Η πρώτη εντύπωση που έκαναν οι εντόπιοι σε έναν θείο μου που ήρθε από τον Πόντο ήταν ότι έβριζαν με το παραμικρό πολύ τα θεία, εν αντιθέσει με τους ποντίους που ήταν πολύ θρήσκοι.
Τα χρόνια από την απελευθέρωση ήταν πολύ λίγα, τα σχολεία λίγα και έτσι δεν γνώριζε ο εντόπιος τη σημαίνει Πόντιος.
Έτσι ακούγοντας μια γλώσσα που φαινόταν ξένη στα αυτιά τους, κυρίως λόγω προφοράς μας αποκαλούσαν Τουρκόσπορους, το καράβι που σας έφερε κ.ά.
Όντως για εκείνη την εποχή ήταν δύσκολα να ξεχωρίσει ο κάθε Γρεβενιώτης τα αρχαία Ελληνικά και Ομηρικά που μιλούσαν οι Πόντιοι.
Ένας συμμαθητής μου στο Γυμνάσιο που κάναμε άγνωστο αρχαίο κείμενο, λόγω ότι ήξερα αρχαίες λέξεις μου έλεγε ... έχεις μετάφραση, που την βρήκες να αγοράσω και εγώ.
Δέν μας καταλαβαίνανε .....
Γιατί οι Πόντιοι αντί να λένε ....
Κατάλαβα έλεγαν εγνάψα - έχω γνώση
Μεγάλο έλεγαν τρανόν
Χλυάρ έλεγαν χουλέρ
Έκανα έλεγαν εποίκα - από το ποιώ
Ποτίζω τα μπαχτσέδια έλεγαν αρδεύω τα κεπία
Γίδια έλεγαν αιγίδε
Οδηγώ έλεγαν άγω
Αξαδέρφη έλεγαν εξαδέλφη
Πέφτω έλεγαν ρούζω
Πέτρα έλεγαν λιθάρ από το λίθος
Βότσαλο έλεγαν λαλάτ'ς από το Ομηρικό λάς
Τεμπέλης έλεγαν οκνέας από το οκνηρός κ.ά.
Ο ΠΟΝΤΟΝ ΕΝ ΑΣΤΡΟΝ ΦΩΤΕΙΝΟΝ
ΟΨΕ ΟΣΗΜΕΡΟΝ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟΝ
ΣΟΦΟΚΛΗΣ Γ ΕΤΑΙΡΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου