Η Γρεβενιώτισσα Γεωργία Τέγου: «Ο χορός στην Ελλάδα έχει μια φανταστική δυναμική, με συναρπάζει»

Μένει στο Λονδίνο, διδάσκει χορό σε πανεπιστήμια, έχει συνεργαστεί με τη Ρόουζιν Μέρφι και δημιουργεί παραστάσεις με εικαστικές επιρροές, αλλά στη σκηνή της Λυρικής θα παρουσιάσει μια παράσταση για βρέφη.Το 2011 μάζεψε τα πράγματά της και μετακόμισε στην Αγγλία για ένα μεταπτυχιακό χορογραφίας στο Πανεπιστήμιο Ροχάμπτον. Έκτοτε, δρέπει δάφνες ως διατομεακή καλλιτέχνις αλλά και καθηγήτρια χορού σε μια σειρά από ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Τη χορογραφική πρακτική της την ονομάζει dance-as-design. Έχει επιρροές από τις εικαστικές τέχνες, το ντιζάιν, την αρχιτεκτονική, τη γλυπτική, τη μόδα. Τη συναντήσαμε λίγο πριν από τον νέο κύκλο παραστάσεων Underwater, χοροθεάτρου για βρέφη και τους συνοδούς τους, στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ.

Πώς αποφάσισες να φτιάξεις μια παράσταση για βρέφη;

Όταν μου πρότεινε η Ξένια Αηδονοπούλου να σκηνοθετήσουμε μαζί το Underwater, είχα μόλις αποκτήσει την κόρη μου και βρισκόμουν σε ένα μαγικό, μωρουδίστικο σύμπαν.

Τι γίνεται στην παράσταση;

Μια μπαλαρίνα ξυπνά από έναν ύπνο γεμάτο όνειρα και βρίσκει τον εαυτό της στον ωκεανό, σ’ έναν καθησυχαστικό κόσμο, γεμάτο γαλανά φώτα και φυσαλίδες. Εξερευνώντας το νέο της σπίτι, συναντά ένα χταπόδι και οι δυο τους, κάτω από τα κύματα, σχηματίζουν μια φιλία γεμάτη αγάπη. Χορεύουν υπό τη συνοδεία μιας μουσικής γεμάτης κουδουνίσματα και γνώριμες μελωδίες.

Πώς αντιδρούν τα βρέφη;

Με εκπλήσσει το πόσο συγκεντρωμένα μοιάζουν. Εκφράζουν άμεσα ενθουσιασμό, φόβο, χαρά, περιέργεια.

Σκέφτεσαι να επιστρέψεις μόνιμα στην Αθήνα;

Θυμάμαι ακόμη τη μέρα, τη χαρά και την ελπίδα μου όταν έμαθα ότι με δέχτηκαν στο Ροχάμπτον. Είχα δίψα να φύγω έξω, να δω πώς γίνονται τα πράγματα αλλού. Πλέον, μου λείπει η χώρα, η οικογένεια και οι φίλοι μου, παρότι επιστρέφω συχνά. Πιστεύω πως ο χορός και η καλλιτεχνική δημιουργία στην Ελλάδα έχουν μια φανταστική δυναμική, η οποία με συναρπάζει. Αυτή τη στιγμή, όμως, δεν σκέφτομαι να επιστρέψω μόνιμα. Έχω κάνει οικογένεια, η κόρη μου ξεκίνησε σχολείο στο Λονδίνο.

Τι υπάρχει εκεί που δεν βρίσκεις στην Αθήνα και το αντίστροφο;

Το Λονδίνο έχει τη γοητεία της μητρόπολης. Τα πάντα κινούνται με μεγάλες ταχύτητες. Σου δίνει μια αίσθηση ενθουσιασμού, νιώθεις πως οτιδήποτε μπορεί να συμβεί. Η Αθήνα, πάλι, έχει μια μοναδική ενέργεια, έναν «επείγοντα παλμό» και φως. Όσο χαοτική κι αν είναι, την ερωτεύεσαι.

Δίδασκες επί μία δεκαετία στο Ροχάμπτον. Πλέον, είσαι επισκέπτρια καθηγήτρια στο Central Saint Martins και στο London Contemporary Dance School. Τι άλλο θα ήθελες να κάνεις και δεν το κάνεις;

Το κάνω αλλά δεν το ξέρετε. Γράφω μουσική. Είμαι κλασική πιανίστρια. Τελευταία, ηχογραφώ δικά μου κομμάτια και ονειρεύομαι να βρω χρόνο να αναπτύξω αυτό το πρότζεκτ.

Στο μεσοδιάστημα έκανες τις χορογραφίες σε δύο μουσικά βίντεο της Ρόουζιν Μέρφι. Τι θυμάσαι από αυτή τη συνεργασία;

Τα ρούχα και τα παπούτσια της Ρόουζιν! Οκέι, όχι μόνο αυτά, είναι φοβερή επαγγελματίας. Ο τρόπος που δουλεύει είναι πολύ συνδεδεμένος με το ντιζάιν, ξεπερνά τα όρια της μουσικής.

Ετοιμάζεις μια παράσταση που συνδυάζει τον χορό με την εικονική πραγματικότητα. Ποια είναι η σχέση σου με τις νέες τεχνολογίες;

Είναι ένας καινούργιος κόσμος για μένα. Μαθαίνω πάρα πολλά πράγματα πάνω στη διαδικασία της δημιουργίας του έργου, που με εκπλήσσουν και δεν είχα ιδέα ότι μπορούν να συμβούν. Ο τίτλος του είναι Homecoming, αποτελεί μια συνεργασία με την εικαστικό Κριστίνα Πουλεϊκόβα και θα κάνει πρεμιέρα του χρόνου στο The Place.

INFO

Η παράσταση Underwater παρουσιάζεται από 20/09 έως 01/10 στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ, μετά τη βρετανική περιοδεία της. Σύλληψη – σκηνοθεσία: Ξένια Αηδονοπούλου και Γεωργία Τέγου. Το έργο αποτελεί ανάθεση του Παιδικού Φεστιβάλ Μπέλφαστ, του θεάτρου Ουότφορντ Πάλας και του θεάτρου Λόουρι, με την υποστήριξη δημόσιων πόρων του Συμβουλίου Τεχνών Αγγλίας. Συμπαραγωγή: Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ.

kathimerini.gr