Γιορτή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας

 Με ευθείες βολές του Προέδρου της Δημοκρατίας προς τον πολιτικό κόσμο της χώρας, στον οποίο απέδωσε το σύνολο της ευθύνης για την σημερινή παρακμή και αυστηρή κριτική σε όλους τους παράγοντες που εμπόδισαν την Ελλάδα να γίνει μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία, αλλά και σε όσους εκφράζουν την διαμαρτυρία τους με...
«συντεχνιακό αυτισμό», ολοκληρώθηκε ο εορτασμός της 36ης επετείου από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας.

Η φετινή γιορτή εξελίχθηκε κατά το περυσινό, λιτό πρότυπο, με τους προσκεκλημένους να προσέρχονται στην μεγάλη αίθουσα του Προεδρικού Μεγάρου και όχι στους κήπους, χωρίς εδέσματα και ζωντανή ορχήστρα, καθώς, όπως έχει επισημάνει ο ίδιος ο κ. Παπούλιας, «οι δεξιώσεις και οι κοσμικότητες είναι ασυμβίβαστες προς το πνεύμα του αντιδικτατορικού αγώνα, προκαλούν το κοινωνικό αίσθημα και προσβάλλουν το μέτρο που οφείλει να καθορίζει την συμπεριφορά του πολιτικού κόσμου».

Στο Προεδρικό Μέγαρο παρευρέθηκε σήμερα το σύνολο της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς, οι αρχηγοί των κομμάτων εκτός της Γενικής Γραμματέως του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, εκπρόσωποι της Ιεραρχίας, του επιστημονικού και του οικονομικού κλάδου, βουλευτές, ευρωβουλευτές και άλλοι αξιωματούχοι. Στο επίκεντρο βρίσκονταν για μία ακόμη φορά οι αγωνιστές της αντίστασης στην δικτατορία, ενώ φέτος προσεκλήθησαν και διακεκριμένοι φοιτητές και νέοι επιστήμονες. Προσκεκλημένος του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν ακόμη ο Ραφαήλ Παπαδόπουλος, ο μαθητής με κινητικά προβλήματα που σημείωσε την υψηλότερη επίδοση στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις, ο «πρώτος των πρώτων», ο οποίος, κατά δήλωσή του, σκοπεύει να σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες και να επιδιώξει καριέρα πολιτικού.

"Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε τους πρωταγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα. Τους οφείλουμε πολλά για τη συμβολή τους στην αποκατάσταση της δημοκρατίας και για την προσφορά ενός προτύπου στάσης ζωής και σκέψης" ξεκίνησε την ομιλία του ο Κάρολος Παπούλιας και πρόσθεσε.

"Εκφράζουμε όλοι την αλληλεγγύη μας στον κυπριακό ελληνισμό, που αγωνίζεται για την επανένωση της Κύπρου. Για να πέσει το τελευταίο τείχος της Ευρώπης, για να αρθούν τα τετελεσμένα της τουρκικής εισβολής και κατοχής, για να μπει οριστικό τέλος στη διχοτόμηση που προσβάλλει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό".

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση που βιώνει ο ελληνικός λαός, αλλά κι όλος ο κόσμος. "Με το βίαιο ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης έκλεισε ένας ιστορικός κύκλος για την ελληνική δημοκρατία. Αυτός που ξεκίνησε το 1974. Στη διάρκειά του, η Ελλάδα γνώρισε μεγάλη οικονομική ανάπτυξη, οι κοινωνικές ανισότητες αμβλύνθηκαν, οι δημοκρατικοί θεσμοί στερεώθηκαν και βάθυναν. Κατακτήσεις αυτονόητες για τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι όμως για την πατρίδα μας, λόγω της ταραγμένης ιστορικής της πορείας στον 20ό αιώνα" τόνισε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και πρόσθεσε: "Παρά την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, η διοίκηση δεν εκσυγχρονίστηκε, οι σχέσεις πολιτών και πολιτικού συστήματος παρέμειναν πελατειακές, το κράτος δικαίου δεν αναπτύχθηκε επαρκώς. Στην ελληνική κοινωνία επικράτησαν νοοτροπίες κοντόθωρες και τελικά καταστροφικές".

Συνεχίζοντας δήλωσε με έμφαση: "Παρά τη διεθνή συγκυρία, αν είμαστε ειλικρινείς, θα αναγνωρίσουμε ότι η ευθύνη για την ελληνική παρακμή βαραίνει κυρίως την πολιτική τάξη, που έχει την υποχρέωση να καθοδηγεί τις εξελίξεις. Η αποδοκιμασία που δέχεται σήμερα το πολιτικό σύστημα είναι πολλές φορές ακατέργαστη μέσα στη γενίκευσή της, είναι όμως - στον πυρήνα της - δίκαιη. Η κρίση δεν είναι ίδια για όλους. Κάποιοι χάνουν κέρδη, για πολλούς μειώνονται μισθοί και συντάξεις, άλλοι χάνουν τις δουλειές τους, δηλαδή τα πάντα. Η μεσαία τάξη, η οποία ήταν για δεκαετίες ο κοινωνικός χώρος της ελληνικής ευημερίας, κλονίζεται και βιώνει συναισθήματα πρωτοφανούς ανασφάλειας. Οι πιο αδύναμοι φτάνουν στα όρια της επιβίωσης. Η διαμαρτυρία είναι δίκαιη και δικαιολογημένη, όχι όμως όταν εκφράζεται με συντεχνιακό αυτισμό και αδιαφορία για την κοινωνική πλειοψηφία. Με λίγα λόγια, αυτό που ονομάζουμε κοινωνική συνοχή κινδυνεύει σοβαρά".

ΑΠΕ