- Κώστα, λέει η γυναίκα, πες μου, τα μάτια μου δε λάμπουν σαν αστέρια;
- Ναι, απαντά εκείνος.
- Και τα δόντια μου δεν αστράφτουν σαν μαργαριτάρια;
- Ναι, απαντά.
- Και τα μαλλιά μου δεν είναι καθαρό χρυσάφι μέσα στο φως του ήλιου;
- Ναι, απαντά και πάλι αυτός.
- Ω! Κώστα, μόνο εσύ ξέρεις να λες τόσο ποιητικά λόγια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου