Δοτσικό Γρεβενών: Το χωριό που γυρίστηκαν τα πλάνα μιας εκ των πιο σημαντικών ταινιών του Αγγελόπουλου- Δείτε το βίντεο

Ένας τόπος που αποπνέει γαλήνη και ηρεμία 

Το Δοτσικό Γρεβενών είναι το χωριό που ερωτεύτηκε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος και το χωριό το οποίο επέλεξε για να γίνουν τα γυρίσματα της ταινίας του, «Μεγαλέξαντρος». 

Ένας τόπος απαράμιλλης ομορφιάς, γεμάτος φύση, ηρεμία και γαλήνη. Τοπία απόλυτα συνυφασμένα με την ταινίες και την κινηματογραφική προσέγγιση του σπουδαίου σκηνοθέτη.

 

 





Τα πέτρινα σπίτια με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, χτισμένα κάπου στο 1900, το έντονο υγρό στοιχείο αλλά και η πλατεία του χωριού με το μονότοξο πέτρινο γεφύρι, κάνουν αυτό το χωριό, το Δοτσικό να ξεχωρίζει. Δεν είναι τυχαίο ότι επιλέχθηκε για να γίνουν γυρίσματα για μια από τις πιο γνωστές και σημαντικές ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ο «Μεγαλέξαντρος» μιας και προσφέρει το κατάλληλο σκηνικό για τις εικόνες που εκτυλίχθηκαν εκεί. Το Δοτσικό βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του νομού Γρεβενών, σε υψόμετρο 1.060 μέτρων και αποτελεί τα ωραιότερα χωριά της περιοχής. Θεωρείται ότι πήρε το όνομά του από τον ποταμό Δοτσικιώτη, παραπόταμο του Βενέτικου μιας και κάτω από την καμάρα του κυλά αυτός χωρίζοντας το χωριό σε δύο συνοικίες.

Γεφύρι Δοτσικού

Το χωριό αυτό έγινε περισσότερο γνωστό, περίπου στο τέλος της δεκαετίας του ’70 όταν στο Δοτσικό έγιναν πολλά από τα γυρίσματα της ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Τα γυρίσματα κράτησαν καιρό και για έναν ολόκληρο χειμώνα το Δοτσικό είχε κυριολεκτικά μεταμορφωθεί για τις ανάγκες του έργου. Πολλοί κάτοικοι των Γρεβενών και των γύρω χωριών, μάλιστα, πήραν μέρος στην ταινία ανιδιοτελώς, είτε σαν κομπάρσοι, είτε και με μικρούς ακόμα ρόλους. Θεωρείτο, εξάλλου, μεγάλη τιμή να συμμετάσχεις σε ταινία του Αγγελόπουλου, και έτσι ήταν.

Και παρά τον ενθουσιασμό γι' αυτή την παραγωγή στο Δοτσικό, το 1980 έγινε η πρώτη δημόσια προβολή της ταινίας στον κινηματογράφο «Αχίλλειον» των Γρεβενών με την παρουσία του ίδιου του Αγγελόπουλου, κανείς δεν μπορούσε να γνωρίζει τις διακρίσεις που θα λάμβανε το έργο στον δρόμο του προς τις Κάννες. Η ταινία βραβεύθηκε με τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας, καθώς και τα βραβεία Special Jury Prize και FIPRESCI Prize, ενώ την ίδια χρονιά προβλήθηκε και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όπου και τιμήθηκε με τέσσερα ακόμα βραβεία.

 

 

Το Δοτσικό σήμερα παραμένει ένα ήρεμο και γαλήνιο χωριό όπως φαίνεται και στα πλάνα από το βίντεο του καναλιού Travel Inspiration...

«Μεγαλέξαντρος»: Η υπόθεση της ταινίας

Αρχικά, να πούμε ότι η ταινία αυτή αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες σε διάρκεια του ελληνικού κινηματογράφου μιας και διαρκεί περίπου 4 ώρες. Η υπόθεση αφορά τον Αλέξανδρο, έναν ισχυρό ηγέτη ο οποίος στις αρχές του 20ού αιώνα καταφέρνει να διαφύγει από το σωφρονιστικό ίδρυμα στο οποίο κρατούταν. Φεύγει με το άσπρο του άλογο αλλά και με τη συνοδεία μιας ομάδας ληστών.

Στη διαδρομή πιάνουν σαν ομήρους μερικούς Άγγλους ευγενείς και μαζί με κάποιους άλλους αναρχικούς κινούνται προς ένα μικρό χωριό, στο οποίο βρισκόταν ο αρχηγός τους. Εκεί, έχει δημιουργηθεί με επιτυχία ένα σύστημα που λειτουργεί με βάση την κοινοκτημοσύνη, την ισότητα και τη δικαιοσύνη των πολιτών.

Λένε στους τοπικούς άρχοντες να δώσουν πίσω τα κτήματα που κατέχουν στους χωρικούς και τους αγρότες, όμως τα αιτήματά τους αντικρούουν σε στρατιωτικά τάγματα που περικυκλώνουν το μέρος αυτό. Τότε είναι που ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο. Ο Αλέξανδρος, πληγωμένος, γίνεται βορά του πλήθους, και το σώμα του εξαφανίζεται. Ό,τι απέμεινε απ' τον μυθικό ήρωα, είναι ένα μαρμάρινο κεφάλι και λίγο αίμα γύρω του. Στην έρημη πλατεία του χωριού, μετά την αντιπαράθεση με το στρατό, ο μικρός Αλέξανδρος, καβάλα σ’ ένα μουλάρι, θα απομακρυνθεί με προορισμό την πόλη.

exploringgreece.tv