Πώς 100 ευρώ τον μήνα μπορούν να αποδειχθούν «λίρα εκατό» στο μέλλον

Ή πώς να φροντίσετε τον μελλοντικό σας εαυτό μέσω της αποταμίευσης 

Για να πειστεί κάποιος για την αναγκαιότητα της αποταμίευσης αλλά και του επόμενου βήματος που λέγεται «επένδυση», θα πρέπει πρώτα να κάνει ένα νοητό ταξίδι στο

μέλλον. Τι ανάγκες, τι επιθυμίες αλλά και τι μέσα θα έχει στη διάθεσή του για να τις καλύψει; Μάλιστα, κάποιες φορές το νοητό αυτό ταξίδι στον χρόνο μπορεί να γίνει και προς το παρελθόν, για να εντοπιστούν χαμένες ευκαιρίες ή (μοιραία) οικονομικά λάθη.

Είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο, η φροντίδα του μελλοντικού εαυτού μας γίνεται ολοένα και πιο συχνά θέμα συζήτησης εντός και εκτός Ελλάδας. Μάλιστα, γίνεται ακόμη και αντικείμενο μάρκετινγκ εταιρειών οι οποίες ενδιαφέρονται να προαγάγουν την αποταμίευση και την επένδυση (για τον προφανή λόγο ότι κερδίζουν από τις προμήθειες και τη διαχείριση του χρήματος). «Είμαστε στο 2035. Επιστρέψτε πίσω στο 2025 και σκεφτείτε το ενδεχόμενο να ξεκινήσετε μια έστω και μικρή αποταμίευση», λένε. 

Το πιο δύσκολο στην όλη ιστορία είναι να ληφθεί η απόφαση του να μπει κανείς σε αυτή τη διαδικασία και να μην κάνει πίσω. Συνήθως προτείνεται μια πάγια εντολή που θα αφαιρεί τα χρήματα από τον λογαριασμό μισθοδοσίας και θα τα μεταφέρει στον επενδυτικό λογαριασμό πριν ο ενδιαφερόμενος προλάβει να σκεφτεί τα έξοδα του μήνα. Όσον αφορά το πού θα τοποθετηθεί αυτό το ποσό της αποταμίευσης, οι επιλογές είναι ουκ ολίγες και καλύπτουν όλες τις ανάγκες: και σε όσους αρέσει το ρίσκο, και σε όσους θέλουν να μη ρισκάρουν, ακόμα και αν αυτό τους στοιχίσει σε αποδόσεις. 

Υπάρχουν συγκεκριμένα επιχειρήματα υπέρ του να ασχοληθεί κάποιος με τον μελλοντικό του εαυτό, και μάλιστα όσο το δυνατόν νωρίτερα:

1. Η αύξηση των αναγκών και των υποχρεώσεων είναι… γραμμική. Δηλαδή, με την πάροδο του χρόνου οι υποχρεώσεις που προστίθενται είναι περισσότερες και μεγαλύτερες συγκριτικά με αυτές που εκπληρώνονται. Γι’ αυτό και προτείνεται η εξοικείωση με την έννοια της αποταμίευσης και της επένδυσης να γίνεται από νωρίς. Είναι πιο εύκολο να βάζει κανείς 50 ή 100 ευρώ τον μήνα στην άκρη όταν έχει να φροντίσει μόνο τον εαυτό του παρά μια ολόκληρη οικογένεια.

2. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος… βοηθός στην προσπάθεια να δημιουργηθεί αυτό το «κομπόδεμα» (ή το έξτρα εισόδημα) που θα βοηθήσει τον μελλοντικό εαυτό. Αυτό γίνεται κατανοητό με ένα πολύ απλό παράδειγμα, το οποίο και αναδεικνύει τα μυστικά του λεγόμενου «ανατοκισμού»: Αποφασίζετε να βάζετε 100 ευρώ τον μήνα στην άκρη, τοποθετώντας αυτό το ποσό σε μια επένδυση που σας εξασφαλίζει μια σταθερή απόδοση της τάξεως του 3%. Επιμένετε σε αυτή την πρακτική για 10 χρόνια και δεν πειράζετε ούτε το κεφάλαιο ούτε τους τόκους. Στο τέλος της 10ετίας, έχει συσσωρευτεί ένα ποσό της τάξεως των 13.974 ευρώ. Επεκτείνετε την περίοδο αποταμίευσης στα 20 χρόνια. Το ποσό δεν διπλασιάζεται. Υπερδιπλασιάζεται και φτάνει στα 32.830 ευρώ. Και αυτό συμβαίνει διότι οι συσσωρευμένοι τόκοι είναι πλέον σε θέση να παράγουν και αυτοί επιπλέον τόκους. Και αν επεκταθεί η αποταμίευση στα 30 χρόνια; Τότε το ποσό ανεβαίνει ακόμη περισσότερο, στα 58.274 ευρώ.

Το πιο δύσκολο στην όλη ιστορία είναι να ληφθεί η απόφαση του να μπει κανείς σε αυτή τη διαδικασία και να μην κάνει πίσω. Συνήθως προτείνεται μια πάγια εντολή που θα αφαιρεί τα χρήματα από τον λογαριασμό μισθοδοσίας και θα τα μεταφέρει στον επενδυτικό λογαριασμό πριν ο ενδιαφερόμενος προλάβει να σκεφτεί τα έξοδα του μήνα. Όσον αφορά το πού θα τοποθετηθεί αυτό το ποσό της αποταμίευσης, οι επιλογές είναι ουκ ολίγες και καλύπτουν όλες τις ανάγκες: και σε όσους αρέσει το ρίσκο, και σε όσους θέλουν να μη ρισκάρουν, ακόμα και αν αυτό τους στοιχίσει σε αποδόσεις. 

kathimerini.gr