Τα δανεικά της ροζ βίλας

Οταν η ρήξη στην οικογένεια του Ανδρέα Παπανδρέου έγινε οριστική, ο κ. Παπούλιας δεν δίστασε να επιλέξει στρατόπεδο. Ετσι συνέδεσε και το.
όνομά του με τη ροζ βίλα της Εκάλης. Στο «πόθεν έσχες» του ο Παπανδρέου εμφανιζόταν να έχει δανειστεί για την αγορά του σπιτιού χρήματα από έξι άτομα, μεταξύ των οποίων ο Κάρολος Παπούλιας που έδωσε 10.000.000 δρχ., ενώ ένα εξ αυτών ήταν και ο Λιβανέζος επιχειρηματίας Τζορτζ Χάλαγκ, που τα τελευταία δύο χρόνια το όνομά του έχει εμπλακεί πάλι, ως φίλος της οικογένειας Παπανδρέου, σε διάφορες μυστηριώδεις υποθέσεις.


Οι κακές γλώσσες της εποχής έλεγαν ότι η ιστορία του δανείου δεν ήταν παρά ένας νομικός ελιγμός για να καλυφθεί η προέλευση των χρημάτων, τα οποία μάλιστα δεν επιστράφηκαν ποτέ στους «δανειστές». Σε κάθε περίπτωση πολλές πτυχές της υπόθεσης παραμένουν μέχρι σήμερα αδιευκρίνιστες, αν π.χ. αυτά τα ποσά των «δωρεών» είχαν καταγραφεί στα «πόθεν έσχες» των δανειστών, είχαν πληρωθεί οι αναλογούντες φόροι κ.λπ.


Ολη αυτή η ιστορία πάντως οδήγησε στην ψύχρανση των σχέσεων του Κ. Παπούλια με τη Μαργαρίτα και τα παιδιά της. Οι κακεντρεχείς υποστηρίζουν ότι έπαιξαν ρόλο και άλλοι λόγοι μετά τον θάνατο, το 1996, του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος είχε εμπιστευτεί στον επιστήθιο φίλο του τη διαχείριση πολύ απόρρητων (και άγνωστων ως σήμερα) θεμάτων. Την «κληρονομιά» αυτή λέγεται ότι δεν τη μεταβίβασε στην οικογένεια και έτσι ως το 2004 επικρατούσε πάγος στις σχέσεις τους. Στην πορεία όμως οι παλιές ισορροπίες αποκαταστάθηκαν, το 2010 ο Γ. Παπανδρέου ήταν αυτός που εισηγήθηκε την επανεκλογή του και ο κ. Παπούλιας άρχισε να «ξεπληρώνει»...


Με ειδική αποστολή να ηρεμεί τη Margaret αλλά και να κάνει «πλάτες»στον Ανδρέα


Ο κ. Παπούλιας αναδείχτηκε στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα για πρώτη φορά το 2005 λόγω της ιδιόμορφης πολιτικής συγκυρίας που είχε διαμορφωθεί. Εναν χρόνο μετά την εκλογική νίκη της Ν.Δ. το 2004 ο Κ. Καραμανλής αναζήτησε υποχρεωτικά ένα πρόσωπο από τον αντίπαλο πολιτικό χώρο προκειμένου να συμπληρωθεί ο απαιτούμενος από το Σύνταγμα αριθμός των 180 εδρών για την προεδρική εκλογή.
Ο κ. Παπούλιας είχε σταθεί τυχερός, διότι σε εκείνες τις εκλογές έμεινε ύστερα από πολλά χρόνια εκτός Βουλής για μόλις 17 ψήφους. Ο κ. Παπούλιας είχε καταθέσει ένσταση στο Εκλογοδικείο κατά του εκλεγέντος Μιχ. Παντούλα ζητώντας ανακαταμέτρηση, αλλά στο μεταξύ είχε βρεθεί εκτός ενεργού πολιτικής. Αυτό τον βοήθησε να «αποκαθαρθεί» σε σημαντικό βαθμό από το παρελθόν του, βοηθούντος και του γεγονότος ότι ο Κ. Σημίτης δεν τον είχε χρησιμοποιήσει στις κυβερνήσεις του.


Το νέο προφίλ του κ. Παπούλια ήταν ήδη αρκετά διαφοροποιημένο σε σχέση με τον παλαιό εαυτό του. Στην πραγματικότητα μαζί με τους Ακη Τσοχατζόπουλο και Γιώργο Κατσιφάρα αποτελούσε από τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης την πιο στενή παρέα, σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο, του Ανδρέα Παπανδρέου.


Στη συνέχεια αντάμειψε και τους τρεις με κομματικά και πολιτικά αξιώματα, αλλά ποτέ δεν έπαψαν να είναι οι «άνθρωποί του» για όλες τις δουλειές. Αλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, όπως λένε παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, χρησίμευαν ακόμη και για να ψυχαγωγούν τον Παπανδρέου όταν δεν βρισκόταν (όπως συνέβαινε συχνά!) στα κέφια του. Ο Α. Τσοχατζόπουλος έμεινε στην Ιστορία με την απάντηση «ό,τι ώρα πεις εσύ, πρόεδρε» στην ερώτηση «τι ώρα είναι, Ακη;», ο Κ. Παπούλιας για τα ανέκδοτα που μάθαινε και του έλεγε και ο Γ. Κατσιφάρας γιατί θύμιζε γελωτοποιό.


Με ακραίες σοσιαλιστικές θέσεις, θιασώτης του Καντάφι, των εξτρεμιστών Παλαιστινίων, άλλων αραβικών ολοκληρωτικών καθεστώτων καθώς και του Μιλόσεβιτς, ο κ. Παπούλιας χρησιμοποιούνταν συχνά από τον Παπανδρέου για διάφορες «μυστικές αποστολές» στο εξωτερικό. Ισως γι' αυτό κυκλοφορούσε και με ένα μικρό ρεβόλβερ στην τσέπη. Κρίσιμες «αποστολές» όμως αναλάμβανε για λογαριασμό του αρχηγού του και στο εσωτερικό. Οι πιο σημαντικές μάλιστα δεν είχαν πολιτικό περιεχόμενο. Επειδή ακόμη και μετά το 1981 ως υπουργός Εξωτερικών απολάμβανε την εμπιστοσύνη της Μαργαρίτας Παπανδρέου, συχνά αναλάμβανε να κατευνάσει τους θυμούς και τα ξεσπάσματά της όταν μάθαινε τα ερωτικά παραστρατήματα του συζύγου της.


Κατά τους γνώστες των παρασκηνίων της εποχής μάλιστα ο κ. Παπούλιας είχε τον δικό του μοναδικό τρόπο να το επιτυγχάνει και γι' αυτό ο Α. Παπανδρέου τον θεωρούσε κυριολεκτικά αναντικατάστατο και επιστήθιο φίλο του. Είχε δε αποκτήσει τέτοια ασυλία ως υπουργός που μπορούσε ακόμη και να μην πηγαίνει σε συνεδριάσεις των υπουργικών συμβουλίων, αν συνέπιπταν με την ώρα που αφιέρωνε στο αγαπημένο του βόλεϊ.


Φίλος μεν με τη Μαργαρίτα, αλλά ταυτόχρονα έκανε και «πλάτες», κατά το κοινώς λεγόμενον, στον Ανδρέα.


Ειδικά όταν άρχισε το ειδύλλιο με τη Δήμητρα Λιάνη και όταν το 1986 ο Παπανδρέου επείσθη να διακόψει τον δεσμό ο κ. Παπούλιας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επανασύνδεσή τους. Μια εντελώς άγνωστη ως σήμερα λεπτομέρεια διαδραματίστηκε μάλιστα εκείνη την περίοδο στη Νέα Υόρκη. Η κ. Λιάνη είχε πάρει εκεί «δυσμενή» μετάθεση ως υπάλληλος της Ολυμπιακής για να βρεθεί μακριά από τον τότε πρωθυπουργό.


Σε ένα ταξίδι του ως υπουργός Εξωτερικών ο κ. Παπούλιας συναντήθηκε μαζί της και εκείνη του έδωσε ένα κέικ που είχε φτιάξει για να το δώσει στον Α. Παπανδρέου. Οπερ και εγένετο, με αποτέλεσμα να λιώσουν οι πάγοι μεταξύ των δύο εραστών...
ΠΗΓΗ