Μοιραστείτε το στο facebook
Το «Βήμα της Κυριακής» δεν υπήρξε μια τυχαία εφημερίδα. Υπήρξε όχι απλά ένα επικοινωνιακό εργαλείο, αλλά ένα κατ’ ουσίαν πολιτικό επιτελείο καθοδήγησης. Για αυτό και..
εμπεδώθηκε με τα χρόνια η εικόνα πως μπορεί να «ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις», αλλάζοντας εύκολα «γραμμή», ώστε κάθε φορά να ελέγχει πρόσωπα και καταστάσεις.
Έτσι το χθεσινό πρωτοσέλιδο του «Βήματος» κάθε άλλο παρά απαρατήρητο μπορεί να περάσει. Εμπλέκει ευθέως τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας στο παιχνίδι εξουσίας, υποστηρίζοντας πως πριν από ένα χρόνο, απετράπη εκδήλωση στρατιωτικού πραξικοπήματος! Τα δημοσιογραφικά τεκμήρια αυτού του ισχυρισμού σχετίζονται με τη ματαίωση της περσινής παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη και στο γεγονός ότι η Σχολή των Ευελπίδων, αρνήθηκε την άτακτη φυγή προς τα λεωφορεία και προχώρησε σε συντεταγμένη υποστολή της σημαίας της και τακτική αποχώρηση, αφού τραγούδησε την «Μακεδονίτισσα», καταχειροκροτούμενη από το πλήθος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αναφορά σε ένα τέτοιο ζήτημα. Θυμίζω πως εκείνη την περίοδο πάλι, κάποιοι αναμασούσαν αναλόγου σοβαρότητας ασημαντότητες και διακινούσαν τέτοιου τύπου σενάρια, αιτιολογώντας την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να ζητήσει δημοψήφισμα. Στην πραγματικότητα το «Βήμα» επέλεξε ένα χρόνο μετά να σερβίρει πρωτοσέλιδα και ξαναζεσταμένα εκείνα τα σενάρια. Γιατί άραγε;
Μπορώ να κατανοήσω πως ενδεχομένως ήθελε να «εξυπηρετήσει» την αλλαγή της δημόσιας «ατζέντας», ώστε να φύγει από το «κάδρο» η υπόθεση του Βαγγέλη Μειμαράκη και των λοιπών πρώην υπουργών της ΝΔ. Όμως το έκανε με τον πιο λάθος τρόπο. Απόδειξη το γεγονός πως οι πάντες – πλην Μπεγλίτη – διέψευσαν πως υπήρξε θέμα. Η πιο αποστομωτική όμως, υπήρξε η απάντηση του πρώην Α/ΓΕΣ και πρώην υπηρεσιακού υπουργού Φραγκούλη Φράγκου: «Τι να πω; Αν ήταν αλήθεια σημαίνει ότι οι πολιτικοί πρώτη φορά δέχθηκαν την υπουργοποίηση … πραξικοπηματιών” εννοώντας τόσο τον ίδιο που έγινε υπηρεσιακός υπουργός Εθνικής Άμυνας, όσο και το νυν υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Δ.Ελευσινιώτη. Αμφότεροι υπουργοποιήθηκαν μετά την ανακάλυψη του “σχεδιασμού του πραξικοπήματος”!
Αν το «Βήμα» ήθελε να προσφέρει τις καλές του υπηρεσίες στο κλυδωνιζόμενο «πολιτικό σύστημα», μάλλον πέτυχε το αντίθετο αφού το εμφανίζει γελοιοποιούμενο, από τη μια να αποστρατεύει επίδοξους ….πραξικοπηματίες και από την άλλη να τους υπουργοποιεί μετά την «αποκάλυψή» τους.
Είναι σαφές πλέον πως το «Βήμα» δεν μπορεί να παίξει πλέον το ρόλο που έπαιζε στο παρελθόν. Οι εποχές που καθοδηγούσε τις εξελίξεις έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Φθάνοντας ωστόσο στο σημείο να κάνει «παιχνίδια» με τον στρατό, απλά βάζει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της αξιοπιστίας του. Μηδενική αξιοπιστία σημαίνει μηδενική ικανότητα παρέμβασης. Καμία «μηχανική υποστήριξη» δεν μπορεί να κρατήσει στη ζωή, ό,τι η κοινωνία έχει ξεγράψει ως επιτομή της εγχώριας διαπλοκής.
ΥΓ: Η κάθετη μείωση των κονδυλίων λειτουργίας των στρατιωτικών, ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων της χώρας, στη βάση των Μνημονίων, σε τι βαθμό έχει επηρεάσει το αξιόμαχο; Γιατί κανένας δεν κάνει αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα δημοσιογραφική έρευνα;
spirosrizopoulos.com
Το «Βήμα της Κυριακής» δεν υπήρξε μια τυχαία εφημερίδα. Υπήρξε όχι απλά ένα επικοινωνιακό εργαλείο, αλλά ένα κατ’ ουσίαν πολιτικό επιτελείο καθοδήγησης. Για αυτό και..
εμπεδώθηκε με τα χρόνια η εικόνα πως μπορεί να «ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις», αλλάζοντας εύκολα «γραμμή», ώστε κάθε φορά να ελέγχει πρόσωπα και καταστάσεις.
Έτσι το χθεσινό πρωτοσέλιδο του «Βήματος» κάθε άλλο παρά απαρατήρητο μπορεί να περάσει. Εμπλέκει ευθέως τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας στο παιχνίδι εξουσίας, υποστηρίζοντας πως πριν από ένα χρόνο, απετράπη εκδήλωση στρατιωτικού πραξικοπήματος! Τα δημοσιογραφικά τεκμήρια αυτού του ισχυρισμού σχετίζονται με τη ματαίωση της περσινής παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη και στο γεγονός ότι η Σχολή των Ευελπίδων, αρνήθηκε την άτακτη φυγή προς τα λεωφορεία και προχώρησε σε συντεταγμένη υποστολή της σημαίας της και τακτική αποχώρηση, αφού τραγούδησε την «Μακεδονίτισσα», καταχειροκροτούμενη από το πλήθος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αναφορά σε ένα τέτοιο ζήτημα. Θυμίζω πως εκείνη την περίοδο πάλι, κάποιοι αναμασούσαν αναλόγου σοβαρότητας ασημαντότητες και διακινούσαν τέτοιου τύπου σενάρια, αιτιολογώντας την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να ζητήσει δημοψήφισμα. Στην πραγματικότητα το «Βήμα» επέλεξε ένα χρόνο μετά να σερβίρει πρωτοσέλιδα και ξαναζεσταμένα εκείνα τα σενάρια. Γιατί άραγε;
Μπορώ να κατανοήσω πως ενδεχομένως ήθελε να «εξυπηρετήσει» την αλλαγή της δημόσιας «ατζέντας», ώστε να φύγει από το «κάδρο» η υπόθεση του Βαγγέλη Μειμαράκη και των λοιπών πρώην υπουργών της ΝΔ. Όμως το έκανε με τον πιο λάθος τρόπο. Απόδειξη το γεγονός πως οι πάντες – πλην Μπεγλίτη – διέψευσαν πως υπήρξε θέμα. Η πιο αποστομωτική όμως, υπήρξε η απάντηση του πρώην Α/ΓΕΣ και πρώην υπηρεσιακού υπουργού Φραγκούλη Φράγκου: «Τι να πω; Αν ήταν αλήθεια σημαίνει ότι οι πολιτικοί πρώτη φορά δέχθηκαν την υπουργοποίηση … πραξικοπηματιών” εννοώντας τόσο τον ίδιο που έγινε υπηρεσιακός υπουργός Εθνικής Άμυνας, όσο και το νυν υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Δ.Ελευσινιώτη. Αμφότεροι υπουργοποιήθηκαν μετά την ανακάλυψη του “σχεδιασμού του πραξικοπήματος”!
Αν το «Βήμα» ήθελε να προσφέρει τις καλές του υπηρεσίες στο κλυδωνιζόμενο «πολιτικό σύστημα», μάλλον πέτυχε το αντίθετο αφού το εμφανίζει γελοιοποιούμενο, από τη μια να αποστρατεύει επίδοξους ….πραξικοπηματίες και από την άλλη να τους υπουργοποιεί μετά την «αποκάλυψή» τους.
Είναι σαφές πλέον πως το «Βήμα» δεν μπορεί να παίξει πλέον το ρόλο που έπαιζε στο παρελθόν. Οι εποχές που καθοδηγούσε τις εξελίξεις έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Φθάνοντας ωστόσο στο σημείο να κάνει «παιχνίδια» με τον στρατό, απλά βάζει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της αξιοπιστίας του. Μηδενική αξιοπιστία σημαίνει μηδενική ικανότητα παρέμβασης. Καμία «μηχανική υποστήριξη» δεν μπορεί να κρατήσει στη ζωή, ό,τι η κοινωνία έχει ξεγράψει ως επιτομή της εγχώριας διαπλοκής.
ΥΓ: Η κάθετη μείωση των κονδυλίων λειτουργίας των στρατιωτικών, ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων της χώρας, στη βάση των Μνημονίων, σε τι βαθμό έχει επηρεάσει το αξιόμαχο; Γιατί κανένας δεν κάνει αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα δημοσιογραφική έρευνα;
spirosrizopoulos.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου