Όταν ξεκίνησα τη δημοσιογραφία, στα τέλη της δεκαετίας του ’70, στο θρυλικό περιοδικό «Φαντάζιο» των εκδόσεων Τερζόπουλου, ένα από τα πρόσωπα που πρωτογνώρισα ήταν η Μαλβίνα Κάραλη. Δούλευε στο ίδιο περιοδικό κάνοντας καλλιτεχνικό και ελεύθερο ρεπορτάζ και -δεν το κρύβω- με είχε επηρεάσει πολύ το γράψιμό της... Μου άρεσε που έγραφε με γλαφυρό και πολύ ζωντανό στιλάκι, το οποίο υιοθέτησα και, τολμώ να πω, ότι ήταν «δασκάλα» μου, δυστυχώς, χωρίς ποτέ να της το έχω πει! Τη θυμάμαι να έρχεται στο γραφείο -μια κούκλα με μαύρα μακριά μαλλιά και χαρακτηριστική μυτούλα- κρατώντας από το χέρι τη μεγάλη κόρη της, που τότε ήταν παιδάκι.
Περνώντας τα χρόνια εκείνη τράβηξε τον δικό της επαγγελματικό δρόμο κι εγώ τον δικό μου, χωρίς να ξαναβρεθούμε στην ίδια δουλειά. Μπορώ να πω ότι είχαμε χαθεί... Μέχρι το 1997 που συνέβη κάτι... μοιραίο και ξανασυναντηθήκαμε. Συγκεκριμένα, εκείνη τη χρονιά κυκλοφόρησε η βιογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη «Γλυκό κορίτσι», που έφερε την υπογραφή της. Με ενημέρωσαν ότι η Μαλβίνα είχε πάρει πολλά στοιχεία από το βιβλίο μου «Η Αλίκη και οι άλλοι», που είναι η πρώτη βιογραφία της Αλίκης, χωρίς την έγκρισή μου...
Πραγματικά, η Μαλβίνα είχε χρησιμοποιήσει το βιβλίο μου σαν μπούσουλα και είχε πάρει διάφορα στοιχεία, έχοντας όμως αναφέρει -σε μερικά, τουλάχιστον- τη φράση «όπως ξετρύπωσε ο Αλκίνοος Μπουνιάς» και άλλα τέτοια που παρέπεμπαν στο βιβλίο μου.
Η πλάκα είναι ότι όταν την έψαξα στο τηλέφωνο για να μιλήσουμε γι’ αυτό το θέμα μου κρυβόταν από... φόβο! Δεν ήξερε τι θα της έλεγα και πώς θα αντιμετώπιζα το γεγονός ότι χωρίς να με ρωτήσει είχε χρησιμοποιήσει αποσπάσματα από το βιβλίο μου. Τελικά μπήκε στη μέση η εκδότρια του βιβλίου της, η Εφη Βασιλάκου (η οποία στη συνέχεια έγινε και δική μου εκδότρια και καλή φίλη μου) και τα βρήκαμε όπως παλιά που ο ένας εκτιμούσε τον άλλο και έλεγε τα καλύτερα λόγια.
Δυστυχώς, έπειτα από λίγα χρόνια η Μαλβίνα έφυγε από τη ζωή χτυπημένη από τον καρκίνο. Από αυτήν τη μαύρη περίοδο της ζωής της το μόνο φωτεινό πρόσωπο που θυμάμαι και της στάθηκε βράχος στην αρρώστια της είναι ο σκηνοθέτης Μενέλαος Καραμαγγιώλης, με τον οποίο διατηρούσε στενή προσωπική σχέση. Τώρα για τις δύο κόρες της, μία αγαπημένη κουμπάρα της και την Εφη δεν χρειάζεται να το αναφέρω ότι ήταν στο πλευρό της. Το θεωρώ αυτονόητο, μια και τελικά αυτοί ήταν οι δικοί της άνθρωποι και στην περίοδο της μεγάλης τηλεοπτικής δόξας της αλλά και στα τελευταία χρόνια της ζωής της, όταν κάποιοι «υψηλά ιστάμενοι» της επέβαλαν την επαγγελματική... κατηφόρα!
ΥΓ.: Η πρώτη... μοιραία συνάντησή μας -μετά την έκδοση του βιβλίου της «Γλυκό κορίτσι»- έγινε στην έκθεση βιβλίου στο Πεδίον του Αρεως, στο περίπτερο των εκδόσεων Αστάρτη, που είχε βγάλει τη σειρά μαγειρικής «Η κουζίνα της Μαλβίνας».
ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΜΠΟΥΝΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου