Σίμος Ζαγκανίκας: Απατηλοί και Fans

Τις χειμωνιάτικες ημέρες, ενίοτε βγαίνει ένας ήλιος που δεν θερμαίνει και μάλιστα θα έλεγα ότι, με την παρουσία του, το κρύο γίνεται οδυνηρότερο! Κι ενώ χρυσίζει στο βασίλεμα του, βάφοντας κόκκινο τον ουράνιο θόλο πάνω από τις βουνοκορφές της Πίνδου και του Σμόλικα, στη Δήμητρα , στο υγρό μας καμποχώρι, το κρύο λογαριθμικά πολλαπλασιάζεται. Οι παππούδες μας, όπως θυμόμαστε οι παλαιότεροι, μας έλεγαν: «Είναι ήλιος με δόντια, που τσακίζει κόκκαλα!».

Απ όλους, όμως, τους χειμώνες, ο οδυνηρότερος, ο πιο πολικός, είναι ο χειμώνας, ο οικονομικός. Χειμώνας χωρίς στέγη, χωρίς τη θαλπωρή του φτωχικού σπιτιού σου, είναι ανυπέρβλητος Χειμώνας….

Χειμώνας χωρίς στέγη! Γιατί? Γιατί το σπίτι σου το πήραν οι Εισπρακτικές Εταιρείες (Fans), οι οποίες εξαγόρασαν το εναπομείναν χρέος από την Τράπεζα που είχες δανειστεί. Ένα χρέος που δεν μπόρεσες, μετά από την οικονομική κρίση, και την περικοπή των εισοδημάτων σου, από τις τότε κυβερνήσεις του Λουκά Παπαδήμου και του Αντώνη Σαμαρά, να αποπληρώσεις. Ήρθε κι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και κατήργησε τον προστατευτικό νόμο «Κατσέλη», για την πρώτη κατοικία, της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου, κι έτσι συμπληρώθηκε το «πάζλ» των ασύδοτων κερδοσκόπων πάνω στα όνειρα μιας ζωής για ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας.

Ποιες είναι όμως οι εισπρακτικές εταιρίες? Ποια είναι η ταυτότητα τους?

Είναι εταιρείες που έχουν δημιουργηθεί από αδίστακτους κερδοσκόπους, με μηδενικό κεφάλαιο, με την εγγύηση και την δανειοδότηση των ίδιων των Τραπεζών. Τις έστησαν για να αφαιρέσουν την πρώτη κατοικία του φτωχού κοσμάκη και για να θησαυρίσουν από τα πενιχρά εισοδήματα των φτωχών Ελλήνων. Κρίνεται εντελώς υποκριτική η αποβολή του Ανδρέα Πάτση από τη Νέα Δημοκρατία, του πρώην βουλευτή των Γρεβενών, γιατί αυτός δρούσε απροκάλυπτα, όπως όριζαν οι κανόνες του νεοφιλελευθερισμού, ενώ οι πλείστοι της διαπλοκής ενεργούν προκαλυμμένα!!!

Το σύστημα έβγαλε τα δόντια του, όπως ο ήλιος στις παγερές ημέρες του Χειμώνα. Ένας χειμώνας ατελείωτος που θέλει να μας στραγγίσει. Τα παγωμένα ψίχουλα των επιδομάτων και των καλαθιών είναι βορά για την ασύδοτη κερδοσκοπία τους!

 

 

Αλήθεια τι αξία έχουν οι ζωές των ανήμπορων δανειοληπτών μπροστά στο κέρδος των απατηλών!

Οι πολλοί θα πουν, ότι εμάς δεν μας ενδιαφέρει, ας πρόσεχαν, αλλά θα έπρεπε να ξέρουν και την άλλη παροιμία των παππούδων μας: «Αν πήρε φωτιά το σπίτι του γείτονά σου , γρήγορα θα έρθει και στο δικό σου σπίτι». Διαφορετικά διαθέτουμε φαιδρή αφέλεια και δεν αντιλαμβανόμαστε την τραγικότητα που μας οδηγεί ο νεοφιλελευθερισμός της οικονομικής εξαθλίωσης ακόμη και της μεσαίας τάξης.

Πόσο όμορφα την έχουν διατυπώσει, αυτή την διαπίστωση, πριν από 3000 χρόνια, οι Έλληνες των κλασικών χρόνων.

«Των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν».

Οι ιεροφάντες της διαπλοκής και της οικονομικής , ιδιωτικής συσσώρευσης δεν έχουν πατρίδα, δεν έχουν κοινωνικές ευαισθησίες. Έχουν όμως τον τρόπο να μας απατούν και εμείς ασύνειδα να βρισκόμαστε στην ίδια μοίρα, όλοι μας, χωρίς εξαίρεση καμία και να δεχόμαστε τον εμπαιγμό τους αγόγγυστα και μάλιστα να τους στηρίζουμε, με την ελπίδα να ανεβούμε και εμείς στα δικά τους οικονομικά «έδρανα»… Φαιδρή επιθυμία! Πόσο αλήθεια, μας ταιριάζει το τραγούδι του Δημήτρη Μητροπάνου, για πολλοστή φορά: «Πάντα γελαστοί και γελασμένοι».

Και τη θλίψη μας, ως θλιμμένη γενιά, τη μεταφέρουμε στα παιδιά μας….

Ο ήλιος συνεχίζει καθοδικός, ασθενικός, πολλαπλασιάζοντας το κρύο στο υγρό μας καμποχώρι τη Δήμητρα! Είναι απατηλό όνειρο, η ανάκαμψη της οικονομίας για τους πολλούς! Είναι καλά πεπαιδευμένοι οι απατηλοί!...