Σουρβά ή Σορβά λέγεται η Ποντιακή σούπα; - Γράφει ο Σοφοκλής Εταιρίδης

Λόγω ότι είναι λάθος γραμμένη  από πάρα πολλούς Ποντίους  η λέξη   Σουρβά  ακόμη και στο  διαδίκτυο  το γράφουν Σορβά. 

 

 

Σουρβά λέγεται η ποντιακή σούπα, δηλαδή ένα φαγητό με πολύ ζουμί, με πολύ νερό. Ετυμολογικά προέρχεται από την λέξη Σουρβάλα, που σημαίνει το μέρος του ποταμού που έχει πολύ νερό και δεν είναι πολύ  τρεχούμενο. Άρα το φαγητό δηλαδή η σούπα που έχει πολύ νερό - νερουλό το λένε Σουρβά.

 Παντού σε όλα τα μέρη της Ελλάδος απ’ όσο γνωρίζω τα φασολάκια τα μαγειρεύουν λαδερά. μόνον οι Πόντιοι τα μαγειρεύουν και σούπα. Στα ποντιακά όταν ακούς την λέξη σουρβάν, σημαίνει ότι το φαγητό είναι  ζουμερό, είναι σαν την σούπα.  Έτσι η σούπα με τα φασολάκια  λέγεται στα ποντιακά Πατητσί Σιουρβάν. 

 Πατήτσε = Φασολάκια 

Σιουρβάν

Η σιουρβά είναι η ποντιακή σούπα. Καρδίαν κι κρατεί έλεγαν τ ́εμετέρ. Καρδιά δεν κρατάει έλεγαν οι δικοί μας, σε λίγο χρονικό διάστημα ξαναπεινάς.

Είναι το καλύτερο φαγητό για έναν άνθρωπο μετά από μια γρίπη, από μία στόμαχο-εντερική διαταραχή, γιατί είναι πολύ ελαφριά και ευκολοχώνευτη. Τρώγεται  για πρωϊνό. Επίσης τρώγεται με πίτες και με τηγανιά κρέατος για να μην τοχτούμες- μπουκωνόμαστε.

 

 

Πως μαγειρεύεται η σιουρβά: Βάζουμε μέσα στην κατσαρόλα κορκότα με νερό να βράσουν. Όταν βράσουν, παίρνουμε ζωμό από την κατσαρόλα και το ανακατεύουμε με πασκιτάν, αλλά επειδή δεν βρίσκουμε εύκολα το ανακατεύουμε με  πηχτό γιαούρτι που βρίσκουμε εύκολα στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Αφού λιώσει καλά το βάζουμε μέσα στην κατσαρόλα ανακατεύοντας. Έπειτα (χαρατσώνομα) προσθέτουμε μέσα σε ένα τηγάνι λάδι, όχι πολύ ίσα-ίσα να γεμίσει καλά ο  πάτος του τηγανιού. μόλις το λάδι αρχίσει να καίγεται προσθέτουμε μέσα στο  τηγάνι μια μικρή χεριά δυόσμου (νεννέδας). Σ’ ένα λεπτό είναι έτοιμό και το ρίχνουμε αμέσως μέσα στην κατσαρόλα ανακατεύοντας συγχρόνως το φαγητό και  η σιουρβά είναι έτοιμη.

Τι είναι τα κορκότα:Το άσπρο το σιτάρι το βάζανε μέσα στην εγδίν ( πελεκημένη μεγάλη πέτρα με μεγάλο βαθούλωμα στο εσωτερικό του ) και αφού το μου σκεύανε, μετά το κοπανίζανε με τα κοπάλε για να φύγει η φλούδα του. μετά τα στεγνώνανε κι έπειτα τα αλέθανε στα σιερομύλε (μυλόπετρες που γύριζαν με τα χέρια ). Σήμερα υπάρχουν επιχειρήσεις που πουλάνε έτοιμα κορκότα στην αγορά.

Αποσπάσματα από το βιβλίο μου - ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ.

Σοφοκλής Εταιρίδης