Είναι τόσες πολλές και περίπλοκες οι πληροφορίες, από τις οποίες κατακλυζόμαστε,
τεχνικές και δυσνόητες οι περισσότερες, που είναι χρήσιμο κατ´αρχήν, να κάνουμε μία απλή καταγραφή των δεδομένων:
1. Χρέος: Η συζήτηση έκλεισε οριστικώς. Θα επαναλαμβάνεται μόνον από τους προπαγανδιστές της Αριστεράς και θα ακούγεται σαν μοιρολόι. Εγκρίθηκαν τα λεγόμενα βραχυπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσής του, που ανέρχονται σε 20 δις συνολικά, για τα επόμενα 40 χρόνια. Κυρίως αφορούν την μείωση του κινδύνου αυξήσεως των επιτοκίων και την εξομάλυνση του προφίλ των πληρωμών, δηλαδή την αποφυγή των μεγάλων αυξομειώσεων, κατά τις επόμενες δεκαετίες και θα έχουν μηδενική επίδραση στο κόστος εξυπηρέτησης του χρέους, των επομένων ετών. Κάτι το οποίο θα συμβεί με τα λεγόμενα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης, που όπως είναι γνωστό από το Eurogroup, θα πρέπει να εφαρμοσθούν μέχρι την ολοκλήρωση του μνημονίου, υπό τις προϋποθέσεις, που θέτει εξ αρχής ο κ. Σόιμπλε.
Μακροπρόθεσμα μέτρα θα υπάρξουν μόνον επί καταστροφών και δεν θα οδηγήσουν ποτέ σε απομείωση του χρέους.
2. Εργασιακά: ομιχλώδες τοπίο. Επιστροφή στις συλλογικές διαπραγματεύσεις δεν πρόκειται βέβαια, να υπάρξει ποτέ.
Τα θέματα των ομαδικών απολύσεων και του συνδικαλιστικού νόμου παραπέμπονται για τον Ιανουάριο, ως χρήσιμα εργαλεία πιθανών εξελίξεων.
3. Φιλελευθεροποίηση της αγοράς (ωράρια, Κυριακές, κλπ): παραπέμπονται επίσης μετά τις γιορτές, για τον ίδιο λόγο.
4. Πλεονάσματα: Στο προβλεπόμενο 3,5% δεν υπήρξε - πλην ΔΝΤ ασφαλώς- καμία απολύτως διαφωνία, μαλώσανε μόνον, αν θα είναι για 3 ή έως 10 έτη! Μία ακόμη μεγάλη διαπραγματευτική επιτυχία της Κυβέρνησης Τσίπρα, προφανώς.
5. Μέτρα προς επίτευξη και διατήρηση αυτών των πλεονασμάτων: Μείωση αφορολογήτου και κατάργηση προσωπικής διαφοράς στις κύριες συντάξεις, οριζόντιος κόφτης, κόφτης επί συγκεκριμένων δαπανών (δηλαδή προσωπική διαφορά και πάλι, για να εξηγούμεθα) ξεχωριστά ή όλα μαζί.
Για να αντιληφθούμε πώς τώρα όλα αυτά είναι δυνατόν, να συνδυαστούν προκαλώντας τις εξελίξεις, καλό είναι, να έχουμε υπόψιν μας κάποιες βασικές παραδοχές:
Α. Η Αριστερά δεν έχει καμία διάθεση να εγκαταλείψει την εξουσία.
Β. Ο Σόιμπλε και ορισμένοι άλλοι χρειάζονται το ΔΝΤ οπωσδήποτε για να περάσουν τις μελλοντικές εκταμιεύσεις από τα Κοινοβούλια τους.
Γ. Οι εκλογικές επιδόσεις της CDU/CSU, στις τοπικές εκλογές της Άνοιξης και τις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, δεν αναμένονται να είναι καλές.
Δεδομένου λοιπόν, ότι το ΔΝΤ "έφαγε χώμα" στο χρέος και τα πλεονάσματα κάτι θα πρέπει να του δοθεί στα εργασιακά, στην αγορά και κυρίως στα μέτρα.
Η Γερμανία θα δεχθεί με χαρά τα πάντα.
Η Κυβέρνηση μπορεί να ανεχθεί ελάχιστα στα εργασιακά και πολλά στο άνοιγμα της αγοράς. Στα μέτρα για το πλεόνασμα αντέχει μόνον ένα γενικόλογο οριζόντιο κόφτη. Αλλιώς θα ευτελισθεί και το ξέρει.
Θα είναι συμβατή η ανοχή της Αριστεράς με τις ανάγκες του ΔΝΤ;
Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα !!!!!
Εάν η απάντηση είναι ΝΑΙ, τότε οι εκλογές να αναμένονται το αργότερον δυνατόν (Το 2018, λόγω κόφτη).
Εάν ο Τσίπρας αποφασίσει, να μην ευτελισθεί εντελώς και το ΔΝΤ να μην κιοτέψει, ή ο Τσίπρας θα πάει μόνος του σε εκλογές ή το ΔΝΤ θα φύγει.
Εάν το ΔΝΤ φύγει, ο Σόιμπλε θα ζητήσει πράγματα, που θα οδηγήσουν τον Τσίπρα σε εκλογές, έτσι ώστε να φύγει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, πριν οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες πάθουν μεγαλύτερη ζημιά.
Όλα αυτά και αλλά πιο σημαντικά θα τα αναμένουμε μετά την περίοδο των Εορτών.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ σε όλους ........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου