Η τρυπτοφάνη, το απαραίτητο αμινοξύ που κρύβεται πίσω από τον μύθο της Ημέρας των Ευχαριστιών ότι η γαλοπούλα σε κάνει να
νυστάζεις, βρέθηκε να υπάρχει στον Bennu, έναν μικρό αστεροειδή που περνάει από τον πλανήτη μας περίπου κάθε έξι χρόνια, σημειώνει το CNN.Η ανακάλυψη προέρχεται από ένα πρωτοφανές δείγμα που συλλέχθηκε από την αποστολή OSIRIS-REx της NASA, η οποία προσγείωσε ένα διαστημικό σκάφος στον αστεροειδή το 2020, συνέλεξε 121,6 γραμμάρια πετρωμάτων και σκόνης και επέστρεψε με ασφάλεια το δείγμα στη Γη το 2023. Από τότε, η NASA έχει διανείμει ένα μικρό μέρος αυτού του δείγματος σε ερευνητές σε όλο τον κόσμο για ανάλυση.
Η μελέτη του Bennu είναι σημαντική επειδή η σύνθεσή του αντικατοπτρίζει εκείνη του πρώιμου ηλιακού συστήματος, δίνοντας στους επιστήμονες μια γεύση από τις απαρχές της ζωής. Προηγούμενες έρευνες σε δείγματα του Bennu είχαν ήδη εντοπίσει 14 από τα 20 αμινοξέα από τα οποία προέρχονται όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί στη Γη, καθώς και και τις πέντε βιολογικές νουκλεοβάσεις -τα συστατικά που συνθέτουν τον γενετικό κώδικα στο DNA και το RNA.
Οι ερευνητές είχαν επίσης ανιχνεύσει στο παρελθόν αμινοξέα σε δείγματα από έναν άλλο αστεροειδή, τον Ryugu, τα οποία συνέλεξε η Ιαπωνική Υπηρεσία Εξερεύνησης του Διαστήματος το 2019, καθώς και σε διάφορους μετεωρίτες που έχουν πέσει στη Γη. Αυτές οι αυξανόμενες ενδείξεις υποδηλώνουν ότι οι αστεροειδείς ενδέχεται να έχουν μεταφέρει τα απαραίτητα συστατικά της ζωής στον πλανήτη μας από νωρίς, σύμφωνα με τους ειδικούς.
Τώρα, μια νέα ανάλυση των δειγμάτων του Bennu έχει εντοπίσει με βεβαιότητα, αν και όχι ακόμη οριστικά, τρυπτοφάνη, αυξάνοντας τον αριθμό των αμινοξέων που συνθέτουν τις πρωτεΐνες στον αστεροειδή σε 15 από τα 20.
«Η ανακάλυψη τρυπτοφάνης στον αστεροειδή Bennu είναι πολύ σημαντική, επειδή η τρυπτοφάνη είναι ένα από τα πιο σύνθετα αμινοξέα και μέχρι τώρα δεν είχε βρεθεί ποτέ σε κανένα μετεωρίτη ή δείγμα από το διάστημα», δήλωσε ο José Aponte, αστροχημικός στο Εργαστήριο Αναλυτικής Αστροβιολογίας του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA και εκ των συγγραφέων μιας μελέτης σχετικά με τα ευρήματα που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο περιοδικό PNAS.
Η παρουσία τρυπτοφάνης σε έναν αστεροειδή υποστηρίζει την ιδέα ότι η συνταγή για τη ζωή μπορεί να μην ξεκίνησε μόνο στη Γη, πρόσθεσε ο Aponte σε ένα email: «Το γεγονός ότι σχηματίζεται φυσικά στο διάστημα μας δείχνει ότι αυτά τα συστατικά είχαν ήδη δημιουργηθεί στο πρώιμο Ηλιακό Σύστημα. Αυτό θα είχε διευκολύνει την έναρξη της ζωής», επεσήμανε.
Κομμάτια του παζλ
Ο Bennu, με ένα όνομα που αναφέρεται σε μια αρχαία αιγυπτιακή θεότητα που σχετίζεται με τον ήλιο, τη δημιουργία και την αναγέννηση, έχει πλάτος περίπου ένα τρίτο του μιλίου.
Ο διαστημικός βράχος πιθανότατα αντιπροσωπεύει ένα κομμάτι που αποσπάστηκε από έναν πολύ μεγαλύτερο αστεροειδή κάποια στιγμή μεταξύ 2 δισεκατομμυρίων και 700 εκατομμυρίων ετών πριν. Πιθανότατα σχηματίστηκε στην κύρια ζώνη αστεροειδών μεταξύ Άρη και Δία, και η χημική του σύνθεση αντανακλά τις απαρχές του ηλιακού συστήματος, που χρονολογούνται περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, σύμφωνα με τη NASA.
Ο αστεροειδής βρίσκεται σε τροχιά κοντά στη Γη για περίπου 1,75 εκατομμύρια χρόνια. Τα δεδομένα δείχνουν ότι θα μπορούσε να συγκρουστεί με τον πλανήτη μας το έτος 2182, οδηγώντας ενδεχομένως σε έναν «παγκόσμιο χειμώνα». Οι επιστήμονες εκτιμούν επί του παρόντος ότι οι πιθανότητες σύγκρουσης είναι 1 στις 2.700, ή 0,037%.
Αρχικά, το υλικό από το οποίο αποτελείται ο Bennu προήλθε από σουπερνόβα, εκρήξεις παλαιών αστέρων που συνέβησαν πολύ πριν από τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος.
Η ακραία θερμότητα των εκρήξεων λειτούργησε ως σφυρηλάτηση, «μαγειρεύοντας» τα στοιχεία που βρίσκονται στον αστεροειδή, τα οποία στη συνέχεια υπέστησαν περισσότερη θερμότητα από την πρόσκρουση που σχημάτισε τον Bennu, καθώς και ακτινοβολία από τον ήλιο, μεταβάλλοντας περαιτέρω τα στοιχεία στο εσωτερικό του.
Ο Bennu βρέθηκε επίσης να περιέχει αμμωνία, μια χημική ουσία που μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία μορίων όπως τα αμινοξέα, καθώς και διαφορετικούς τύπους ορυκτών, παρουσιάζοντας πολλά από τα απαραίτητα συστατικά για τη δημιουργία των δομικών στοιχείων της ζωής -αλλά όχι της ίδιας της ζωής.
«Είναι σαν κομμάτια παζλ που δεν έχουν ακόμη συναρμολογηθεί», δήλωσε ο Angel Mojarro, μεταδιδακτορικός ερευνητής και οργανικός γεωχημικός στο Εργαστήριο Αναλυτικής Αστροβιολογίας του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA και πρώτος συγγραφέας της νέας μελέτης.
«Αυτό που μας λέει είναι ότι πολλά, πάρα πολλά από τα δομικά στοιχεία της ζωής μπορούν να παραχθούν φυσικά μέσα σε αστεροειδείς ή κομήτες, και η ανακάλυψη της τρυπτοφάνης διευρύνει το αλφάβητο των αμινοξέων που παράγονται στο διάστημα και θα μπορούσαν να έχουν μεταφερθεί στη Γη».
Συνολικά 33 αμινοξέα είχαν βρεθεί προηγουμένως στον Bennu, αλλά μόνο 14 από αυτά χρησιμοποιούνται από τους ζωντανούς οργανισμούς στη Γη για την κατασκευή πρωτεϊνών. Η τρυπτοφάνη θα ενταχθεί στην τελευταία ομάδα. Ανήκει επίσης σε μια κατηγορία αμινοξέων που οι επιστήμονες αποκαλούν απαραίτητα, επειδή το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να τα παράγει και πρέπει να ληφθούν μέσω της διατροφής.
Ο Mojarro πρόσθεσε ότι απαιτούνται περισσότερες δοκιμές για να επιβεβαιωθεί η παρουσία τρυπτοφάνης στο δείγμα Bennu που αναλύθηκε για τη μελέτη, το οποίο ζύγιζε μόλις 50 χιλιοστόγραμμα. Ωστόσο, δεδομένης της άριστης κατάστασης των δειγμάτων, είναι πιθανό ότι το εύρημα δεν είναι αποτέλεσμα γήινης μόλυνσης, σύμφωνα με τον George Cody, επιστήμονα στο Carnegie Institution for Science στην Ουάσιγκτον, DC. Ο Cody δεν συμμετείχε στη μελέτη, αλλά έχει εργαστεί σε δείγματα του Bennu.
«Πιστεύω ότι αυτά τα μόρια προέρχονται από τον αστεροειδή Bennu», έγραψε ο Cody σε ένα email.
Συλλέγοντας το δείγμα από τον ίδιο τον αστεροειδή, οι ερευνητές δεν χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν τη ζημιά που προκαλεί η είσοδος στην ατμόσφαιρα, η οποία αλλοιώνει τη χημική σύνθεση των αστεροειδών που προσγειώνονται στη Γη, καθιστώντας τον Bennu μια πολύ πιο αξιόπιστη «χρονική κάψουλα» της σύνθεσης του πρώιμου ηλιακού συστήματος.
«Επειδή το OSIRIS-REx επέστρεψε αυτά τα δείγματα σε άριστη κατάσταση, βλέπουμε επιτέλους τα εύθραυστα άλατα, τα ορυκτά και τις οργανικές ουσίες που χάνουν οι μετεωρίτες κατά την είσοδό τους», δήλωσε ο Dante Lauretta, καθηγητής πλανητικής επιστήμης και κοσμοχημείας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Τούσον, ο οποίος είναι επίσης εκ των συγγραφέων της νέας μελέτης.
skai.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου