Δουλειά στον Βόλο, στα γιαπιά της περιοχής, δεν βρίσκουν όπως παλιά. Ούτε και στα πάτρια εδάφη υπάρχει απασχόληση, αλλά επιστρέφουν στην Αλβανία, καθώς εκεί δεν έχουν έξοδα. «Γυρίζουν στην Αλβανία μέχρι να περάσει η κρίση στην Ελλάδα. Μη νομίζετε ότι υπάρχει δουλειά εκεί...
Απλώς δεν υπάρχουν έξοδα, όπως στον Βόλο, που πρέπει να πληρώνουν για το ενοίκιο, το φαγητό, τις καθημερινές ανάγκες. Στην πατρίδα μένουν στα πατρικά σπίτια, σε αδέλφια, δεν επιβαρύνονται με δαπάνες διαβίωσης, αλλά ούτε κι έχουν έσοδα. Είναι κάτι σαν προσωρινό καταφύγιο μέχρι να περάσει η μπόρα στην Ελλάδα, η κρίση. Μετά θα γυρίσουν».
Απλώς δεν υπάρχουν έξοδα, όπως στον Βόλο, που πρέπει να πληρώνουν για το ενοίκιο, το φαγητό, τις καθημερινές ανάγκες. Στην πατρίδα μένουν στα πατρικά σπίτια, σε αδέλφια, δεν επιβαρύνονται με δαπάνες διαβίωσης, αλλά ούτε κι έχουν έσοδα. Είναι κάτι σαν προσωρινό καταφύγιο μέχρι να περάσει η μπόρα στην Ελλάδα, η κρίση. Μετά θα γυρίσουν».
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Αλβανών Μαγνησίας Εντουάρντ Ταφάι καταγράφει καθημερινά αναχωρήσεις συμπατριωτών του και όπως υπολογίζει, τουλάχιστον εκατό οικογένειες και περίπου 1.000 μεμονωμένα άτομα έχουν πάρει από τη Μαγνησία τον δρόμο επιστροφής στην Αλβανία τον τελευταίο χρόνο.
«Εδώ στον Βόλο, όλοι αυτοί που έφυγαν, δούλευαν στις οικοδομές. Τώρα τα γιαπιά έχουν νεκρώσει κι άμα κάποιος βρει ένα μεροκάματο στο δίμηνο, θα λέει ότι είναι τυχερός. Παλαιότερα στη μικρή πλατεία "Οξυγόνο" μαζεύονταν το πρωί περίπου 100 άτομα που προσέφεραν δουλειά και περνούσαν εργολάβοι και κόσμος και έπαιρναν ένα, δύο, τρία άτομα. Οσα χρειάζονταν. Σήμερα όλο το πρωί ζήτημα είναι να μαζεύονται στην ίδια πιάτσα τριάντα άτομα», λέει. Επισημαίνει ακόμα πως ο κλάδος της οικοδομής, όπου απασχολείται η πλειονότητα των Αλβανών μεταναστών, παρουσιάζει δραματική μείωση έως και 80%, με αποτέλεσμα την ανεργία και την αναζήτηση άλλου τρόπου επιβίωσης.
Συνολικά στη Μαγνησία οι νόμιμοι μετανάστες ανέρχονται στους 28.000, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του γραφείου αλλοδαπών της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Βόλου. Από αυτούς οι 3.500 είναι Βορειοηπειρώτες, οι 20.000 αλβανικής καταγωγής και περίπου 3.000 προέρχονται από τη Ρουμανία, Νιγηρία και ασιατικές χώρες (κυρίως την Κίνα και το Πακιστάν).
Την τελευταία τριετία ο αριθμός των απελάσεων, σύμφωνα με τα στοιχεία του γραφείου, έχει σταθεροποιηθεί και ανέρχεται στις περίπου 280 ετησίως, ωστόσο στην ουσία πραγματοποιούνται ελάχιστες απελάσεις. Και τούτο επειδή οι παράνομοι αλλοδαποί προσφεύγουν στα διοικητικά δικαστήρια, παίρνουν προσωρινή αναστολή εκτέλεσης μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης, που -κατά μέσο όρο- προσδιορίζεται στα δύο ή τρία χρόνια.
Την τελευταία διετία η Μαγνησία «κατακλύζεται» από Βούλγαρους, οι οποίοι θεωρούνται μεν Ευρωπαίοι πολίτες, δεν απελαύνονται, καταγράφονται όμως για τη χορήγηση άδειας παραμονής. Είναι χαρακτηριστικό ότι το γραφείο αλλοδαπών χορήγησε μέσα σε διάστημα 15 μηνών κάρτα διαμονής Ευρωπαίου πολίτη σε 500 άτομα από τη Βουλγαρία, ενώ ο αριθμός όσων παραμένουν στην περιοχή υπολογίζεται σχεδόν τετραπλάσιος.
Του ΑΝΤΩΝΗ ΦΩΚΙΔΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου