ΣΟΦΟΚΛΗΣ Γ ΕΤΑΙΡΙΔΗΣ: ΠΟΝΤΟΣ

Η ποντιακή γλώσσα όπως και όλες οι γλώσσες του Κόσμου εξελίσσεται στο πέρασμα του χρόνου ανάλογα με τις

επιδράσεις που είχε. Η εξέλιξη όμως της ποντιακής γλώσσας είχε σχεδόν τον ίδιο τρόπο και την ίδια φιλοσοφία εξέλιξης με την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα. Έτσι η ποντιακή γλώσσα χρησιμοποιεί πολύ το -α το στερητικό για να δώσει την αντίθετη έννοια στην λέξη. 

 

 

Πασιαρεμέντζα λένε οι Πόντιοι την γυναίκα που γενικά όλα τα κάνει καλά με την έννοια ότι τα βάζει σε τάξη. Προσθέτοντας το -α το στερητικό γίνεται απασιάρεφτη που σημαίνει η γυναίκα που δεν τα κάνει καλά, δεν τα βάζει σε τάξη. Όπως και την γυναίκα που τα κάνει καλά, τα βάζει σε τάξη στο σπίτι την λένε νοικοκύρενα, νοικοκυρεμέντζα γαρή. Ενώ εάν δεν τα κάνει καλά, βάζοντας το -α το στερητικό την λένε ανοικοκύρεφτεσα.

Με την ανεξαρτησία του Ελληνικού κράτους άρχισε να επηρεάζεται από την νεοελληνική γλώσσα και αντί να χρησιμοποιεί τις παλιές ποντιακές λέξεις πολλές φορές τις αντικαθιστά με άλλες ποντιακές λέξεις οι οποίες έχουν το νόημα της νεοελληνικής λέξης αλλά δεν αποδίδουν σωστά άν και έχουν στο μυαλό του Έλληνα το ίδιο νόημα . Ένα παράδειγμα για να γίνω ποιό κατανοητός. 

Στον Πόντο όταν ήθελε κάποιος να μάθει για μιά γυναίκα με ποιόν κάνει σεξ έλεγε, - αυήτεν ποίος καλκέβετην - αυτήν ποιός την καβαλάει. Ερχόμενη στην Ελλάδα λόγω ότι οι νεοέλληνες το έκαναν, αυτός ποιός την πηδάει, το αντιγράψανε οι Πόντιοι και αντί του καλκεύω το έκαναν λαγγεύω. Λαγγεύω σημαίνει πηδάω το εμπόδιο, το προσπερνάω που νοηματικά απέχει.

Φωτ/φια: Το διδασκαλείο στο ΑΚ ΝΤΑΓ ΜΑΤΕΝ.

Εδώ θα ήθελα να διευκρινίσω ότι το Ματέν όπως το έλεγα και εγώ μέχρι πρίν λίγο στα ποντιακά δεν λεγόταν Ματέν από τους Πόντιους αλλά Μετέν. Όχι μόνον του ΑΚ ΝΤΑΓ αλλά όλα τα Μετέν του Πόντου, Μετέν Ικονίου, Μετέν Ορντού, Μετέν του Ντιαμπακίρ ( Παχούρ Μετέν), κ.ά.

 

 

Η λέξη Μετέν = Μέτ + έν.

Μέτ = Μεταλλείον

Έν = Είναι

ΣΟΦΟΚΛΗΣ Γ ΕΤΑΙΡΙΔΗΣ