Ήταν πάντα εκεί, ο θυρωρός, μια μορφή που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της παλιάς – ρομαντικής Αθήνας των προηγούμενων δεκαετιών. Πρόκειται για τους ανθρώπους που γνώριζαν τα πάντα στις πολυκατοικίες της παλιάς Αθήνας.
Ο Γιώργος Βαμβακάς, πρόεδρος της ομοσπονδίας θυρωρών, μίλησε στην πρωινή εκπομπή του MEGA και αποκάλυψε ότι στο παρελθόν το επάγγελμα του θυρωρού ήταν «κλειστό».
«Αν κάποιος ήθελε να γίνει θυρωρός αγόραζε το επάγγελμα, γιατί ήταν ”κλειστό”. Η τιμής της αγοράς ήταν διπλάσια τιμή από τα διαμερίσματα, όπως είναι οι άδειες για τα ταξί σήμερα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο θυρωρός.
Η ομοσπονδία έχει συνολικά 1500 μέλη σε Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, όμως πραγματικός αριθμός των θυρωρών είναι μεγαλύτερος, περίπου απαριθμούνται 4.οοο.
Τα κτίρια που έχουν την δυνατότητα να έχουν θυρωρούς και προσωπικό καθαριότητας δημιουργούν υπεραξία κι έχουν άλλη θέση στην αγορά ακινήτων.
Μάλιστα, όπως είπε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας θυρωρών, οι ασφαλιστικές εταιρείες όταν τα κτίρια έχουν θυρωρούς, τότε τα ασφάλιστρα μειώνονται περίπου κατά 20%.
Οι θυρωροί είναι υπεύθυνοι για την εύρυθμη λειτουργία του κτιρίου που εργάζονται και δίνουν προσοχή και στο κομμάτι της ασφάλειας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο επάγγελμα του θυρωρού έχουν ενταχθεί πολύ νέοι σε ηλικία άνθρωποι.
Για αυτό το λόγο έχουν δημιουργηθεί λίστες αναμονής για μία θέση θυρωρού.
Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τον Θανάση Βέγγο στην ταινία «Παπατρέχας» να τρέχει και να μην… φτάνει.
Να κάθεται στο γραφειάκι του θυρωρού, να σφουγγαρίζει, να βγάζει τα σκουπίδια, να πηγαίνει τα ρούχα στο καθαριστήριο, να κάνει τα θελήματα των ενοίκων και να κουβαλάει στις σκάλες ακόμη και την παχουλή κυρία «Καλιακούδα»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου