Ακόμα και από τους όρκους των δικαστηρίων, μόνο εκείνοι που θα παρθούν στην εικόνα του μπροστά, έχουν «μπέσα»..
Στην Κρήτη της ...ζωοκλοπής, οι νόμοι του Κράτους και η Αστυνομία φέρονται να αδυνατούν να πατάξουν το φαινόμενο που έχει εξελιχθεί σε μάστιγα για τη μεγαλόνησο. Κόντρα στις συσκέψεις των αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ..
και στην σύσταση «ειδικών ομάδων» αντιμετώπισης του προβλήματος, οι ανά την Κρήτη ζωοκλέφτες «αλωνίζουν» τις νύχτες και σαν «αγέλες πεινασμένων λύκων» εξορμούν σε μάντρες και ποιμνιοστάσια. Κάποτε οι επαγγελματίες ζωοκλέφτες δρούσαν τις νύχτες της πανσελήνου για να μπορούν ευκολότερα να «λαλούν» τα πρόβατα. Η οικονομική κρίση πλέον δεν κάνει διαχωρισμούς. «Χτυπούν» αδιακρίτως και αρπάζουν είτε το πρόβατο από την αυλή της γιαγιάς είτε ολόκληρα κοπάδια, οδηγώντας στην οικονομική καταστροφή τους ιδιοκτήτες. Μάλιστα δεν διστάζουν ακόμα και να θανατώσουν τα ζώα που δεν χωρούν στα κλεμμένα αυτοκίνητα για τη μεταφορά τους.
Μοναδικός «τιμωρός» των ζωοκλεφτών -όσο και αν φαίνεται παράδοξο στις μέρες μας-αποτελεί ο Άι Γιώργης της Μονής Δισκουρίου, στον ορεινό Μυλοπόταμο. Ακόμα και από τους όρκους των δικαστηρίων, μόνο εκείνοι που θα παρθούν στην εικόνα του μπροστά, έχουν «μπέσα» και αποδίδουν το δίκαιο. Ο όρκος στον Άγιο θα λειτουργήσει λυτρωτικά για τον αθώο που θα σπεύσει να προσκυνήσει στην εικόνα του, χωρίς φόβο και πάθος. Όσο για τον ψεύτη, οι μαρτυρίες αναφέρουν ότι ποτέ κανείς δεν τόλμησε να ορκιστεί στην εικόνα και ας έφθασε ένα βήμα πριν το κατώφλι της ιστορικής Μονής. Τον πρόδωσε το τρέμουλο για τη μάνιτα του Αγίου.
Για τους περισσότερους όλα αυτά παραπέμπουν σε γραφικότητες. Για τους ορεσίβιους κρητικούς όμως είναι μέρος της ζωής τους. Η πίστη τους προς τον Άι-Γιώργη είναι αδιαμφισβήτη και αυτό έχει περάσει από γενιά σε γενιά. Ο ηγούμενος Ραφαήλ είναι η ψυχή της Μονής Δισκουρίου. Ο ιερομόναχος έδωσε νέα ανακαινιστική πνοή στη Μονή που απέχει μόλις ένα χιλιόμετρο από το Βενί Μυλοποτάμου.
Ο φωτογραφικός φακός τον ξενίζει και δείχνει αρχικώς επιφυλακτικός. Η δημοσιότητα είναι έξω από τη ζωή του, γιʼ αυτό και «επιστρατεύσαμε» τα ...μεγάλα μέσα. Ο Γιώργης Βάμβουκας ή «Φλασκής» όπως είναι ευρύτερα γνωστός, είναι κτηνοτρόφος και λυράρης. Αγαπά το μοναστήρι και προσκυνά με ευλάβεια την εικόνα του Άι-Γιώργη. Ο θείος του, Καλλίνικος, υπήρξε ηγούμενος στη Μονή. Από «κοπέλι» μπαινοβγαίνει στο Δισκούρι. Έχει δει και έχει ακούσει τρομερές ιστορίες. Εξιστορεί κάποιες από αυτές υπό το άγρυπνο βλέμμα του ηγούμενου.
«Τη Μονή την έχουν πρότυπο σε ολόκληρη την Κρήτη. Εδώ έρχονται βοσκοί από το Μυλοπόταμο αλλά και άλλες περιοχές που θέλουν να λύσουν τις διαφορές τους στην εικόνα του Αγίου. Αυτές οι δουλειές γίνονται πάντα νύχτα. Πριν από μερικές μέρες είδα πάλι αυτοκίνητα έξω από τη Μονή. Εδώ φέρνουν τους ύποπτους για ζωοκλοπή. Ο θιγόμενος απαιτεί από τον ύποπτο παρουσία και άλλων να ορκιστεί στον Άγιο ότι δεν έχει κάμει το κακό. Τον καλεί να ορκιστεί στον Άι-Γιώργη ότι αν ψευδορκήσει, θα πάθει κακό και εκείνος και η οικογένεια του. Ο Άι-Γιώργης έχει γλυτώσει από πολλά δεινά ολόκληρες οικογένειες» μας λέει. Ακόμα και βεντέτες έχουν αποφευχθεί χάριν στον Άι-Γιώργη. Ο όρκος ενώπιον Του είναι πιο δυνατός από χίλιες διαβεβαιώσεις και δέκα «σαστάδες». «Ο άλλος ηρεμεί γιατί πιστεύει ότι έκανε λάθος στις υποψίες του και η υπόθεση λήγει εκεί, χωρίς αντίποινα και αντεκδικήσεις. Πολλές νύχτες φεύγουν από ʽδω μονιασμένοι και ας είχαν έρθει «φουρτουνιασμένοι» και με άγριες διαθέσεις» επισημαίνει.
«Ο θείος μου, ο ηγούμενος, μας είπε ότι ένα βράδυ ήρθε στο Μοναστήρι μια παρέα. Ο ύποπτος αρνούνταν ότι είχε κάμει την ζωοκλοπή και δέχτηκε να πάρει όρκο. Άπλωσε το χέρι του να ορκιστεί, μα η εικόνα έπεσε. Την στέριωσε ξανά ο θιγόμενος, μα πάλι έπεσε. Αυτό έγινε και τρίτη φορά. Ξύπνησαν τότε τον ηγούμενο. Ήρθε ο Καλλίνικος και έβαλε την εικόνα στη θέση της. Κάλεσε τον ύποπτο να προσκυνήσει μα ούτε και τότε έμεινε όρθια. Οργισμένος ο ηγουμένος, τον πέταξε έξω από τη Μονή, αποκαλώντας τον ψεύτη».
Η δύναμη του Αγίου σε όλη την περιοχή είναι τέτοια που οι βοσκοί που θα του τάξουν κάτι, ποτέ δεν το λησμονούν. Μύθος ή πραγματικότητα στο Μυλοπόταμο αναφέρεται η ιστορία ενός κτηνοτρόφου που έταξε στη χάρη του, στις 23 Απρίλη, ένα πρόβατο. Ο καιρός πέρασε και ο βοσκός αμέλησε την υπόσχεση του. Κάτοικοι αναφέρουν ότι ανήμερα της εορτής στο Μοναστήρι κατευθύνθηκε ολόκληρο το κοπάδι του ...ξεχασιάρη κτηνοτρόφου, λες και κάποιος είχε ...υπνωτίσει τα ζώα. Ο ηγούμενος Ραφαήλ μιλάει με ευλάβεια για τον Άγιο Γεώργιο, ξεκαθαρίζει όμως ότι δεν επιθυμεί να είναι παρών στις διενέξεις των βοσκών τις νύχτες που επισκέπτονται το Μοναστήρι. «Αυτό που τους ζητάω είναι να σεβαστούν την ιερότητα του χώρου και να μην προκαλούν φασαρίες» επισημαίνει.
Το παράδοξο πάντως είναι ότι νύχτες το κατώφλι της Μονής έχουν περάσει και ανδρόγυνα που βρίσκονται στα πρόθυρα διαζυγίου υπό τις υπόνοιες μιας εξωσυζυγικής σχέσης. Ο σύζυγος δεν είχε καμία σχέση με την περιοχή, ωστόσο μπήκε στη διαδικασία να οδηγήσει εκεί την γυναίκα του και να τη βάλει να ορκιστεί στον Άγιο ότι δεν τον απάτησε.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ Ευ.Καρεκλάκη
Στην Κρήτη της ...ζωοκλοπής, οι νόμοι του Κράτους και η Αστυνομία φέρονται να αδυνατούν να πατάξουν το φαινόμενο που έχει εξελιχθεί σε μάστιγα για τη μεγαλόνησο. Κόντρα στις συσκέψεις των αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ..
και στην σύσταση «ειδικών ομάδων» αντιμετώπισης του προβλήματος, οι ανά την Κρήτη ζωοκλέφτες «αλωνίζουν» τις νύχτες και σαν «αγέλες πεινασμένων λύκων» εξορμούν σε μάντρες και ποιμνιοστάσια. Κάποτε οι επαγγελματίες ζωοκλέφτες δρούσαν τις νύχτες της πανσελήνου για να μπορούν ευκολότερα να «λαλούν» τα πρόβατα. Η οικονομική κρίση πλέον δεν κάνει διαχωρισμούς. «Χτυπούν» αδιακρίτως και αρπάζουν είτε το πρόβατο από την αυλή της γιαγιάς είτε ολόκληρα κοπάδια, οδηγώντας στην οικονομική καταστροφή τους ιδιοκτήτες. Μάλιστα δεν διστάζουν ακόμα και να θανατώσουν τα ζώα που δεν χωρούν στα κλεμμένα αυτοκίνητα για τη μεταφορά τους.
Μοναδικός «τιμωρός» των ζωοκλεφτών -όσο και αν φαίνεται παράδοξο στις μέρες μας-αποτελεί ο Άι Γιώργης της Μονής Δισκουρίου, στον ορεινό Μυλοπόταμο. Ακόμα και από τους όρκους των δικαστηρίων, μόνο εκείνοι που θα παρθούν στην εικόνα του μπροστά, έχουν «μπέσα» και αποδίδουν το δίκαιο. Ο όρκος στον Άγιο θα λειτουργήσει λυτρωτικά για τον αθώο που θα σπεύσει να προσκυνήσει στην εικόνα του, χωρίς φόβο και πάθος. Όσο για τον ψεύτη, οι μαρτυρίες αναφέρουν ότι ποτέ κανείς δεν τόλμησε να ορκιστεί στην εικόνα και ας έφθασε ένα βήμα πριν το κατώφλι της ιστορικής Μονής. Τον πρόδωσε το τρέμουλο για τη μάνιτα του Αγίου.
Για τους περισσότερους όλα αυτά παραπέμπουν σε γραφικότητες. Για τους ορεσίβιους κρητικούς όμως είναι μέρος της ζωής τους. Η πίστη τους προς τον Άι-Γιώργη είναι αδιαμφισβήτη και αυτό έχει περάσει από γενιά σε γενιά. Ο ηγούμενος Ραφαήλ είναι η ψυχή της Μονής Δισκουρίου. Ο ιερομόναχος έδωσε νέα ανακαινιστική πνοή στη Μονή που απέχει μόλις ένα χιλιόμετρο από το Βενί Μυλοποτάμου.
Ο φωτογραφικός φακός τον ξενίζει και δείχνει αρχικώς επιφυλακτικός. Η δημοσιότητα είναι έξω από τη ζωή του, γιʼ αυτό και «επιστρατεύσαμε» τα ...μεγάλα μέσα. Ο Γιώργης Βάμβουκας ή «Φλασκής» όπως είναι ευρύτερα γνωστός, είναι κτηνοτρόφος και λυράρης. Αγαπά το μοναστήρι και προσκυνά με ευλάβεια την εικόνα του Άι-Γιώργη. Ο θείος του, Καλλίνικος, υπήρξε ηγούμενος στη Μονή. Από «κοπέλι» μπαινοβγαίνει στο Δισκούρι. Έχει δει και έχει ακούσει τρομερές ιστορίες. Εξιστορεί κάποιες από αυτές υπό το άγρυπνο βλέμμα του ηγούμενου.
«Τη Μονή την έχουν πρότυπο σε ολόκληρη την Κρήτη. Εδώ έρχονται βοσκοί από το Μυλοπόταμο αλλά και άλλες περιοχές που θέλουν να λύσουν τις διαφορές τους στην εικόνα του Αγίου. Αυτές οι δουλειές γίνονται πάντα νύχτα. Πριν από μερικές μέρες είδα πάλι αυτοκίνητα έξω από τη Μονή. Εδώ φέρνουν τους ύποπτους για ζωοκλοπή. Ο θιγόμενος απαιτεί από τον ύποπτο παρουσία και άλλων να ορκιστεί στον Άγιο ότι δεν έχει κάμει το κακό. Τον καλεί να ορκιστεί στον Άι-Γιώργη ότι αν ψευδορκήσει, θα πάθει κακό και εκείνος και η οικογένεια του. Ο Άι-Γιώργης έχει γλυτώσει από πολλά δεινά ολόκληρες οικογένειες» μας λέει. Ακόμα και βεντέτες έχουν αποφευχθεί χάριν στον Άι-Γιώργη. Ο όρκος ενώπιον Του είναι πιο δυνατός από χίλιες διαβεβαιώσεις και δέκα «σαστάδες». «Ο άλλος ηρεμεί γιατί πιστεύει ότι έκανε λάθος στις υποψίες του και η υπόθεση λήγει εκεί, χωρίς αντίποινα και αντεκδικήσεις. Πολλές νύχτες φεύγουν από ʽδω μονιασμένοι και ας είχαν έρθει «φουρτουνιασμένοι» και με άγριες διαθέσεις» επισημαίνει.
«Ο θείος μου, ο ηγούμενος, μας είπε ότι ένα βράδυ ήρθε στο Μοναστήρι μια παρέα. Ο ύποπτος αρνούνταν ότι είχε κάμει την ζωοκλοπή και δέχτηκε να πάρει όρκο. Άπλωσε το χέρι του να ορκιστεί, μα η εικόνα έπεσε. Την στέριωσε ξανά ο θιγόμενος, μα πάλι έπεσε. Αυτό έγινε και τρίτη φορά. Ξύπνησαν τότε τον ηγούμενο. Ήρθε ο Καλλίνικος και έβαλε την εικόνα στη θέση της. Κάλεσε τον ύποπτο να προσκυνήσει μα ούτε και τότε έμεινε όρθια. Οργισμένος ο ηγουμένος, τον πέταξε έξω από τη Μονή, αποκαλώντας τον ψεύτη».
Η δύναμη του Αγίου σε όλη την περιοχή είναι τέτοια που οι βοσκοί που θα του τάξουν κάτι, ποτέ δεν το λησμονούν. Μύθος ή πραγματικότητα στο Μυλοπόταμο αναφέρεται η ιστορία ενός κτηνοτρόφου που έταξε στη χάρη του, στις 23 Απρίλη, ένα πρόβατο. Ο καιρός πέρασε και ο βοσκός αμέλησε την υπόσχεση του. Κάτοικοι αναφέρουν ότι ανήμερα της εορτής στο Μοναστήρι κατευθύνθηκε ολόκληρο το κοπάδι του ...ξεχασιάρη κτηνοτρόφου, λες και κάποιος είχε ...υπνωτίσει τα ζώα. Ο ηγούμενος Ραφαήλ μιλάει με ευλάβεια για τον Άγιο Γεώργιο, ξεκαθαρίζει όμως ότι δεν επιθυμεί να είναι παρών στις διενέξεις των βοσκών τις νύχτες που επισκέπτονται το Μοναστήρι. «Αυτό που τους ζητάω είναι να σεβαστούν την ιερότητα του χώρου και να μην προκαλούν φασαρίες» επισημαίνει.
Το παράδοξο πάντως είναι ότι νύχτες το κατώφλι της Μονής έχουν περάσει και ανδρόγυνα που βρίσκονται στα πρόθυρα διαζυγίου υπό τις υπόνοιες μιας εξωσυζυγικής σχέσης. Ο σύζυγος δεν είχε καμία σχέση με την περιοχή, ωστόσο μπήκε στη διαδικασία να οδηγήσει εκεί την γυναίκα του και να τη βάλει να ορκιστεί στον Άγιο ότι δεν τον απάτησε.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ Ευ.Καρεκλάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου