Oι
Έλληνες ξεπέρασαν τον εαυτό τους.
Οι αγωνιστές στα βουνά της Αλβανίας
απέδειξαν ότι κανείς δεν είναι αήττητος και ότι η γενναιότητα και η πίστη στα
ιδανικά μπορούν να υπερισχύσουν της δύναμης.
Η 28η Οκτωβρίου 1940, είναι η
ημερομηνία, που θα θυμίζει σε όλο τον κόσμο τί θα πει Ελλάδα! Η εποποιία αυτή
ήταν ένα θαύμα, μια διδαχή ανδρείας, αυταπαρνήσεως και πίστεως σε ιδανικά που
έδωσαν οι Έλληνες.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 όμως γεννήθηκε μέσα από κάτι
βαθύτερο: τη μακραίωνη παράδοση δημοκρατίας των Ελλήνων.
Τα πλούσια
ελληνικά βιώματα, τη χριστιανική στάση ζωής και την πίστη ότι τα πάντα πρέπει να
έχουν ως μέτρο τους τον άνθρωπο.
Ο άνθρωπος, άξιζε περισσότερο από κάθε
ιδεολογία, από οποιαδήποτε πίστη και θεωρία, ήταν το ιερό και πανσέβαστο
γεγονός της ζωής. Και για την υπεράσπισή του, για την προάσπιση της τιμής και της
αξιοπρέπειάς του, κάθε θυσία ήταν δίκαιη και κάθε αγώνας τίμιος και υψηλός.
Σχολειό, οικογένεια, εκκλησία, παιδαγώγησε αυτή την γενιά του ‘40, φρόντισε να
τους ενσταλάξει σεβασμό, θαυμασμό κι ευγνωμοσύνη για όσους προηγήθηκαν στην
θυσία.
Τα σχολεία τα κοσμούσαν οι εικόνες των ηρώων του 21, τα χωριά είχαν το
καθένα το ηρώον του, κι εκεί τα παιδιά εκείνα μάθαιναν να τιμούν τους νεκρούς, με
καταθέσεις στεφάνων, με παρελάσεις, με φιλοπόνως επιμελημένες εθνικές εορτές,
με ποιήματα και σημαιοστολισμούς.
Ζούσαν με τους ήρωες, τους έβλεπαν, τους
μύριζαν, τους ανέπνεαν.
Έτσι σφυρηλατούταν το ήθος, έτσι οικοδομούταν το
φρόνημα, έτσι σπερνόταν και βλάσταινε η αγάπη της ελευθερίας.
Τα παραπάνω εφόδια δημιούργησαν Έλληνες στρατιώτες που ήταν έτοιμοι για κάθε
θυσία.
Ήταν αισιόδοξοι, επαρκώς εκπαιδευμένοι, η επιστράτευσή τους είχε
οργανωθεί σωστά, ενώ οι αξιωματικοί και οι υπαξιωματικοί είχαν την ικανότητα να
λαμβάνουν τις σωστές αποφάσεις. Παράλληλα, η βιολογική ανωτερότητα των
ορεινών πληθυσμών ήταν καθοριστικής σημασίας.
Πολίτες κάθε ηλικίας και φύλου
στην Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία, είχαν τεράστια συμβολή στην ελληνική
επικράτηση. Ήταν πλέον πασιφανές ότι η γενιά του 1940 γαλουχήθηκε, σε σώμα και
ψυχή, από ατσάλι και παρέδωσε μια Ελλάδα δοξασμένη.
Έχοντας όλα αυτά στο μυαλό μας κάνουμε τις εξής διαπιστώσεις: ότι η 28η
Οκτωβρίου αυτή καθεαυτή, θα πρέπει να είναι για εμάς φάρος που φωτίζει την
μετέπειτα πορεία μας και ο ιστορικός κύκλος που άνοιξε τότε να γίνει τεράστια
δεξαμενή άντλησης διδαγμάτων.
Ότι οι αξίες μας και οι εθνοθρησκευτικές μας παραδόσεις είναι το οξυγόνο που
διατηρεί τον Ελληνισμό ανά τους αιώνες και είναι ανάγκη να διαφυλαχτούν.
Ότι ζούμε σε έναν τόπο, σε μία πατρίδα που άφησε βαρύ στην ιστορία της το ίχνος
της δόξας.
Ότι υπάρχουν πολλά γεγονότα από την ιστορία μας, που θα πρέπει να μάθουν οι
νέες γενιές, γιατί ο τόπος μας είναι ξέχειλος από ιερές και ηρωικές μνήμες.
Ότι τα μνημεία και οι εορτασμοί δεν πρέπει να αποτελούν μόνο μέσα απόδοσης
τιμής και μνήμης για τον πόλεμο· κυρίως πρέπει να θυμίζουν σε όλους τη μεγάλη
ευθύνη μας για τη συνοχή των κοινωνιών μας και την παγίωση της ειρήνης.
‘
Ότι οι αγωνιστές του '40 απαιτούν από μας κάτι απλό: να σκύψουμε για λίγο στη
θυσία τους και να αντλήσουμε από αυτή οποιοδήποτε προβληματισμό και
ερέθισμα αποβεί χρήσιμο και για τη δική μας ζωή.
Ότι απαιτούν να θυμηθούμε τις μέρες εκείνες, όχι για να επαναπαυτούμε στις
δάφνες του παρελθόντος, όσο λαμπρές κι αν είναι, αλλά για να μετουσιωθούν
αυτές οι αξίες και να γίνουν σπέρματα νέας ζωής.
Η 28η Οκτωβρίου θα παραμείνει πάντα μια ζωντανή δύναμη κι ένα μεγάλο
κεφάλαιο στην ιστορία του ελληνικού έθνους.
Το πνεύμα του 1940 θα πρέπει να
μας πλαισιώνει με υπευθυνότητα, αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση έναντι
των προκλήσεων των καιρών.
Το μεγαλειώδες μήνυμα αυτής της ημέρας είναι ότι ο
Ελληνισμός οφείλει να παραμείνει η ελπίδα του κόσμου.
Γιατί αυτό είναι το χρέος
που του όρισε η ιστορία και ο πολιτισμός του.
Δημήτριος Γ. Μπέης
Εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου