Το ξέρω ότι και χθες έγραψα για τον Στέφανο τον Κασσελάκη, αλλά ο άνθρωπος αυτός είναι για όποιον ασχολείται με τη σάτιρα ένα ανέλπιστο δώρο
που κάθε μέρα γίνεται και πιο πολύτιμο και το οποίο φοβάμαι μήπως χαθεί μετά τις εσωκομματικές εκλογές της Κυριακής. Θέλω να πω (και το λέω με φόβο) ότι μπορεί να είναι η τελευταία φορά που θα ασχοληθούμε με τον γοητευτικό Στέφανο αφού μπορεί να μην εκλεγεί και να αναγκαστεί να ασχοληθεί με κάποιο άλλο project, όπως κάποια επιχείρηση «εισαγωγών-εξαγωγών» ή κάποια επιχείρηση telemarketing ή κάποιο reality. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν είναι ότι ανησυχώ για τον ίδιο (για τον οποίο ισχύει ό,τι και για τον Μίλτο τον Βαρβιτσιώτη: οι καλοί δεν χάνονται), είναι ότι δεν θέλω να χάσω αυτή την προσωπικότητα που λες και βγήκε από σατιρικό σκετς.Ευτυχώς από χθες οι ελπίδες μου έχουν κάπως αναπτερωθεί αφού χθες ο Στέφανος απέδειξε και στους πιο δύσπιστους, ακόμα και σ’ αυτούς που δεν πείστηκαν από το διαφημιστικό του σποτ που γυρίστηκε στη Μακρόνησο, ότι ο Κασσελάκης είναι ένας πραγματικός, ένα γνήσιος αριστερός. Μπορεί ο χαρακτηρισμός «σύντροφος» να μοιάζει ακόμα αταίριαστος (δεν μπορείς εύκολα να πεις «σύντροφος Κασσελάκης», όπως δεν μπορείς εύκολα να πεις «κύριος Τσίπρας»), αλλά μετά τις απειλές για ξεδόντιασμα σε δημοσιογράφους και δικαστές, η αριστεροσύνη του νομίζω είναι υπεράνω οποιασδήποτε αμφισβήτησης.
Βλέπετε, η ιστορία της αριστεράς είναι κυρίως μια συνεχής προσπάθεια επιβολής και υπεράσπισης δικτατοριών. Ακόμα και στις πιο ηρωικές τους στιγμές, αυτό για το οποίο πάλευαν οι αγωνιστές της αριστεράς (είτε συνειδητά είτε όχι) δεν ήταν η εδραίωση και η παγίωση της δημοκρατίας, αλλά η εγκαθίδρυση ενός απολυταρχικού αυταρχικού καθεστώτος το οποίο θα αποφασίζει και θα διατάζει στο όνομα του Λαού και θα ξεδοντιάζει παραδειγματικά όσους τολμούν να διαφωνούν.
Συνεπώς, η απειλή του πουλέν του συντρόφου Πολάκη είναι σε πλήρη αρμονία με την ιστορία, τους αγώνες και τον ιδεολογικό πυρήνα της αριστεράς και άρα η καλύτερη απόδειξη του φρονήματός του.
Προσθέστε την παρελθοντολαγνεία, την εμφυλιοπολεμική ρητορική, την εκμετάλλευση νεκρών που απολαύσαμε στο διαφημιστικό της Μακρονήσου (στο οποία η επίσκεψη δεν αποκλείεται τελικά να μην ήταν προσκύνημα αλλά επιθεώρηση για τις δυνατότητες μελλοντικής χρήσης) και καταλαβαίνετε ότι ο άνθρωπος είναι πιο αριστερός και από υπουργό του Κιμ Γιονγκ Ουν. Τι άλλο θέλετε για να τον κάνετε ηγέτη της ελληνικής αριστεράς;
Να αρχίζει να κυκλοφορεί με κονσερβοκούτια και αμπέχονα; Είμαι βέβαιος ότι αν χρειαστεί ο Στέφανος θα το κάνει, αλλά ελπίζω να μην τον αναγκάσετε να φτάσει σε αυτό το σημείο και να πάτε να τον ψηφίσετε την Κυριακή. Και μπράβο σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου