VOLTEROS

VOLTEROS

Κάντε ΚΛΙΚ στην αφίσα


Κάντε ΚΛΙΚ στην αφίσα

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Κ. ΓΟΥΓΟΥΣΗΣ ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ ΑΝΔΡΟΛΟΓΟΣ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Κ. ΓΟΥΓΟΥΣΗΣ  ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ ΑΝΔΡΟΛΟΓΟΣ

Κάντε ΚΛΙΚ


Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες

Αναζήτηση


Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες

Ο ΚΑΙΡΟΣ ΚΑΙ Η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΤΩΡΑ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ



Κάντε ΚΛΙΚ στην εικόνα

ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΓΕΩΡΓΙΤΣΗΣ Α & Γ ΟΕ

ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΓΕΩΡΓΙΤΣΗΣ Α & Γ  ΟΕ

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες

Κυριακή 2 Ιουνίου 2024

Dr Χρίστος Λιόλιος: "Γι αυτούς που ασχολήθηκαν στα σοβαρά με την «Ομήρου Οδύσσεια»..

Είναι δυνατόν οι Λειψοί να είναι το νησί της Ωγυγίας, το νησί της Καλυψούς ?




Διαβάσαμε τελευταία πως οι Ιταλοί προτείνουν για διακοπές ένα όμορφο νησί του Αιγαίου, το νησί της Καλυψούς, και εννοούν τους Λειψούς !.....

Διδαχθήκαμε στα σχολεία και σήμερα ακούμε τους Κερκυραίους να λένε πως το νησί της Κέρκυρας είναι η χώρα των αρχαίων Φαιάκων, ο τελευταίος σταθμός του Οδυσσέα, πριν επιστρέψει στην Ιθάκη Εάν δεχθούμε πως οι τοποθεσίες που περιπλανήθηκε ο Οδυσσέας είναι προϊόν ποιητικής φαντασίας, τότε ο καθένας μπορεί να λέγει για τον τόπο του ό,τι θέλει.

Αν όμως δεχθούμε ότι όλοι αυτοί οι τόποι των περιπλανήσεων και των ταξιδιών του Οδυσσέα, σε χώρες και νησιά , κι όλες αυτές οι συναρπαστικές περιπέτειες του ήρωα, στα πέρατα του τότε γνωστού κόσμου, πως είναι υπαρκτά , παραλλαγμένα έστω , όπως μεταδόθηκαν από στόμα σε στόμα μέχρι τον Όμηρο, τότε, για όποιον ασχολήθηκε σοβαρά με την Οδύσσεια, τα πράγματα είναι διαφορετικά και σ αυτούς απευθύνονται τα παρακάτω …..

Ωγυγία το νησί της Καλυψούς
 
 


Η Αμερικάνα διεθνολόγος και Ομηρίστρια Εριέτα Μερτς (θα προτιμούσα αντί του ονόματος της Αμερικάνας να επικαλεσθώ το όνομα ενός Έλληνα καθηγητή, διότι ο Όμηρος είναι δικός μας και εμείς έπρεπε να τον διδάσκουμε στους ξένους αλλά…)αναφέρει πως το νησί «Ωγυγία της Καλυψούς», εκεί που ο Οδυσσέας έμεινε νοσταλγός οχτώ ολόκληρα χρόνια, είναι οι Οι Αζόρες … στη βόρεια λεκάνη του Ατλαντικού Ωκεανού

1) Ο Όμηρος ονομάζει το νησί «αφαλό» της θάλασσας και οι Αζόρες βρίσκονται πραγματικά στο κέντρο της Βόρειας λεκάνης του Ατλαντικού εντελώς απομονωμένες και σε ίση απόσταση από την Αμερικανική ακτή της Νέας γης και την Ευρωπαϊκή ακτή της Πορτογαλίας. Σε κανένα άλλο νησί η σύμπλεγμα νησιών δεν ταιριάζει τόσο τέλεια , η ομηρική αυτή έκφραση «ομφαλός» της θάλασσας όσο στις Αζόρες

2) Ο Όμηρος μας μιλάει για το πλήθος θαλασσινών πουλιών στο «νησί» αυτό. Για τις Θαλασσο-κουρούνες του και τα θαλασσινά γεράκια του. Αζόρες λοιπόν σημαίνει πορτογαλικά «θαλασσινά γεράκια»!

3) Ο Όμηρος μας μιλάει για κληματαριές στο «νησί» αυτό. Για κανένα άλλο νησί και για καμιά άλλη χώρα δεν μας μιλάει για κληματαριές. Η κυριότερη παραγωγή των νησιών αυτών είναι σήμερα τα σταφύλια.

4) Ο Όμηρος μας μιλάει για 4 αναβλύζουσες πηγές που ενώ βρίσκονται κοντά-κοντά στέλνουνε τα νερά τους σε διαφορετικά σημεία. Το περίεργο αυτό φαινόμενο , που περιφρονεί τους νόμους της βαρύτητας, θα ήταν ανεξήγητο στο μυαλό εκείνου που δεν έχει ακούσει η δεν έχει δει τους θερμοπίδακες Γκέυζερ. Πρόκειται για εκτινασσόμενο ζεστό νερό , από ηφαιστειογενές έδαφος, όπως είναι το έδαφος των νησιών του συμπλέγματος. Τα νησιά αυτά είναι τα περισσότερα κορυφές ηφαιστείων.

5) Η Ωγυγία της Καλυψούς είναι έρημη στον Όμηρο. Κανένας λαός δεν κατοικεί εκεί. Ο Οδυσσέας ζει μόνος με τις αναμνήσεις και ανυπομονεί πότε θα φύγει. Η μόνη του συντροφιά είναι μια θεά , που όπως όλοι οι θεοί είναι και αυτή ανύπαρκτη. Πράγματι όταν οι Πορτογάλοι ανακάλυψαν τα νησιά τα βρήκαν άδεια.

6) Η Θεά που διαφεντεύει το «νησί» είναι η κόρη του Άτλαντα , ενός θεού που είχε τη σοβαρότερη αποστολή του κόσμου να κρατάει τα κεραμίδια του στις θέσης τους. Ο Θεό Άτλαντας, όπως μας λέει ο Όμηρος , στήνει πανύψηλες κολώνες με σκοπό να συγκρατήσει το τεράστιο βάρος του Ουράνιου θόλου που τάχα είναι σιδερένιος, για να μη μας καταπλακώσει όλους. Στην ξηρά δεν έχει ανάγκη για να το κάνει αυτό γιατί τα όρη τα ψηλά κάνουνε μόνα τους τη δουλειά. Γι’ αυτό και αυτός κατοικεί δίπλα στην κόρη του στον «Αφαλό της θάλασσας» και χτίζει τις κολώνες του με λάβα για να στεριώσουν τον ουρανό

7) Η Ωραία θεά , η κόρη του Άτλαντα έχει «υπέροχα μαλλιά», που προφανώς εννοούν τους καπνούς των ηφαιστείων νησιών της.

Με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, είναι δυνατόν οι Λειψοί να είναι το νησί της Ωγυγίας, το νησί της Καλυψούς ?

Και ας συνεχίσουμε με την Κέρκυρα, που διδαχθήκαμε στο σχολείο και είναι σε όλους γνωστό πως είναι η χώρα των Φαιάκων

Ήταν η όχι «νησί » η « χώρα των Φαιάκων»?


Ύστερα απ’ την Καλυψώ και το νησί της , ο Οδυσσέας φτάνει σε δέκα οχτώ ακριβώς ημέρες πλέοντας ίσια στη θάλασσα, με ούριο άνεμο, σε σημείο που να αντικρύσει τη στεριά. Να δει τα σκιερά βουνά της χώρας των Φαιάκων. Προσέχει και μένει άγρυπνος να μη ξεφύγει από τη ρότα του. Οι οδηγίες που του έχει δώσει η θεά πριν ξεκινήσει είναι σαφείς και επίμονες. Να φυλάει τη Μεγάλη Αρκούδα και την Πούλια αριστερά. Κανένα άλλο νησί η στεριά δεν βλέπει. Υποτίθεται πως πλέει προς την Ιθάκη. Ο Οδυσσέας δεν έχει χάσει την κατεύθυνση και παρουσιάζεται μπροστά του η χώρα των Φαιάκων… Στις 100 φορές που μιλάει ο Όμηρος για τον τόπο αυτό πουθενά δεν τον αναφέρει ως νησί. Φτάνει λοιπόν ο Οδυσσέας και βλέπει τη χώρα αυτή μετά 18 ολόκληρες μέρες και άλλες τόσες νύχτες, τρέχοντας με ούριο άνεμο. Βέβαια η σχεδία του δεν είχε καρίνα και δεν έσχιζε τα νερά γρήγορα, αλλά είχε όμως πανί και τιμόνι. Με τους πιθανότερους υπολογισμούς, με τέσσερα χιλιόμετρα την ώρα ,έπρεπε να έχει διατρέξει χίλια οχτακόσια χιλιόμετρα. Είναι ακριβώς η απόσταση απ’ τις Αζόρες μέχρι τον κόλπο του Κάδιξ της Ισπανίας, αμέσως έξω από το Γιβραλτάρ, όπου και πρέπει να εντοπίσουμε τη χώρα των Φαιάκων. Αν η χώρα των Φαιάκων βρίσκεται εδώ , κάπου στις ακτές του κόλπου του Κάδιξ τότε και η θέση των αστερισμών και η διάρκεια του ταξιδιού , ταιριάζουν απόλυτα. Σε δέκα –οχτώ μερόνυχτα με σχεδία φτάνουμε από τις Αζόρες στο Κάδιξ.

Η ΣΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΦΑΙΑΚΩΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΚΕΡΚΥΡΑ !

Δέκα αποδείξεις γι’ αυτό, μέσα από την Οδύσσεια. Πιθανότατα ήταν το Κάδιξ (Ισπανία)

Πιστεύεται πως η περιπλάνηση του Οδυσσέα είναι μέσα στον Ατλαντικό Ωκεανό και δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα είδος τουριστικού οδηγού του Ατλαντικού. Περιγράφονται Παραλίες των Λαιστρυγόνων της Δυτικής Αφρικής (του Ισημερινού), του Αιόλου του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού ( με τα Παγόβουνά του), της Νότιας Αμερικής (Κυκλώπων- γιγάντων Ιθαγενών), της Βόρειας Αμερικής (με τα άγρια βόδια της , τα Μπάφαλο), της Γροιλανδίας (με τους δυστυχισμένους «ανήλιαγους» κατοίκους της, τους Εσκιμώους), τις απέραντες φανταστικές αμμουδιές της νότιο –δυτικής παραλίας της Αφρικής(Ναμίμπια –Σειρήνες)και των ήπιων ακατοίκητων νησιών της Καλυψούς των Αζορών.

Όλα αυτά δεν μαθαίνονται σε ένα ταξίδι. Πρέπει πολλοί ναυτικοί και για πολλά χρόνια να δουλέψανε πάνω στο πλάνο αυτό για να συγκεντρωθούν αυτές οι πληροφορίες. Αν η Σχερία δεν ήταν χώρα της Μεσογείου αλλά χώρα του Ατλαντικού? Αν η Σχερία είχε τη βιομηχανία και το ναυτικό που μας περιγράφει ο Όμηρος ? Αν οι Φαίακες ναυτικοί είναι αυτοί οι «πολλοί», που για «πολλά » χρόνια γνωρίσανε τον Ατλαντικό όλη αυτή η περιπέτεια – της Οδύσσειας- είναι διηγήσεις των μυθικών «Φαιάκων» προς τους ναυτικούς του Ιονίου, θα είναι μετάδοση, θα είναι πληροφορίες, θα είναι παραδόσεις ξένες, τις οποίες ο Όμηρος πήρε και στόλισε τον ήρωά του τον «Δικό μας Οδυσσέα» ώστε να συγκινήσει τους Αχαιούς ακροατές. Κι έτσι παρουσιάζεται ο Οδυσσέας, σαν ο αποκλειστικός δράστης όλων αυτών των κατορθωμάτων

Ποια όμως είναι τα στοιχεία εκείνα-από την Οδύσσεια- που δείχνουν πως η Σχερία, η χώρα των Φαιάκων ήταν στον Ατλαντικό?

 
 

Τα στοιχεία προκύπτουν μόνο από την Οδύσσεια, διότι δεν υπάρχει άλλη βιβλιογραφία

1) Η Καλυψώ συγκατανεύει να στείλει κάποτε τον Οδυσσέα πίσω στην πατρίδα του. Τον βοηθάει να φτιάξει μια γερή σχεδία (χωρίς καρίνα) εφοδιασμένη με πανί και τιμόνι. Ο άνεμος είναι ούριος όλο το επόμενο χρονικό διάστημα και ο καιρός καθαρός. Το χειροποίητο αυτό πλοίο τρέχει όχι πολύ γρήγορα αλλά σταθερά . Ο Όμηρος λέει ότι κάνει να φτάσει δέκα οχτώ ημέρες. Η ταχύτητα ενός τέτοιου σκάφους είναι περίπου τέσσερα χιλιόμετρα την ώρα και σε ευθεία γραμμή η απόσταση είναι 1800 χιλιόμετρα. που πρέπει να την βρούμε στο χάρτη. Το νούμερο αυτό προϋποθέτει μια μεγάλη ανοιχτή θάλασσά και παρά την απόσταση αυτή ο Οδυσσέας δεν φτάνει ακόμη στην πατρίδα του διότι παρεμβάλλεται η Σχερία των Φαιάκων. Με τα χίλια οχτακόσια χιλιόμετρα φτάνει απλά απ τον ομφαλό του Ωκεανού (δηλ. απ την Ωγυγία της Καλυψούς ) στη Σχερία των Φαιάκων. Καμιά ακτή, κανένα νησί δεν βλέπει πέρα μακριά στον ορίζοντα όλες αυτές τις δέκα οχτώ ημέρες. Το φαινόμενο αυτό , τόσο δηλ. μεγάλη απόσταση όσο και ανυπαρξία ενδιάμεσης στεριάς , αποκλείει κάθε σκέψη για Ιόνιο και Κέρκυρα , σαν χώρα των Φαιάκων.

Η κατεύθυνση είναι σαφώς ανατολική. Επειδή πρέπει ο Οδυσσέας να πλέι συνεχώς μπροστά, έχοντας τη Πούλια και τη Μεγάλη Αρκούδα σε ορθή γωνία ο Οδυσσέας χάνει τον ύπνο του. Η Μεσόγειος είναι μια στενόμακρη θάλασσα, που κόβεται απ την Ιταλία σχεδόν στη μέση. Δεν είναι κυκλική . Μόνο τα κυκλικά , όπως η κοιλιά έχουν αφαλό . Η Μεσόγειος αποκλείεται. Κοιτάζοντας το χάρτη βλέπουμε πως η βόρεια λεκάνη του Ατλαντικού μπορεί να έχει «αφαλό». Κι έχει τις Αζόρες. Αν μετρήσεις την απόσταση για χίλια οχτακόσια χιλιόμετρα ανατολικά από αυτές θα βρεθείς στον κόλπο του Κάδιξ. Στα νότια της Ισπανίας. Εδώ λοιπόν πρέπει να βρίσκονται οι Φαίακες !

Η Σχερία δεν ήταν νησί !

2) Η Σχερία των Φαιάκων δεν υπήρξε ποτέ νησί. Πρέπει να είναι Ηπειρωτική παραλία. Ουδέποτε ο Όμηρος δεν την χαρακτηρίζει νησί . Η «νήσος των Φαιάκων» λοιπόν είναι νεότερο παραμύθι και εφεύρημα των μεταφραστών και των σχολιαστών , επειδή έτσι τους αρέσει να τη φαντάζονται

Οι φόβοι του Οδυσσέα… ένα ακόμη επιχείρημα

3) Ναυαγώντας ο Οδυσσέας μέσα σε άγρια θαλασσοταραχή έξω από την ακτή της Σχερίας και κολυμπώντας κοντά δυο μερόνυχτα (ζωσμένος μάλιστα με το πρώτο σωσίβιο της Ιστορίας-το «μαντήλι» της Λευκοθέας) για να σωθεί, φοβάται «μην τον βλάψουνε τα θαλασσινά κήτη». Είχε ποτέ η Μεσόγειος ? Για τον Ατλαντικό ξέρουμε ότι είχε άφθονα «τέρατα», πριν απ το εντατικό ψάρεμα της νεότερης εποχής. Μιλώντας για θάλασσα με φοβερά κήτη , μιλάμε για τον Ατλαντικό , όπου και η Σχερία των Φαιάκων βρισκόταν.

Πως η φορά των ανέμων φωτίζει την αλήθεια

4) Η ακτή της χώρας των Φαιάκων πρέπει να είναι βορεινή, σαυτόν που έρχεται προς αυτήν απ τη θάλασσα Αυτό προκύπτει απ την αναφορά του Ομήρου που λέει πως η Θεά Αθηνά για να προστατέψει τον ήρωα ώστε να μη πέσει επάνω στους βράχους της παραλίας , όπου ορμούσανε με μανία τα πελώρια κύματα, έστειλε «βόρειο» άνεμο ώστε να ηρεμήσει τη θάλασσα που την είχε εξεγείρει ο Ποσειδώνας. Οι δύο θεοί αντιμάχονται, ο ένας να θέλει να πνίξει τον Οδυσσέα, διότι τύφλωσε το γιο του τον Πολύφημο, και ο άλλος να θέλει να τον σώσει. Το στοιχείο αυτό επαληθεύει τη θέση της Σχερίας των Φαιάκων, όπου την πιστεύουμε: Στις ακτές της Νότιας Ισπανίας, στην Ανδαλουσία, στον κόλπο του Κάδιξ, που η παραλία του είναι βορεινή

Το τσιμπούσι του Ποσειδώνα και η χώρα των «Αραπάδων»

5) Πριν απ την τρικυμία που βούλιαξε τη σχεδία του Οδυσσέα ο Ποσειδώνας τον είχε δει και μάνιασε γιατί τον μισούσε θανάσιμα. Αλλά που στεκόταν εκείνη τη στιγμή ο τρομερός θεός? Είχε λέει ο Όμηρος μόλις τελειώσει από τιμητικό τσιμπούσι, που του είχαν παραθέσει οι «Αραπάδες στη χώρα τους» κι ότι ετοιμαζότανε να επιστρέψει (εναέρια) στον Όλυμπο. Αλλά που βρισκότανε οι Αραπάδες ? Βρίσκονταν στην Αφρική όπως και σήμερα και κοιτάζουν δύο άλλες θάλασσες: Τον Ατλαντικό δυτικά τους και τη Μεσόγειο απ το νότο. Η θέση που κάθεται ο Ποσειδώνας εκείνη τη στιγμή προσδιορίζεται να είναι « επάνω στα βουνά των Σόλυμων». Τα βουνά αυτά βλέπουνε βιζαβί προς την Ισπανία απ το νότο κι όχι προς την Κεντρική κι Ανατολική Μεσόγειο.

Με σημείο αναφοράς την Εύβοια…

6) Οι Φαίακες περηφανεύονται στην Οδύσσεια πως μπορούνε να πάνε με τα πλοία τους παντού μέχρι την Εύβοια , αν είναι να μεταφέρουνε έναν ναυαγό στην πατρίδα του , όπως τόχανε ξανακάνει. Αλλά για ποιο Έλληνα ναυτικό ήταν μεγάλο κατόρθωμα να κάνει ένα ταξίδι στην Εύβοια? Στο στίχο Ι,18 Της Οδύσσειας (Υμίν ξείνος έω και απόπροθι δώματα ναίων = θα μείνω πάντα φίλος σας κι ας κατοικώ μακριά σας) αφήνει να εννοηθεί ο Οδυσσέας πως δεν θα τους ξαναδεί, έτσι μακριά που κατοικεί. Αλλά πως είναι δυνατόν ένας βασιλιάς της Ιθάκης – Λευκάδας—Κεφαλλονιάς και Ζακύνθου (όλων των νησιών μαζί) πως δεν θα ξανάβλεπε τους Περίφημους Κερκυραίους ναυτικούς στην υπόλοιπη ζωή του, ούτε μια φορά. Κάτι άλλο συμβαίνει κι αυτό είναι ότι η Φαιακία είναι πολύ μακριά και όχι στο Αιγαίο η στο Ιόνιο

Τα νερά του ποταμού Γουαδαλακιβίρ έσωσαν τον Οδυσσέα

7) Ο Στράβωνας , αρχαίος γεωγράφος κατοπινής εποχής (1ος Π.Χ.) αλλά που βασιζόταν πάντα σε προγενέστερες πηγές , παρουσιάζει το λαό που κατοικούσε στις όχθες του σαν «τον πιο πολιτισμένο της Ιβηρικής χερσονήσου». Σαν «κατασκευαστή περίφημων Διώρυγων» και κληρονόμο πολύ αρχαίων παραδόσεων (εφτά χιλιάδων χρόνων πριν απ την εποχή του)μέσα σε «γραφτά» μνημεία, που περιλαβαίνανε «χρονικά» και « νόμους» γραμμένους σε στίχους . Επίσης στην περιοχή βρέθηκαν αξιοπερίεργα ίχνη κυκλώπειων τειχών ( στο λιμάνι της Ουέλβα π.χ. τεράστιες πέτρινες κλίμακες) και θέσεις μεταλλείων χαλκού, όπου γινόταν εξόρυξη πέντε χιλιάδες χρόνια πριν. Η Οδύσσεια μας περιγράφει τον λαμπρό πολιτισμό των Φαιάκων ν αναπτύσσεται στις εκβολές ενός ποταμού (δεν πρέπει να είναι ίδιος?). Από αυτόν τον ποταμό ο Οδυσσέας σώθηκε κολυμπώντας μετά το ναυάγιο της σχεδίας του. Ναυάγιο που έγινε μακριά στη θάλασσα έξω από τις εκβολές του. Δύο έμμεσες αποδείξεις ότι ο «ποταμός» είναι μεγάλος. Ο Οδυσσέας πλησιάζοντας προς τις εκβολές του, τόσο θαύμασε το μεγαλείο του που τον αποκάλεσε «θεό» και προσευχήθηκε σαυτόν, ευτυχής που τον βρήκε. Η δεύτερη είναι ότι η τεράστια μάζα νερού που έφερε ο ποταμός εξουδετέρωσε τα κύματα τα ερχόμενα από τον Ωκεανό και δεν του χτύπησαν στα βράχια και ο Οδυσσέας σώθηκε. Τόσο μεγάλος ποταμός στην Κέρκυρα δεν υπάρχει και μάλιστα λίκνο Αρχαίου πολιτισμού. Προφανώς άλλες σκοπιμότητες (τουριστικές) μας έκαναν να δώσουμε αυτές τις ερμηνείες στην Οδύσσεια

Αντιμέτωποι με τις Ομηρικές αντιφάσεις

8) Οι Φαίακες δεν έχουν ιδέα για την Ιθάκη. Για το που βρίσκεται. Ο ναυαγός βασιλιάς κάθεται και τους δίνει λεπτομερείς πληροφορίες για τον τόπο της καταγωγής του. Στην αρχή τους περιγράφει το σύνολο των νησιών του Ιονίου πελάγου για να τους προσδιορίσει σιγά- σιγά και μεθοδικά για το που βρίσκεται η Ιθάκη ανάμεσα σαυτά. Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Οδυσσέας βρίσκεται σε μια πολύ μακρινή, σε σχέση με τη χώρα του περιοχή και ανάμεσα σε ξένους και άγνωστους ανθρώπους. Ο ίδιος μάλιστα ήταν γνωστός από τον Τρωικό πόλεμο, αλλά οι Φαίακες δεν έχουν ιδέα. Ο Αλκίνοος , ο βασιλιάς δεν καταλαβαίνει τις γεωγραφικές περιγραφές του Οδυσσέα και τον παραπέμπει στους ναυτικούς. Κανένας κάτοικος της Σχερίας δεν γνωρίζει τον Οδυσσέα , αλλά τον βάζουν σε ένα καράβι και σε μια «νύχτα» τον φέρνουν στην Ιθάκη. Εδώ όμως υπάρχει ένα αντιφατικό σημείο. Σε ένα βράδυ μια τόσο μεγάλη απόσταση? Η Οδύσσεια αναφέρει ότι η ταχύτητα των φαιακικών καραβιών ήταν μαγική, η μπορεί ανάμεσα στη Σχερία και την Ιθάκη να υπήρχε και άλλο ποίημα που περιέγραφε τα διατρέξαντα και το οποίο χάθηκε και ο αοιδός το μπάλωσε

Η χώρα των Φαιάκων: Ένα ακόμη Ομηρικό αίνιγμα

9) Γιατί ο Οδυσσέας ενώ φεύγει απ το νησί του κέντρου της θάλασσας δεν πάει κατ ευθεία στην Ιθάκη κι ανεβαίνει πρώτα στην Κέρκυρα, αν υποθέσουμε ότι είναι το «νησί των Φαιάκων». Πως περνάει έξω από την Ιθάκη και φεύγει τόσα χιλιόμετρα πάνω? Δεν έχει εξήγηση παρά μονάχα αν η χώρα των Φαιάκων δεν ήτανε γη Ελληνική, όπως όλες οι άλλες χώρες της περιήγησης

Αν η περιπλάνηση του Οδυσσέα περιγράφει όντως ταξίδια στον Ατλαντικό , τότε η ύπαρξη της Σχερίας έξω απ το Γιβλαρτάρ είναι υποχρεωτική. Η περιγραφή του Ατλαντικού από μεσογειακούς ναυτικούς είναι αδιανόητη.

Οι μεσογειακοί ναυτικοί προτιμάνε να εξερευνήσουν πρώτα τη Μεσόγειο παρά τον Ατλαντικό με τόσους κινδύνους. Αντίθετα μια ναυτική πόλη στις ακτές του Ατλαντικού μπορεί με τον καιρό να συγκεντρώσει τους «μύθους» που ν ανάγονται σόλα τα μήκη και πλάτη του ωκεανού αυτού. Τους μύθους αυτούς ακριβώς συγκέντρωσε η Οδύσσεια και μας περιγράφει έτσι όλες τις ναυτικές γνώσεις των ανθρώπων της εποχής των Αχαιών (χωρίς σωβινισμούς) Την Αμερική και τις έξω από τη Μεσόγειο χώρες , δεν τις ανακάλυψαν ( όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου) οι Γενοβέζικοι και Βενετσιάνικοι σπουδαίοι στόλοι , αλλά οι Ισπανικοί και οι Πορτογαλικοί, έξω από το Γιβλαρτάρ.

Ένα Θρησκευτικό επιχείρημα

 
 

10) Οι θεοί εκτός από το Αρχαίο Ελληνικό Πάνθεο Ο Αίολος ,θεός των ανέμων, Ο Ήλιος που στην κατοχή του έχει άφθονα βόδια και οι σύντροφοι του Οδυσσέα έφαγαν μερικά από αυτά. Ο Ωκεανός κάπως διαφορετικός απ τον Ποσειδώνα. Και μερικοί βοηθοί του τελευταίου όπως η Αμφιτρίτη, ο Φόρκυνας, Ο Πρωτέας κι η Ινώ, που πέθανε και θεοποιήθηκε σαν Λευκοθέα παίρνοντάς μάλιστα τη μορφή του Γλάρου. Είναι η θεά που έσωσε τον Οδυσσέα στο ναυάγιο της Σχεδίας του έξω απ τη χώρα των Φαιάκων, χαρίζοντάς του το πρώτο σωσίβιο τη «ζώνη» το «μαντήλι» της… Οι θεοί αυτοί δεν ανήκουν στο Ελληνικό Πάνθεο. Από που ήρθαν ? Ήρθαν απ τις επικοινωνίες των ναυτικών μας με αλλοδαπούς συναδέλφους τους… Όπως κι οι «μύθοι» της περιπλάνησης… Η απουσία της Θεάς Αθηνάς δίπλα από τον Οδυσσέα κατά τη διάρκεια της περιπέτειας είναι χαρακτηριστική κι αυτό γιατί η Αθηνά δεν είχε θέση σ εκείνους τους τόπους, εκεί είχαν θέση άλλοι θεοί , ξένοι (Κίρκη, Καλυψώ, Λευκοθέα, Άτλαντας κ.λ.π) προς το Ελληνικό Πάνθεο

Μετά τα παραπάνω βγαίνει αβίαστα μέσα απ το κείμενο της Οδύσσειας το συμπέρασμα ότι η Σχερία βρισκόταν πολύ μακριά από εκεί που εμείς την τοποθετούμε ( Κέρκυρα). Εκεί στις ακτές του Ατλαντικού γεννήθηκαν οι «μύθοι» της περιπλάνησης, σε ποια θάλασσα και ποιοι ήταν οι πραγματικοί ήρωές της. Εμείς οι Έλληνες ήμαστε οι δημιουργοί της Οδύσσειας του μεγαλύτερου λογοτεχνικού κατορθώματος στην Παγκόσμια ιστορία, κρατώντας στη θάλασσα τη δεύτερη θέση , μετά τους Φαίακες. Το πολύ που μπορούμε να δεχτούμε είναι ένα ταξίδι του Οδυσσέα μέχρι τη Σχερία, όπου ο Οδυσσέας ακούει τις περιπλανήσεις , τις φέρνει στην Ελλάδα και τα υπόλοιπα είναι των αοιδών. Αν έχουν τα πράγματα έτσι τότε οι Κίκονες –στα παράλια της Θράκης από όπου και προμηθεύτηκαν ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του ασκούς με κρασί και το οποίο χρησιμοποίησαν να μεθύσουν τον Κύκλωπα Πολύφημο-και οι Λωτοφάγοι στα παράλια της Βόρειας Αφρικής με πολλά δέντρα Λοτών, είναι περιπέτειες του ίδιου του Οδυσσέα που διαδραματίσθηκαν μέσα στη Μεσόγειο ενώ οι υπόλοιπες περιπέτειες της περιπλάνησης είναι περιπέτειες μέσα στον Ατλαντικό Ωκεανό, άγνωστων Ίβηρων ναυτικών , χαμένων για πάντα στη λησμοσύνη…

Γιατί όμως επικράτησε ότι η περιπλάνηση του Οδυσσέα έγινε μέσα στη Μεσόγειο θάλασσα?

Ο Τρωικός πόλεμος έγινε στα 1200 π.χ. είναι ανάγκη να υποθέσουμε πως ακόμα και διηγήσεις του 1500 π.χ. έφθασαν στα Ομηρικά αυτιά και να συμπεράνουμε πως η Σχερία και ο πολιτισμός της ήταν πολύ παλαιότερος του Τρωικού πολέμου. Στη συνέχεια του Τρωικού πολέμου ακολούθησε η Αρχαιότητα και ο μεσαίωνας οι οποίοι δικαιολογημένα τοποθέτησαν την περιπλάνησή του Οδυσσέα στη Μεσόγειο , αφού αγνοούσαν τον Ατλαντικό ωκεανό …

 
Dr Χρίστος Αναστασίου Λιόλιος
Καρδιολόγος – Παθολόγος
Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου