Μίλτος Τεντόγλου: Η ιστορία ενός «τεμπέλη» με δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια

 Αύγουστος 2016, Ρίο. Eνα λεωφορείο γεμάτο αθλητές και προπονητές αναχωρεί από το Ολυμπιακό Στάδιο με προορισμό το Ολυμπιακό Χωριό και ανάμεσά τους βρίσκεται ένας

18χρονος λεπτοκαμωμένος Eλληνας.

Λίγο νωρίτερα είχε συμμετάσχει στον προκριματικό του αγωνίσματός του χωρίς να καταφέρει να προκριθεί στον τελικό, ωστόσο για εκείνον τον πιτσιρικά που είχε ξεκινήσει να κάνει σοβαρά αθλητισμό δύο χρόνια νωρίτερα αυτό που ζούσε ήταν κάτι μαγικό. Εχοντας ταξιδέψει μόνος του στη Βραζιλία, καθώς ο ΣΕΓΑΣ έκρινε ότι ο προπονητής του δεν χρειαζόταν να τον συνοδεύσει (παρόλο που λίγους μήνες πριν από τους Αγώνες είχε κοντέψει να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ Εφήβων) ο ίδιος απολάμβανε την κάθε στιγμή όταν ένιωσε ένα χέρι στον ώμο του...

 

«Κατάλαβες ποιος είναι αυτός;» τον ρώτησε ο μακρυμάλλης άνδρας, κι αφού του έγνεψε καταφατικά, το πρόσωπό του φωτίστηκε γιατί η ερώτηση αφορούσε το ίνδαλμα του: τον φοβερό και τρομερό Κουβανό άλτη του μήκους Ιβάν Πεδρόσο. 

Κι αυτός ο στιγμιαίος διάλογος του Γιώργου Πομάσκι (ο... μακρυμάλλης άνδρας) με τον Μίλτο Τεντόγλου (ο πιτσιρικάς) ήταν η αφορμή για να γεννηθεί μια συνεργασία που έχει χαρίσει στην Ελλάδα ανείπωτες στιγμές περηφάνιας και στον στίβο έναν νέο σύγχρονο αγωνιστικό μύθο....

 

 

Το παρκούρ

Οταν τον πρωτοείδε να κάνει παρκούρ στο Δημοτικό Στάδιο Γρεβενών ο προπονητής Bαγγέλης Παπανίκος πίστεψε ότι ήταν μεγαλύτερος σε ηλικία. «Ηταν ψηλός και αδύνατος και όταν μου είπε ότι είναι 15 χρόνων του πρότεινα να ασχοληθεί με τον στίβο, αλλά μου είπε “όχι, δεν θέλω”. Επέμενα, όμως, και του είπα “τον χειμώνα πού θα κάνεις παρκούρ, μέσα στο κρύο; Ελα εδώ που έχουμε κλειστό χώρο”. Ξεκίνησε να έρχεται σποραδικά και στην αρχή έκανε ύψος, περνώντας το 1,65, 1,70, αλλά γρήγορα αποφασίσαμε να ασχοληθεί με το μήκος», θυμάται ο πρώτος του προπονητής, ο οποίος είχε αντιληφθεί ότι είχε ένα ακατέργαστο διαμάντι στα χέρια του, αλλά η μεγάλη του δυσκολία ήταν το πώς θα τον κρατήσει στο στάδιο...

«Χάθηκε για κάποιο διάστημα και επανήλθε τέλη Φεβρουαρίου. Την άνοιξη συμμετείχε στους πρώτους του αγώνες που ήταν σύνθετο αγώνισμα. Εξαθλο για την ακρίβεια. Βγήκε πρώτος, παρόλο που στο μήκος είχε κάνει καλύτερο άλμα στα 5,85. Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς (2014) πήγαμε στη Θεσσαλονίκη για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παμπαίδων όπου πήρε τη 2η θέση με άλμα 6,40. Οταν τελείωσε ο αγώνας, μου είπε: “Κύριε, μου άρεσε πάρα πολύ και σας υπόσχομαι από του χρόνου ότι θα έρχομαι σε όλες τις προπονήσεις”. Τον ρώτησα αν το εννοεί αυτό που λέει και δεν άφησε περιθώριο αμφισβήτησης...

Τον Σεπτέμβριο όταν γύρισε από τη Γερμανία όπου είχε πάει να δει τον πατέρα του ήταν όντως στο γήπεδο και μετά όλα πήραν τον δρόμο τους».

Δύο μήνες μετά την ολοκλήρωση των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο συναντώνται στα Γρεβενά ο τότε προπονητής της εθνικής στίβου Γιάννης Κουτσιώρας, ο Βαγγέλης Παπανίκος, ο Μίλτος και η μητέρα του προκειμένου να αποφασίσουν ποιο θα είναι το μέλλον του.

Ο κ. Παπανίκος δεν μπορούσε και δεν ήθελε να φύγει από τα Γρεβενά και στο τραπέζι έπεσαν πέντε ονόματα υποψήφιων προπονητών για να αναλάβουν τον Μίλτο από τη στιγμή που θα κατέβαινε στην Αθήνα. Προτού καν προλάβουν να αναφερθούν όλοι οι υποψήφιοι, ο Τεντόγλου, με ύφος που δεν άφηνε καμία αμφιβολία, ανακοινώνει πως θα δουλέψει «μόνο με τον Πομάσκι». Ο κύβος είχε ριφθεί λοιπόν...

Γράφει ο Δημήτρης Τυχάλας τη συνέχεια εδώ