Του Ηλία Νικολακόπουλου
Τους ψηφίσαμε για να πάνε στο όνομά μας στην Ευρώπη και με εξωστρέφεια να διαπραγματευτούν και να υπερασπιστούν τα κοινωνικά μας θέματα,
μετέχοντας σε επιτροπές, υποεπιτροπές, ψηφίζοντας νόμους, προωθώντας τα συμφέροντα της χώρας μας και των πολιτών της, βελτιώνοντας την εικόνα και τη θέση της χώρας μας στην Ευρώπη.
Σε τι γλώσσα θα γίνουν όλα αυτά; Όλοι γνωρίζουμε πως τα κείμενα μεταφράζονται σε όλες τις γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπάρχουν μεταφραστές από/προς κάθε γλώσσα. Επίσης κάθε ευρωβουλευτής έχει δικαίωμα γραμματειακής υποστήριξης, που συνήθως είναι πολύγλωσσοι βοηθοί. Καλά μέχρις εδώ, αλλά εκτός της αιθούσης, τι γίνεται;
Ο/Η ευρωβουλευτής πρέπει να σχετίζεται, να χτίζει φιλίες, προσωπικές σχέσεις με τους συναδέλφους του/της, να ανοίγει οδούς επικοινωνίας, να μετέχει σε κοινωνικές εκδηλώσεις, γεύματα, να ανταλάσσει απόψεις και να οργανώνεται μέσα στον συλλογικό του ρόλο. Το καλό χιούμορ, όπως άλλωστε και η προσωπική επαφή, δύσκολα μεταφράζονται.
Λένε πως κάθε γλώσσα είναι μια καινούργια ζωή αφού σε εισάγει σε νέους τρόπους σκέψης, νέες κουλτούρες, άλλες οπτικές γωνίες, ιστορία, μεθόδους σκέψης κ.λπ. Αυτό, μετράει ως προσόν στην ελληνική πραγματικότητα; Θα θέλαμε να μας εκπροσωπεί κάποιος που ξέρει μόνο ελληνικά και κουτσά στραβά μία ξένη γλώσσα;
Οι νέοι μας ευρωβουλευτές, λοιπόν, με την ανάληψη των καθηκόντων τους, σε τι γλώσσες θα επικοινωνήσουν με τους συναδέλφους τους; Χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο, έγινε μια προσπάθεια να ανακαλυφθούν τα «κρυφά» ταλέντα όσων ψηφίσαμε. Όσο και αν φανεί περίεργο, στις πιο πολλές περιπτώσεις, τα βιογραφικά -όπου αυτά υπήρχαν- δεν περιείχαν τις ξένες γλώσσες που μιλούν οι νεοεκλεγέντες. Παρακάτω είναι στοιχειοθετημένα τα ευρήματα της έρευνας, προσαυξημένα με πληροφόρηση από τα συμφραζόμενα των βιογραφικών (π.χ. αν έχεις σπουδάσει στην Αμερική εννοείται πως μιλάς Αγγλικά ή αν έχεις μεγαλώσει στην Βουλγαρία, όπως η κυρία Κούνεβα, συνήθως γνωρίζεις και καλά Ρώσσικα). Όπου κάποια γλώσσα έχει προστεθεί, χωρίς να αναφέρεται σε επίσημη ιστοσελίδα/βιογραφικό, παρουσιάζεται με ερωτηματικό (?).
Για τις όποιες παραλείψεις ή πιθανές ανακρίβειες, αποκλειστική ευθύνη φέρουν οι ίδιοι οι υποψήφιοι/ευρωβουλευτές αφού δεν μας διαφώτισαν για τα προσόντα τους, ως όφειλαν.
Εννοείται πως το να δηλώνεις ότι γνωρίζεις κάποια γλώσσα δεν εξασφαλίζει και το επίπεδο στο οποίο μπορείς να επικοινωνήσεις, να διαβάσεις ή να γράψεις σε αυτήν. Πολλοί από τους νέους μας ευρωβουλευτές έχουν κάνει σπουδές στο εξωτερικό και αυτό από μόνο του εξασφαλίζει τη λειτουργική γνώση της εκάστοτε ξένης γλώσσας. Για τους υπόλοιπους συνιστούμε τον σύνδεσμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοηθά την αυτοαξιολόγηση για τα διάφορα γλωσσικά επίπεδα.
Μήπως η καλή και στοιχειοθετημένη γνώση τουλάχιστον δύο ξένων γλωσσών θα έπρεπε να είναι «προαπαιτούμενο» προσόν για την κάθοδο υποψηφίων στις ευρωεκλογές;
Τέλος, καλό θα ήταν, την επόμενη φορά, οι όποιες γλωσσικές δεξιότητες των υποψηφίων να ανακοινώνονται μαζί με τα βιογραφικά τους, ώστε να μπορούν οι ψηφοφόροι να «σταυρώνουν» με γνώση.
*Ο Ηλίας Νικολακόπουλος είναι ενεργός πολίτης
μετέχοντας σε επιτροπές, υποεπιτροπές, ψηφίζοντας νόμους, προωθώντας τα συμφέροντα της χώρας μας και των πολιτών της, βελτιώνοντας την εικόνα και τη θέση της χώρας μας στην Ευρώπη.
Σε τι γλώσσα θα γίνουν όλα αυτά; Όλοι γνωρίζουμε πως τα κείμενα μεταφράζονται σε όλες τις γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπάρχουν μεταφραστές από/προς κάθε γλώσσα. Επίσης κάθε ευρωβουλευτής έχει δικαίωμα γραμματειακής υποστήριξης, που συνήθως είναι πολύγλωσσοι βοηθοί. Καλά μέχρις εδώ, αλλά εκτός της αιθούσης, τι γίνεται;
Ο/Η ευρωβουλευτής πρέπει να σχετίζεται, να χτίζει φιλίες, προσωπικές σχέσεις με τους συναδέλφους του/της, να ανοίγει οδούς επικοινωνίας, να μετέχει σε κοινωνικές εκδηλώσεις, γεύματα, να ανταλάσσει απόψεις και να οργανώνεται μέσα στον συλλογικό του ρόλο. Το καλό χιούμορ, όπως άλλωστε και η προσωπική επαφή, δύσκολα μεταφράζονται.
Λένε πως κάθε γλώσσα είναι μια καινούργια ζωή αφού σε εισάγει σε νέους τρόπους σκέψης, νέες κουλτούρες, άλλες οπτικές γωνίες, ιστορία, μεθόδους σκέψης κ.λπ. Αυτό, μετράει ως προσόν στην ελληνική πραγματικότητα; Θα θέλαμε να μας εκπροσωπεί κάποιος που ξέρει μόνο ελληνικά και κουτσά στραβά μία ξένη γλώσσα;
Οι νέοι μας ευρωβουλευτές, λοιπόν, με την ανάληψη των καθηκόντων τους, σε τι γλώσσες θα επικοινωνήσουν με τους συναδέλφους τους; Χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο, έγινε μια προσπάθεια να ανακαλυφθούν τα «κρυφά» ταλέντα όσων ψηφίσαμε. Όσο και αν φανεί περίεργο, στις πιο πολλές περιπτώσεις, τα βιογραφικά -όπου αυτά υπήρχαν- δεν περιείχαν τις ξένες γλώσσες που μιλούν οι νεοεκλεγέντες. Παρακάτω είναι στοιχειοθετημένα τα ευρήματα της έρευνας, προσαυξημένα με πληροφόρηση από τα συμφραζόμενα των βιογραφικών (π.χ. αν έχεις σπουδάσει στην Αμερική εννοείται πως μιλάς Αγγλικά ή αν έχεις μεγαλώσει στην Βουλγαρία, όπως η κυρία Κούνεβα, συνήθως γνωρίζεις και καλά Ρώσσικα). Όπου κάποια γλώσσα έχει προστεθεί, χωρίς να αναφέρεται σε επίσημη ιστοσελίδα/βιογραφικό, παρουσιάζεται με ερωτηματικό (?).
Για τις όποιες παραλείψεις ή πιθανές ανακρίβειες, αποκλειστική ευθύνη φέρουν οι ίδιοι οι υποψήφιοι/ευρωβουλευτές αφού δεν μας διαφώτισαν για τα προσόντα τους, ως όφειλαν.
Εννοείται πως το να δηλώνεις ότι γνωρίζεις κάποια γλώσσα δεν εξασφαλίζει και το επίπεδο στο οποίο μπορείς να επικοινωνήσεις, να διαβάσεις ή να γράψεις σε αυτήν. Πολλοί από τους νέους μας ευρωβουλευτές έχουν κάνει σπουδές στο εξωτερικό και αυτό από μόνο του εξασφαλίζει τη λειτουργική γνώση της εκάστοτε ξένης γλώσσας. Για τους υπόλοιπους συνιστούμε τον σύνδεσμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοηθά την αυτοαξιολόγηση για τα διάφορα γλωσσικά επίπεδα.
Μήπως η καλή και στοιχειοθετημένη γνώση τουλάχιστον δύο ξένων γλωσσών θα έπρεπε να είναι «προαπαιτούμενο» προσόν για την κάθοδο υποψηφίων στις ευρωεκλογές;
Τέλος, καλό θα ήταν, την επόμενη φορά, οι όποιες γλωσσικές δεξιότητες των υποψηφίων να ανακοινώνονται μαζί με τα βιογραφικά τους, ώστε να μπορούν οι ψηφοφόροι να «σταυρώνουν» με γνώση.
*Ο Ηλίας Νικολακόπουλος είναι ενεργός πολίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου