Αντικείμενο έρευνας, οι διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων και η πολυτέλεια.
Ο Βρετανός κλασικιστής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, δρ Μάικλ Σκοτ, επισκέπτεται την Αθήνα, τη Σπάρτη και τηv Βεργίνα στη Μακεδονία. Η εκπομπή με την ονομασία Guilty Pleasures ~ Luxury in Ancient Greece, προβλήθηκε πριν ημέρες, και ανέβηκε στο διαδίκτυο, ορίστε έτοιμο για παρακολούθηση:
Δυστυχώς δεν υπάρχουν ακόμη υπότιτλοι, αλλά με στοιχειώδεις γνώσεις της Αγγλικής, βλέπεται ανετότατα. Ανά διαστήματα ακούγονται και Ελληνικά.
Κρέας, ψάρι, νοστιμιές με προϊόντα της γης από τη μια. Μέλας ζωμός, λιγοστά συμπληρώματα, από την άλλη. Ο πιο φτωχός Αθηναίος είχε μεγαλύτερη πολυτέλεια στη διατροφή του από τον πιο «πλούσιο» Σπαρτιάτη. Το «πλούσιος» σε εισαγωγικά, αφού η πολυτέλεια απαγορευόταν εξ ορισμού στο βασίλειο των αρχαίων «δυνατών», ενώ στην Αθήνα επιτρεπόταν, αλλά με μέτρο. Το μέτρο της Δημοκρατίας.
Η Δημοκρατία είχε τη δική της πολυτέλεια, όπως δείχνει ο δρ Μάικλ Σκοτ σε μια σειρά τηλεοπτικών επεισοδίων στο BBC. Χωρίς υπερβολές. Κοινή για όλους. Επί παραδείγματι, πολυτέλεια της Αθηναϊκής Δημοκρατίας ήταν η ομαδική εστίαση των πιστών από τα σφάγια των θυσιών κατά τις μεγάλες θρησκευτικές εορτές, όπως τα Παναθήναια.
Η εκατόμβη, έκφραση που έχει μείνει και μέχρι σήμερα, υποδηλώνει τη θυσία 100 βοών (μοσχαριών) προς τιμήν του γενεθλίου της θεάς, περί τις 15 Αυγούστου. Μετά τη θυσία, τα ζώα τεμαχίζονταν, ψήνονταν και προσφέρονταν σε όλο τον λαό για ένα τεράστιο τραπέζι.
Δεν είναι να απορεί, λοιπόν, κανείς πώς ο Δεκαπενταύγουστος έχει σήμερα αυτήν τη θέση στην Ελλάδα και στην Ορθοδοξία. Κατάλοιπο μιας κορυφαίας λαϊκής όσο και θρησκευτικής μορφής, στην ουσία δεν έχασε τη σημασία του, ακόμη και με τη δραστική αλλαγή συνθηκών.
Ο καθηγητής κάνει αναφορές σε σημεία όπου πωλούνταν ψάρια κατά την αρχαιότητα και αναφέρεται και σε άλλα στοιχεία του διαιτολογίου, τα οποία θα ήταν δυνατόν να χαρακτηριστούν πολυτελή.
Κάποιοι έφτιαχναν πολυτελείς κατασκευές επάνω από μνήματα. Ο Κεραμεικός, που ήταν το μεγαλύτερο νεκροταφείο της αρχαίας Αθήνας, δίνει χαρακτηριστικά παραδείγματα. Επιτάφια σήματα θα είχαν κοστίσει προϋπολογισμούς οικογενειών για πολλά χρόνια και άλλα ήταν ταπεινά και ανάλογα με την κοινωνική τάξη του θανόντος.
Μακεδονικό χρυσάφι
«Αβρός»
Οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν τη λέξη «αβρός» για τη σπάταλη πολυτέλεια των Περσών και τη λέξη «τρυφηλός» για τον πολυτελή τρόπο ζωής ανθρώπων όπως π.χ. ο Αλκιβιάδης.
pentapostagma.gr
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου