Ανέκδοτο: Στο δικαστήριο

Ο δικαστής προς την ηλικιωμένη κυρία

- Σας παρακαλώ, μπορείτε να μας πείτε την ηλικία σας;

- Φυσικά, κύριε δικαστά, είμαι 91 ετών.

- Μπορείτε να μας πείτε με ηρεμία τι σας συνέβη;

- Καθόμουνα σε μια καρέκλα, στο πεζοδρόμιο, μπροστά στο σπίτι μου, ήταν ένα ανοιξιάτικο απόγευμα, έκανε ωραίο καιρό. Ένας νεαρός ήρθε και κάθισε δίπλα μου…

- Τον γνωρίζατε;

- Όχι, αλλά μου φάνηκε συμπαθητικός.

- Μετά, τι έγινε;

- Άρχισε να μου χαϊδεύει το μπούτι.

- Και εσείς τον σταματήσατε;

- Όχι, κύριε δικαστά.

- Γιατί, όχι;

 

 

- Ε, να, ήταν ευχάριστο. Από τότε που πέθανε ο μακαρίτης ο άντρας μου, εδώ και τριάντα χρόνια, κανένας δεν μου είχε κάνει τέτοια χειρονομία.

- Μετά;

- Μετά άρχισε να μου χαϊδεύει το στήθος.

- Τού ζητήσατε να σταματήσει;

- Όχι.

- Γιατί, όχι;

- Να, κύριε δικαστά, αυτά τα ερεθιστικά χάδια σαν να μου έδωσαν νέα ζωή, χρόνια είχα να νοιώσω έτσι.

- Μετά;

- Νοιώθοντας λοιπόν πολύ σέξι, άνοιξα τα γέρικα μπούτια μου και του είπα: Νεαρέ, πάρε με, κάνε με δική σου!

- Και αυτός τι έκανε, σας έκανε δική του;

 

 

- Κάθε άλλο! άρχισε να φωνάζει Πρωταπριλιά! Πρωταπριλιά! χαχανίζοντας και τότε πήγα μέσα, πήρα το περίστροφο του άντρα μου και το καθάρισα το καθίκι!