Γιατί οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι βρίσκονται στα μπλόκα? -Γράφει ο Γιώργος Καλαμάρας*

Η απάντηση είναι πολύ εύκολη.

Για  όσους ζούμε στην περιφέρεια, εκεί όπου

ο αγροκτηνοτροφικός τομέας παίζει σημαντικό ρόλο στην τοπική οικονομία, αρκεί να κοιτάξουμε γύρω μας. Οικονομικός μαρασμός, εγκατάλειψη, φυγή των νέων, ακρίβεια.

Για όσους ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα, αρκεί να κοιτάξουν τις τιμές στα ράφια των super markets, στα μανάβικα, στα κρεοπωλεία, στα ιχθυοπωλεία.

Αρκεί ακόμα, όλοι μας, να κοιτάξουμε τις τσέπες μας, να κάνουμε τον απλό λογαριασμό τι παίρνουμε τι μας μένει!

Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση σε μια κατάσταση οικονομικής ασφυξίας που βιώνει το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα οι παραγωγικοί τομείς που έχουν να αντιμετωπίσουν πέραν τα του νοικοκυριού τους και τους συντελεστές παραγωγής και λειτουργίας των επιχειρήσεων τους που τελικά καθορίζουν και τα κέρδη τους.

Δυστυχώς για τους αγρότες και κτηνοτρόφους εκτός όλων των άλλων προβλημάτων, κόστος παραγωγής, χαμηλές τιμές πώλησης, παράνομες ελληνοποιήσεις, έλλειψη αξιόπιστων δικτύων πώλησης, έχουν να αντιμετωπίσουν και την ανασφάλεια των πληρωμών.

Ενώ σε όλους μας η πληρωμή του μισθού, της αμοιβής για την παροχή υπηρεσίας, της πληρωμής για την αγορά αγαθών είναι αυτονόητη, για τους αγρότες και κτηνοτρόφους η πληρωμή από την πώληση των προιόντων και ιδιαίτερα η καταβολή των επιδοτήσεων έγινε πλέον αντικείμενο για ανάλυση απ’ αυτούς που προβλέπουν το μέλλον. 

Πόσο εύκολο είναι άραγε, εσύ να κοπιάζεις, να ρισκάρεις, να δανείζεσαι, να στερείς από την οικογένεια σου για να χρηματοδοτήσεις την παραγωγή σου και να βλέπεις τους τραπεζικούς λογαριασμούς των επιδοτήσεων μειωμένους ή μηδενικούς  επειδή κάποιοι φραπέδες, χασάπηδες, κολλητοί, κουμπάροι, γκρούεζες, λυμαίνονται τις επιδοτήσεις, χωρίς να παράγουν ούτε σπυρί στάρι, χωρίς να γνωρίζουν πως μεγαλώνει ένα πρόβατο? 

Πόσο εύκολο είναι ή πως μπορείς να πείσεις τα παιδιά σου να μείνουν στο επάγγελμα του αγρότη και του κτηνοτρόφου, όταν βλέπεις ένα Υπουργείο απαξιωμένο, που αλλάζουν οι Υπουργοί σαν τα πουκάμισα, που οι εποπτευόμενοι φορείς όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ χρησιμοποιούνται ως μέσο για τον εκμαυλισμό συνειδήσεων και  για την εξαγορά ψήφων? 

Γιατί περί αυτού πρόκειται, όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν υπάρχει σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ παρά μόνο διαχρονικές παθογένειες. Το σκάνδαλο είναι υπαρκτό και είναι μάλιστα  σκάνδαλο μεγατόνων που φτάνει έως την κορυφή της πολιτικής ιεραρχίας. 

Αυτό που η Ευρωπαία εισαγγελέας αποκάλεσε εγκληματική οργάνωση, είναι μια αλυσίδα που ξεκινάει από υψηλά στην αρχή και στη συνέχεια και κατώτερα πολιτικά στελέχη που σε συνεργασία με συγκεκριμένα ΚΥΔ ανά την Ελλάδα, κάποιους προέδρους του ΟΠΕΚΕΠΕ και την απαραίτητη πολιτική κάλυψη Υπουργών και γενικών γραμματέων, λυμαίνονταν τις αγροτικές επιδοτήσεις, κερδοσκοπώντας εις βάρος των υπολοίπων παραγωγών.

Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι διεκδικούν την παραγωγή πολιτικών για τον αγροδιατροφικό τομέα και όχι μόνο μια πολιτική διαχείρισης των επιδοτήσεων όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια και μάλιστα με τέτοιο άθλιο τρόπο, διεκδικούν ενημέρωση και διαφάνεια στον τρόπο υλοποίησης της ΚΑΠ και όχι τον τραγέλαφο που ζουν τα τελευταία χρόνια με την δήλωση του ΟΣΔΕ να αποτελεί σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες και με διαδικασίες που επιτρέπουν τους γνωστούς «μεσολαβητές» που κατέχουν την πληροφορία και είναι πάντα διαθέσιμοι να «βοηθήσουν», διεκδικούν ένα εθνικό σχέδιο ανάταξης της γεωργίας και της κτηνοτροφίας για την δημιουργία βιώσιμων εκμεταλλεύσεων και την παραγωγή φθηνών αγροτικών προιόντων.

Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι διεκδικούν τα αυτονόητα. Διεκδικούν το δικαίωμα να παραμείνουν στο επάγγελμα, να ζήσουν αυτοί και οι οικογένειές τους, να παραμείνει η ύπαιθρος ενεργή και η περιφέρεια της Ελλάδας ζωντανή.

Γι’ αυτό βρίσκονται οι αγρότες στα μπλόκα,

γι’ αυτό έχουν δίκιο και

γιατί ακόμη σηκώνουν το βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας που υποφέρει, υπομένει και περιμένει!

*Γεωπόνος ΑΠΘ