Κι όμως, γίνεται όταν υπάρχει φαντασία και τόλμη.
Η Cosmote έβγαλε στα κανάλια μια διαφήμιση που πιθανότατα όλοι έχετε δει. Σε ένα χωριό της Ελλάδας ο πρόεδρος συγκαλεί συνέλευση των κατοίκων για τα οικονομικά και λέει ότι πρέπει υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα. Πετάγεται κάποιος και λέει να κόψουμε τα έξοδα, άλλος λέει να αυξήσουμε τα έσοδα, γίνεται χάβρα Ιουδαίων και ο πρόεδρος προτείνει να φτιαχτεί μια... "τασκς φορς", όπως αναφέρει με την περίεργη, χωριάτικη διάλεκτο.
Ορίζει τον ψάλτη, τον γιατρό και τον δάσκαλο μέλη της τασκς φορς και τους λέει να κάνουν προτάσεις. Μόνο ο ψάλτης... ψέλνει ότι πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις, οι άλλοι σιωπούν και κάποιος λέει: «Σιγά μην κάνουμε μεταρρυθμίσεις». Η κατάσταση ξεφεύγει ενώ η γενική συνέλευση διαλύεται.
Είναι ακριβώς η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και δείχνει ότι ποτέ αυτή η χώρα δεν είχε κουλτούρα για οικονομία, για πρωτογενή πλεονάσματα ή για task force που θα έκαναν προτάσεις. Ποτέ αυτή η χώρα δεν έβαλε κάτω τα οικονομικά της, τα έσοδα και τα έξοδα, να δει αν ζει πάνω από τις δυνάμεις της.
Έπρεπε να έρθει η κατραπακιά της κρίσης, να έρθει η τρόικα και τα μνημόνια, η σχεδόν χρεοκοπημένη οικονομία για να αποφασίσουν κάποιοι ότι κάτι πρέπει να γίνει.
Και task force δημιουργήθηκε, και πρωτογενές πλεόνασμα έχουμε, και τα έξοδα κόπηκαν αλλά μόνο ένα πράγμα δεν έχει γίνει. Δεν σταμάτησε αυτή η χάβρα Ιουδαίων όπου ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Δεν υπήρξε και δεν υπάρχει μια ενιαία εθνική πολιτική όπου κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα κάτσουν να βάλουν πάνω απ' όλα τη σωτηρία της πατρίδας.
Το κυριότερο. Ούτε το πολιτικό προσωπικό της χώρας,, αλλά ούτε και η ελληνική κοινωνία δεν έχει κουλτούρα μεταρρυθμίσεων. Νόμοι και μεγάλες ανατροπές που θα έπρεπε να έχουν γίνει από τη δεκαετία του... '60, τα συζητάμε σήμερα και διαφωνούμε. Πότε οι βιταμίνες στα φαρμακεία, πότε τα βρεφικό γάλα, πότε το φρέσκο γάλα και πότε οι διάφοροι έμμεσοι φόροι που τους πληρώνουμε και δεν ξέρουμε γιατί.
Σίγουρα η τρόικα παίζει τα παιχνίδια των αφεντικών της. Σίγουρα υπάρχουν «μεταρρυθμίσεις» που κρύβουν μεγάλα συμφέροντα. Αυτό όμως σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογεί την ανυπαρξία μεταρρυθμίσεων που πρέπει να γίνουν ώστε να εξυπηρετηθεί ο πολίτης και να μειωθούν οι τιμές. Όμως, συντεχνιακά συμφέροντα, εργοδοτικά συμφέροντα και κυρίως η έλλειψη κουλτούρας για τις μεγάλες αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην ελληνική κοινωνία, εμποδίζουν τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας. Η χώρα έχει μείνει ακόμη στη δεκαετία του '80, εκεί που ο Αντρέας μοίραζε εκατομμύρια αδιαφορώντας για την αλλαγή των δομών της δημόσιας διοίκησης. Έχει μείνει πίσω στην επόμενη δεκαετία όπου χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία για απελευθέρωση των αγορών. Αντιθέτως, δομήθηκε ένα πελατειακό κράτος γεμάτο δημοσίους υπαλλήλους, κανονικούς ή από το παράθυρο προκειμένου να μετατραπούν σε κομματικούς στρατούς.
Έτσι, επιβεβαιώνεται ο χωριάτης της διαφήμισης που λέει «σιγά μην κάνουμε μεταρρυθμίσεις». Κι όμως, πέρα από τρόικες, μνημόνια, μέτρα, διαπραγματεύσεις. Και πέρα από οποιοδήποτε κόμμα κυβερνά αυτή τη χώρα, αυτό που χρειάζεται είναι ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της Ελλάδας. Ένα σαρωτικό κύμα θεσμικών και οικονομικών αλλαγών που θα αποτρέψουν μελλοντικές κρίσεις σαν κι αυτή που βιώνουμε. Και που θα κάνουν την Ελλάδα πραγματική δυτική χώρα, κι όχι τριτοκοσμικό κράτος που φορά απλά την προβιά του Ευρωπαίου.
Αυτή η κυβέρνηση έχει τη μεγάλη ευκαιρία να κάνει πραγματικότητα ένα νέο όραμα για την πατρίδα. Αρκεί να ξεφύγει από μικρόνοες πολιτικές, από επιχειρηματικά συμφέροντα που πιέζουν, από συνδικαλιστές που χάνουν τα προνόμιά τους και από βουλευτές ή άλλα «κομματόσκυλα» που θέλουν να έχουν πάντα ρόλο στην πολιτική σκηνή, ακόμη κι αν εργάζονται σε βάρος της χώρας.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου