΑΣΕ (Δασικός Συνεταιρισμός Εργασίας) Μικροκλεισούρας Νευροκοπίου, Φώτη Φιλιππίδη, το πρόβλημα σχετίζεται με την έλλειψη υλοτόμων. «Δεν υπάρχουν πια “χέρια”. Είναι ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα, που δεν αμείβεται ικανοποιητικά. Αυτό αποτρέπει πολλούς, κυρίως νέους, να ασχοληθούν. Συνέπεσε και η ενεργειακή κρίση, και το πρόβλημα έχει γιγαντωθεί. Ολοι ζητούν καυσόξυλα, αλλά αυτά δεν υπάρχουν, επειδή δεν υπήρχαν αρκετοί υλοτόμοι για τα δέντρα!», λέει τον «Ε.Τ.». Πρόσθεσε ότι αυτό έχει ανεβάσει την τιμή των καυσόξυλων σχεδόν κατά 50%. Ετσι, ενώ πέρσι ένα τόνος οξιάς κόστιζε περίπου 100 ευρώ, φέτος η ίδια ποσότητα πωλείται έναντι 150 ευρώ. Το ίδιο και τα καυσόξυλα από δρυ, τα οποία πέρσι κόστιζαν 120 ευρώ τον τόνο και φέτος έφτασαν τα 200 ευρώ.
Μέχρι πρόσφατα υπήρχε πάντα και η λύση των βουλγαρικών καυσόξυλων, τα οποία είχαν κατακλύσει την ελληνική αγορά, καθώς ήταν πιο φθηνά, αλλά υποδεέστερα ποιοτικά. «Φέτος, έχουν εξαφανιστεί και αυτά. Η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη στη γειτονική χώρα, που δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της Βουλγαρίας. Πλέον, δεν υπάρχουν βουλγαρικά καυσόξυλα και αυτό αύξησε ακόμη περισσότερο την τιμή των ελληνικών», είπε ο κ. Φιλιππίδης. Εκανε λόγο για έναν «δύσκολο χειμώνα» και προέβαλε ως λύση μόνο την αύξηση στον αριθμό των υλοτόμων. «Πριν από δέκα χρόνια, ο ΔΑΣΕ Μικροκλεισούρας είχε 150 υλοτόμους. Πλέον, με το ζόρι έχουμε μείνει 40-50 άτομα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου