Το ήπαρ είναι από τα πιο ζωτικά και πολύπλοκα όργανα. Εκτελεί κρίσιμες λειτουργίες, όπως η ρύθμιση του μεταβολισμού, η σύνθεση πρωτεϊνών, η αποτοξίνωση, ενώ παράλληλα αποθηκεύει ενέργεια και μικροθρεπτικά συστατικά.
Ωστόσο, σε συνθήκες χρόνιας επιβάρυνσης, το ήπαρ μπορεί να προσβληθεί από τη λεγόμενη λιπώδη διήθηση, με συμπτώματα που για μεγάλο διάστημα μπορεί να παραμείνουν "σιωπηλά".
Η μεταβολική λιπώδης νόσος του ήπατος (MASLD – Metabolic dysfunction-associated steatotic liver disease), παλαιότερα γνωστή ως μη-αλκοολική λιπώδης νόσος (NAFLD), αποτελεί σήμερα τη συχνότερη μορφή χρόνιας ηπατικής νόσου. Χαρακτηρίζεται από συσσώρευση λιπιδίων εντός των ηπατοκυττάρων σε άτομα που δεν καταναλώνουν αλκοόλ σε επιβλαβείς ποσότητες.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, όταν το λίπος στο ήπαρ υπερβαίνει το 5% του βάρους του οργάνου, αρχίζει να επηρεάζει τη φυσιολογική του λειτουργία και να προκαλεί φλεγμονώδη αντίδραση.
Γιατί είναι επικίνδυνο
Το λίπος στο συκώτι (ή αλλιώς λιπώδες ήπαρ) είναι μια κατάσταση όπου συσσωρεύεται λίπος στα ηπατικά κύτταρα. Αν και στην αρχή μπορεί να μην προκαλεί συμπτώματα, με τον καιρό μπορεί να γίνει επικίνδυνο για την υγεία.
Όταν υπάρχει υπερβολικό λίπος στο συκώτι, αυτό μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή και βλάβη. Η φλεγμονή αυτή μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές καταστάσεις και σε βάθος χρόνου, μπορεί να εξελιχθεί σε ίνωση ή ακόμη και σε κίρρωση, δηλαδή σοβαρή βλάβη του ήπατος που εμποδίζει τη σωστή λειτουργία του. Σε πολύ προχωρημένα στάδια, υπάρχει και κίνδυνος για καρκίνο του ήπατος.
Το λιπώδες ήπαρ σχετίζεται επίσης με άλλες παθήσεις, όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης τύπου 2, η υψηλή χοληστερίνη και τα καρδιαγγειακά προβλήματα. Αυτό σημαίνει ότι, ακόμα κι αν το συκώτι δεν παρουσιάζει άμεσα συμπτώματα, το λίπος σε αυτό είναι σημάδι ότι κινδυνεύει συνολικά η υγεία.
Στην αρχή, ορισμένοι μπορεί να νιώσουν κόπωση ή ένα βάρος στο πάνω δεξί μέρος της κοιλιάς. Το πρόβλημα συχνά εντοπίζεται τυχαία σε εξετάσεις αίματος ή σε υπερηχογράφημα.
Παρότι το αλκοόλ αποτελεί διαχρονικά γνωστό επιβαρυντικό παράγοντα, η βασική αιτία για το λίπος στο ήπαρ είναι η υπερκατανάλωση θερμίδων, κορεσμένων λιπαρών και απλών σακχάρων, ειδικά μέσω αναψυκτικών με φρουκτόζη και υπερεπεξεργασμένων τροφίμων.
Ωστόσο, σε συνθήκες χρόνιας επιβάρυνσης, το ήπαρ μπορεί να προσβληθεί από τη λεγόμενη λιπώδη διήθηση, με συμπτώματα που για μεγάλο διάστημα μπορεί να παραμείνουν "σιωπηλά".
Η μεταβολική λιπώδης νόσος του ήπατος (MASLD – Metabolic dysfunction-associated steatotic liver disease), παλαιότερα γνωστή ως μη-αλκοολική λιπώδης νόσος (NAFLD), αποτελεί σήμερα τη συχνότερη μορφή χρόνιας ηπατικής νόσου. Χαρακτηρίζεται από συσσώρευση λιπιδίων εντός των ηπατοκυττάρων σε άτομα που δεν καταναλώνουν αλκοόλ σε επιβλαβείς ποσότητες.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, όταν το λίπος στο ήπαρ υπερβαίνει το 5% του βάρους του οργάνου, αρχίζει να επηρεάζει τη φυσιολογική του λειτουργία και να προκαλεί φλεγμονώδη αντίδραση.
Γιατί είναι επικίνδυνο
Το λίπος στο συκώτι (ή αλλιώς λιπώδες ήπαρ) είναι μια κατάσταση όπου συσσωρεύεται λίπος στα ηπατικά κύτταρα. Αν και στην αρχή μπορεί να μην προκαλεί συμπτώματα, με τον καιρό μπορεί να γίνει επικίνδυνο για την υγεία.
Όταν υπάρχει υπερβολικό λίπος στο συκώτι, αυτό μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή και βλάβη. Η φλεγμονή αυτή μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές καταστάσεις και σε βάθος χρόνου, μπορεί να εξελιχθεί σε ίνωση ή ακόμη και σε κίρρωση, δηλαδή σοβαρή βλάβη του ήπατος που εμποδίζει τη σωστή λειτουργία του. Σε πολύ προχωρημένα στάδια, υπάρχει και κίνδυνος για καρκίνο του ήπατος.
Το λιπώδες ήπαρ σχετίζεται επίσης με άλλες παθήσεις, όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης τύπου 2, η υψηλή χοληστερίνη και τα καρδιαγγειακά προβλήματα. Αυτό σημαίνει ότι, ακόμα κι αν το συκώτι δεν παρουσιάζει άμεσα συμπτώματα, το λίπος σε αυτό είναι σημάδι ότι κινδυνεύει συνολικά η υγεία.
Στην αρχή, ορισμένοι μπορεί να νιώσουν κόπωση ή ένα βάρος στο πάνω δεξί μέρος της κοιλιάς. Το πρόβλημα συχνά εντοπίζεται τυχαία σε εξετάσεις αίματος ή σε υπερηχογράφημα.
Παρότι το αλκοόλ αποτελεί διαχρονικά γνωστό επιβαρυντικό παράγοντα, η βασική αιτία για το λίπος στο ήπαρ είναι η υπερκατανάλωση θερμίδων, κορεσμένων λιπαρών και απλών σακχάρων, ειδικά μέσω αναψυκτικών με φρουκτόζη και υπερεπεξεργασμένων τροφίμων.
Η αυξημένη πρόσληψη τέτοιων τροφών σχετίζεται με ενίσχυση της ηπατικής λιπογένεσης και αυξημένο οξειδωτικό στρες, που ενεργοποιούν φλεγμονώδεις διεργασίες.
Επιπλέον, η υπερκατανάλωση παυσίπονων όπως η παρακεταμόλη (ιδιαίτερα σε συνδυασμό με αλκοόλ), και το κάπνισμα, συμβάλλουν σημαντικά στην επιβάρυνση του ήπατος μέσω ηπατοκυτταρικής τοξικότητας και οξειδωτικού στρες.
Κρίσιμης σημασίας είναι η έγκαιρη πρόληψη και παρέμβαση. Η απώλεια 5–10% του σωματικού βάρους έχει τεκμηριωθεί πως μειώνει δραστικά το ενδοηπατικό λίπος και βελτιώνει βιοχημικούς δείκτες ηπατικής λειτουργίας.
Η υιοθέτηση διατροφικών προτύπων όπως η μεσογειακή διατροφή, με έμφαση στο ελαιόλαδο, τα όσπρια, τα φρέσκα λαχανικά, τα δημητριακά ολικής άλεσης και τα λιπαρά ψάρια, έχει συσχετιστεί με αναστροφή της λιπώδους διήθησης. Παράλληλα, η συστηματική φυσική δραστηριότητα, ακόμα και χωρίς σημαντική απώλεια βάρους, συνεισφέρει στην ελάττωση του ηπατικού λίπους και στη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη.
Επιπλέον, η υπερκατανάλωση παυσίπονων όπως η παρακεταμόλη (ιδιαίτερα σε συνδυασμό με αλκοόλ), και το κάπνισμα, συμβάλλουν σημαντικά στην επιβάρυνση του ήπατος μέσω ηπατοκυτταρικής τοξικότητας και οξειδωτικού στρες.
Κρίσιμης σημασίας είναι η έγκαιρη πρόληψη και παρέμβαση. Η απώλεια 5–10% του σωματικού βάρους έχει τεκμηριωθεί πως μειώνει δραστικά το ενδοηπατικό λίπος και βελτιώνει βιοχημικούς δείκτες ηπατικής λειτουργίας.
Η υιοθέτηση διατροφικών προτύπων όπως η μεσογειακή διατροφή, με έμφαση στο ελαιόλαδο, τα όσπρια, τα φρέσκα λαχανικά, τα δημητριακά ολικής άλεσης και τα λιπαρά ψάρια, έχει συσχετιστεί με αναστροφή της λιπώδους διήθησης. Παράλληλα, η συστηματική φυσική δραστηριότητα, ακόμα και χωρίς σημαντική απώλεια βάρους, συνεισφέρει στην ελάττωση του ηπατικού λίπους και στη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη.
thetoc.gr
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου