"Η ΦΑΤΝΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ"

Το δράμα των προσφύγων ενέπνευσε την εικαστική ομάδα του
Σ.Φ.Γ.Τ. που τοποθέτησε στη θέση του νεογέννητου Ιησού, τον 3χρονο Αϊλάν, που ξεβράστηκε τον περασμένο Σεπτέμβρη στο Μπόντρουμ της Τουρκίας.



(Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα xronometro.com)

Το δράμα των προσφύγων που κατά κύματα περνούν τη Μεσόγειο ενέπνευσε την εικαστική ομάδα του Συνδέσμου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών, η οποία με τη δημιουργία της στέλνει ένα δυνατό μήνυμα, θέτοντας προβληματισμούς στην κοινωνία της Καβάλας. Ο λόγος για τη φάτνη στην πλατεία Κονσουλίδη (πλησίον της Εθνικής Τράπεζας), στην οποία όμως, αντί του νεογέννητου Ιησού, έχει τοποθετηθεί το άψυχο σώμα του Αϊλάν Κούρντι, του τρίχρονου παιδιού από τη Συρία που ξέβρασε νεκρό το κύμα σε παραλία του Μπόντρουμ στην Τουρκία, μαζί με τον 5χρονο αδελφό του Γκαλίπ και τη μητέρα τους Ρεχάν.

Τη σχεδίαση και εκτέλεση αυτής της επίκαιρης φάτνης για την πόλη της Καβάλας, η οποία από τον περασμένο Αύγουστο έχει μπει στη διαδρομή των προσφύγων, που αναζητούν μια καλύτερη τύχη σε χώρες της Ευρώπης, επιμελήθηκε η εικαστική ομάδα του Συνδέσμου, που αποτελείται από τους Κώστα Καμαργιάνη, Χρήστο Καρακίτσο, Ανθή Μήτρογλου, Διαμαντή Σταγγίδη, Χρήστο Φωτίου και Αντιγόνη Τσαφή.

«Αν αφαιρέσουμε το μεταφυσικό από τη Γέννηση, έχουμε να κάνουμε με μια ανθρώπινη σκηνή»

Μιλώντας με ένα από τα μέλη της εικαστικής ομάδας, τον Διαμαντή Σταγγίδη, ο ίδιος ανέφερε στο «Χ» ότι εδώ κι ένα χρόνο ο Σύνδεσμος Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών λειτουργεί ένα εικαστικό τμήμα, το οποίο κατά καιρούς δίνει διάφορες διαλέξεις ή οργανώνει εκθέσεις ζωγραφικής και αριθμεί περί τα 15 άτομα, στο σύνολό τους απόφοιτοι καλών τεχνών.

Έτσι, στο πλαίσιο της συμμετοχής του Συνδέσμου στον στολισμό της πόλης για την περίοδο των εορτών, αποφασίστηκε ότι αντί για ένα ακόμη δέντρο, θα μπορούσε να δοθεί ένα ηχηρό μήνυμα με μια δημιουργία από την εικαστική ομάδα.

«Πράγματι, μετά από γόνιμο διάλογο προέκυψε αυτή η ιδέα, με μια κριτική επάνω στο νόημα της φάτνης. Η φάτνη, ως έννοια, είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη Γέννηση του Χριστού και κατά συνέπεια φορτωμένη με όλα τα νοήματα που προκύπτουν από αυτήν»,τονίζει ο κ. Σταγγίδης και προσθέτει στη συνέχεια: «Αν αφαιρέσουμε το μεταφυσικό περίβλημα, έχουμε να κάνουμε με μια απόλυτα ανθρώπινη σκηνή. Ο Ιωσήφ κι η Μαρία, οι γονείς του Χριστού, προσπαθούσαν να γλιτώσουν από το κυνήγι που είχε ξεκινήσει ο Ηρώδης, σκοτώνοντας όποιο παιδί γεννιόταν, ξεκινώντας ένα μακρύ ταξίδι και φτάνοντας μέχρι την Αίγυπτο. Μιλάμε, δηλαδή, για ανθρώπους που μετανάστευσαν από την πατρίδα τους, έγιναν πρόσφυγες, ώστε να σωθούν από την ανθρώπινη βία. Ίσως πολλοί άνθρωποι να μη συνειδητοποιούν αυτή την πλευρά. Μάλιστα, πριν από λίγες ημέρες, μας έκανε εντύπωση η δήλωση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου ότι ο Χριστός ήταν ένας πολιτικός πρόσφυγας».

«Θελήσαμε να δημιουργήσουμε προβληματισμό»

Συνδέοντας το γεγονός της Γέννησης του Χριστού με το σήμερα και το δράμα των προσφύγων, ο κ. Σταγγίδης επισήμανε ότι «η μορφή του Αϊλάν, ευρέως αναγνωρίσιμη στον κόσμο, στέλνει μηνύματα προς όλους. Είναι ένα έργο για λίγες ημέρες, δεν πήγαμε να αναπαραστήσουμε τον Παρθενώνα, όμως θελήσαμε να δημιουργήσουμε προβληματισμό. Το μόνο παράπονό μας είναι ότι δεν μπήκε ο φωτισμός, όπως θα τον θέλαμε, αλλά και πάλι δίνει έναν δραματικό τόνο».

Όσο για το αν δέχτηκε κριτική ο Σύνδεσμος για την σκηνή αυτή καθαυτή και την σκληρότητά της, όπως και σε ποιον ανήκε η αρχική ιδέα, απάντησε:

«Όχι, δε δεχτήκαμε κριτική έως τώρα. Βεβαίως, εκφράστηκαν αντίθετες απόψεις, όπως γιατί να μπει μια σκηνή τόσο βίαιη. Προσωπικά, διαφωνώ μ' αυτό, διότι έχουμε να κάνουμε με μια εικόνα ενός παιδιού, που ναι μεν είναι νεκρό, αλλά μοιάζει να κοιμάται. Δε βλέπουμε ανθρώπους όπως καθημερινά στις τηλεοράσεις μας, να θαλασσοπνίγονται. Σε ό,τι αφορά την ιδέα, θα έλεγα ότι ήταν συλλογική και προέκυψε μετά από συζητήσεις των μελών της εικαστικής μας ομάδας».

synodhporoi.blogspot.gr