Παίκτες με (πρώην) φαραωνικούς μισθούς που έχουν ετοιμάσει βαλίτσες εδώ και καιρό και αποχωρούν. Μια εθνική ομάδα που συνεχίζει να απογοητεύει. Το όνειρο του Σι Τζινπίνγκ (Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, έβδομος πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας) nα μετατρέψει τη χώρα του σε μεγάλη ποδοσφαιρική δύναμη ξεθωριάζει.
Πρόσφατα, η κινεζική Super League κατέγραψε νέα απώλεια. Χρεωκόπησε και η Γκουανγκζού Σίτι. Δεν πρέπει να συγχέεται με την Guangzhou Fc που είχε τους Καναβάρο και Λίπι (όχι ότι κι αυτή τα πάει καλά), αλλά ήταν κι αυτή από τα μεγάλα κλαμπ της Κίνας.
Η ποδοσφαιρική σεζόν που ξαναρχίζει Κυριακή είναι μια τραγωδία. Οκτώ ομάδες μεταξύ των κορυφαίων και των κατώτερων κατηγοριών έχουν ήδη αποκλειστεί λόγω χρεών.
Μεταξύ αυτών και η Hebei FC, η οποία παραδέχτηκε ότι δυσκολευόταν να πληρώσει ακόμη και τους λογαριασμούς νερού και ρεύματος (για μισθούς ούτε λόγος).
Από την άλλη πλευρά, εννέα στελέχη της λίγκας έχουν τεθεί υπό έρευνα τους τελευταίους μήνες για διαφθορά.
Ανάμεσα τους σημαντικά ονόματα, όπως ο Chen Xuyuan, ο νούμερο ένα της Ομοσπονδίας, ο άνθρωπος που πριν από λίγα χρόνια παρουσίασε τα μεγαλεπήβολα σχέδιά του να μεταρρυθμίσει το κομμουνιστικό ποδόσφαιρο και να το κάνει παγκόσμιας κλάσης. Μαζί και ο βοηθός του, Du Zhaocai.
Ο πρώην γενικός γραμματέας της ομοσπονδίας και ο πρώην διευθυντής της κινέζικης Σούπερ Λιγκ είναι κι αυτοί μέρος του σκανδάλου.
Τον περασμένο Νοέμβριο συνελήφθη και ο πρώην προπονητής της εθνικής ομάδας, Li Tie, σταρ του κινέζικου ποδοσφαίρου, που έπαιξε στην Premier League με την Έβερτον και στις δόξες του αποκαλείτο ο «Κινέζος Ντέιβιντ Μπέκαμ».
Η κινεζική κυβέρνηση έχει βάλει μπροστά την επιχείρηση «καθαρά χέρια». Πρέπει να καθαρίσει το ποδόσφαιρο της.
Το 2015, το Κρατικό Συμβούλιο (η κυβέρνηση, δηλαδή) ξεκίνησε ένα σχέδιο για την αύξηση της χρηματοδότησης για την εθνική ομάδα, την κατασκευή νέων προπονητικών γηπέδων και τη δημιουργία 50.000 σχολών ποδοσφαίρου σε μια δεκαετία.
Το όνειρο πάντα υπάρχει. Η Κίνα πιστεύει ότι πρέπει άμεσα να φιλοξενήσει και να κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Να γίνει μια «παγκόσμια υπερδύναμη του ποδοσφαίρου» μέχρι το 2050. Ως τώρα, η εθνική ομάδα της Κίνας προκρίθηκε μόνο μία φορά στο Παγκόσμιο Κύπελλο, το 2002 με τραγικό απολογισμό: τρεις ήττες, κανένα γκολ.
«Δεν υπάρχει όραμα, δεν υπάρχει ακόμα αυτή η ποδοσφαιρική κουλτούρα που έχουν.
Οι Κινέζοι είναι πολύ καλοί στο να ακολουθούν εντολές, αυτό που δεν διδάσκεται είναι η φαντασία», λένε Άγγλοι που ζουν στο Πεκίνο.
Γιατί κατέρρευσε το σχέδιο της Κίνας να γίνει ποδοσφαιρικό μεγαθήριο; Η πανδημία και η δύσκολη οικονομική κατάσταση των τελευταίων ετών σίγουρα δεν βοήθησαν. Για δεκαετίες, ωστόσο, το ποδόσφαιρο στην Κίνα ζει μέσα στη διαφθορά.
Ακόμη και οι τελευταίες έρευνες το επιβεβαιώνουν. Μεγάλες εταιρείες έσπευσαν τα τελευταία χρόνια να επενδύσουν σε επαγγελματικές ομάδες, υπογράφοντας παίκτες με αστρονομικούς μισθούς.
Άνθρωποι που κάποτε δεν θα είχαν σκεφτεί ποτέ μια καριέρα στην Κίνα ξαφνικά άρχισαν να μαθαίνουν τη γλώσσα των μανδαρίνων. Σύντομα η Serie A της Κίνας συναγωνίστηκε τα κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης όσον αφορά τα χρήματα που δαπανήθηκαν.
Στη χρονιά της μεγάλης άνθησης, το 2015-16, δόθηκαν 451 εκατομμύρια δολάρια σε μεταγραφές, κατατάσσοντάς το κινέζικο στα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα με τις μεγαλύτερες δαπάνες στον κόσμο.
Ένας ατέλειωτος γύρος χρημάτων με τις αρχές καθυστερημένα να βάζουν όρια.
Σε μια προσπάθεια να προωθήσει τα τοπικά ταλέντα, η Κινεζική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία αύξησε τον φόρο στις μεταγραφές από το εξωτερικό το 2017:
Κάθε σύλλογος που ξόδεψε περισσότερα από 7 εκατομμύρια δολάρια θα έπρεπε να πληρώσει ίσο ποσό στην ομοσπονδία. Οι σύλλογοι αντέδρασαν κλειδώνοντας τα πορτοφόλια τους.
Μεταγραφές, τέλος. Ο κόσμος απογοητεύθηκε, ενώ οι χορηγοί άρχισαν να αποχωρούν. Η έλευση της πανδημίας, με τα άδεια γήπεδα, έδωσε το τελειωτικό χτύπημα.
Από το 2020, ούτε λίγο ούτε πολύ 39 ομάδες έχουν χρεοκοπήσει. Η πιο θεαματική αποτυχία είναι αυτή της Jiangsu FC, ιδιοκτησίας Suning. Τέσσερις μήνες μετά την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος, τον Φεβρουάριο του 2021 η εταιρεία έκλεισε το κλαμπ. Δεν υπήρχαν άλλα χρήματα. Πολλοί παίκτες έφυγαν χωρίς να λάβουν τους μισθούς τους.
Η Jiangsu είχε σπαταλήσει εκατοντάδες εκατομμύρια χωρίς πλάνο: 32 εκατομμύρια για τον Βραζιλιάνο μέσο Ραμίρες από την Τσέλσι, 50 εκατομμύρια για τον νεαρό επιθετικό Αλεξ Τεσεϊρα που έγινε και μοντέλο στις διαφημίσεις της μητρικής εταιρείας για να δελεάσει τους Κινέζους να αγοράσουν κλιματιστικά.
Οι μεγάλοι βιομηχανικοί όμιλοι που κάποτε έλεγχαν τις σημαντικότερες ομάδες της χώρας έχουν απομακρυνθεί. Η Guangzhou Evergrande αντιμετωπίζει προβλήματα, δεδομένων των χρεών της εταιρείας ακινήτων που την ελέγχει. Εκεί ήταν ο Αργεντινός μέσος Ντάριο Κόνκα: Τότε, το 2011, ήταν ο τρίτος πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης όλων των εποχών μετά τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τον Μέσι!
Σήμερα, σε αυτή τη χώρα των 1,5 δις κατοίκων δεν υπάρχουν λεφτά και φιλοδοξίες για το ποδόσφαιρο. Παρά τις επενδύσεις εκατομμυρίων σήμερα η εθνική ομάδα της Κίνας συναγωνίζεται με Ομάν, Ουζμπεκιστάν και Γκαμπόν στη βαθμολογία της FIFA. Παρέα με τους ξεχασμένους της μπάλας…
in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου