Καμένο φαγητό: Γιατί πρέπει να το αποφεύγετε

Μπορεί να σας αρέσει η γεύση του «ξεροψημένου» – οριακά καμένου. Μπορεί να μη θέλετε να πετάξετε το φαγητό που με τόσο κόπο μαγειρέψατε επειδή ίσως «ε, και τι έγινε που μου άρπαξε λιγάκι από κάτω»…

Μπορεί πάλι να το απορρίπτετε επειδή πλέον έχει χάσει τη γεύση του και είναι κυριολεκτικά «ένα μαύρο χάλι».


Μπορεί αυτή σας η αντίδραση να στηρίζετε σε μια επιστημονική ανακάλυψη που δεν είχατε διαβάσει ακόμα;

Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης ανακάλυψαν ότι μπορεί να είναι όντως σοφό να ξύσετε τα καμένα κομμάτια από το φαγητό σας…

Γιατί πρέπει να αποφεύγουμε να τρώμε καμένο φαγητό

Μια ουσία που ονομάζεται ακρυλαμίδιο σχηματίζεται όταν εφαρμόζουμε θερμότητα άνω των 120C σε ορισμένες τροφές. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται η πατάτα, το ψωμί, τα μπισκότα, τα δημητριακά και ο καφές. Η περιεκτικότητά της σε σάκχαρα αντιδρά με το αμινοξύ ασπαραγίνη.

Η διαδικασία αυτή ονομάζεται αντίδραση Maillard. Είναι αυτή που προκαλεί το καφέ χρώμα των τροφίμων και τους δίνει αυτή τη χαρακτηριστική γεύση. Όμως οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι υψηλές δόσεις ακρυλαμιδίου είναι καρκινογόνες στα ζώα.

Το ακρυλαμίδιο θα μπορούσε επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στους ανθρώπους. Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων, επισημαίνει τον κίνδυνο για τα παιδιά. Οι επιστήμονες είναι σίγουροι, ωστόσο, ότι είναι νευροτοξικό για τον άνθρωπο. Πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να επηρεάσει το νευρικό σύστημα.

Οι τοξικές επιδράσεις του ακρυλαμιδίου έχει αποδειχθεί ότι είναι σωρευτικές,. Δηλαδή, η κατανάλωση μικρής ποσότητας ακρυλαμιδίου για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να επηρεάσει τα όργανα μακροπρόθεσμα.

Πιο συγκεκριμένα, στοιχεία από μελέτες σε ζώα δείχνουν ότι η μακροχρόνια έκθεση στο ακρυλαμίδιο θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο νευροεκφυλιστικών ασθενειών, όπως η άνοια.

Μπορεί ακόμα και να σχετίζεται με νευροαναπτυξιακές διαταραχές στα παιδιά, λέει η Φεντερίκα Λαγκούτσι, επίκουρη καθηγήτρια καρδιαγγειακής και διατροφικής επιδημιολογίας στο Ινστιτούτο Περιβαλλοντικής Ιατρικής του Karolinska Institutet στη Σουηδία.

«Το ακρυλαμίδιο διέρχεται από όλους τους ιστούς, συμπεριλαμβανομένου του πλακούντα, επειδή έχει χαμηλό μοριακό βάρος και είναι διαλυτό στο νερό», εξηγεί η Λαγκούτσι, η οποία έχει βρει μια σχέση μεταξύ της υπρόσληψης ακρυλαμιδίου από τις εγκύους και του χαμηλότερου βάρους των νεογέννητων μωρών τους.

vita.gr