Πασίγνωστος Έλληνας ηθοποιός έγινε μελισσοκόμος

Εγκατέλειψε την Αθήνα για το Πήλιο και το επάγγελμα του ηθοποιού για εκείνο του αγρότη. Το τελευταίο του επαγγελματικό εγχείρημα έχει ωστόσο και ...
γεύση. Την πιο γλυκιά απ’ όλες όσες έχει γευτεί μέχρι σήμερα...



«Ηρθε η ώρα να κάνουμε αυτό που ποθεί η ψυχή μας, χωρίς προκαταλήψεις, ταμπού και δηθενιές». Μ’ αυτή τη φράση ο δημοφιλής ηθοποιός αποχαιρετούσε πριν από λίγα χρόνια την τέχνη της υποκριτικής και μια πρωτεύουσα που τον γέμιζε άγχος, ανασφάλεια και σκοτεινιά: «Αυτό που ζήσαμε ήταν ο "χρυσός" μεσαίωνας. Μια καλοστημένη κομπίνα μέσω της οποίας παραμύθιαζαν τον κόσμο μοιράζοντας χρήμα. Οταν μασήσαμε και πέσαμε θύματα της κατάστασης, τα θέλησαν όλα πίσω. Ζούμε την απόλυτη μαυρίλα, αλλά θα περάσει. Οταν άλλωστε πιάνεις πάτο δεν έχεις παρά να ξαναβγάλεις κεφάλι προς την κορυφή.


Ο τελικός απολογισμός θα μας βρει με συνείδηση που θα είναι περισσότερο φωτεινή. Είναι σαν τις Χολιγουντιανές ταινίες όπου στο τέλος κερδίζει πάντα ο καλός». Από εκείνη κιόλας τη στιγμή ο Γιώργος Σεϊταρίδης επέλεξε μια ήρεμη ζωή στο Πήλιο και την ενασχόληση του αγρότη που, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, τον ηρεμεί και τον γεμίζει ευτυχία. «Τη διαμονή στην πόλη τη θεωρώ πια τοξική», λέει και συνεχίζει: «Υπάρχει παντού μια porca miseria κι ένα περίεργο μπλοκάρισμα ενέργειας ενώΑΝβγεις λίγο πιο έξω, το οξυγόνο εισβάλλει μέχρι και στην ψυχή σου. Ξυπνάω, κατεβαίνω στον κήπο μου, χαζεύω τα δέντρα μου, ρίχνω μια κλεφτή ματιά στη σοδειά μου κι αισθάνομαι άλλος άνθρωπος».

Τα νέα σχέδια του ηθο­ποιού που γνωρίσαμε μέσα από την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και το θέατρο μυρίζουν θυμάρι και είναι απίστευτα γλυκά. Η απόφασή του να δημιουργήσει μαζί μ’ έναν φίλο του μια πρότυπη μελισσοκομική μονάδα αποτελεί την πραγμάτωση ενός παλιότερου ονείρου του, καθώς η μελέτη της κοινωνίας των μελισσών είναι κάτι που τον συνάρπαζε από παιδί: «Τη μελισσοκομία την ξεκίνησα ως χόμπι, αλλά τώρα πια την έκανα επάγγελμα», παραδέχεται, παρότι το τελευταίο διάστημα έχει αποφασίσει να είναι εξαιρετικά φειδωλός στις δηλώσεις του.



usay.gr

loading...