Ο λόγος για τη Βοβούσα, το πιο απομακρυσμένο χωριό του Ζαγορίου, που έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό… Αποτελεί τον μοναδικό οικισμό στην Ελλάδα που χωρίζεται στα δύο από ένα ποτάμι. Η εικόνα του χωριού που κόβει στα δύο ο Αώος είναι κάτι που αν το δείτε, θα το θυμάστε για πολύ καιρό.
Το όνομά της το οφείλει στα ορμητικά νερά του ποταμού Αώου. Προέρχεται μάλλον από τη βοή που προκαλούν καθώς τη διασχίζουν, η οποία «ντύνει» ηχητικά όλες τις δραστηριότητες των κατοίκων της, ενώ το βλάχικο όνομά της είναι «Μπαϊεάσα».
Το υπέροχο τοξωτό γεφύρι
Φτάνοντας κανείς στο χωριό τον καλωσορίζει ένα μεγάλο πέτρινο τοξωτό γεφύρι που στέκεται πάνω από τον ορμητικό Αώο από το 1748, συνδέοντας τους δύο μαχαλάδες εκατέρωθεν του ποταμού. Πρόκειται για το παλαιότερο εν χρήση γεφύρι στο Ζαγόρι και είναι ένα από τα ελάχιστα όμοιά του σε όλη την Ελλάδα που αντέχουν ακόμα στην καρδιά ενός οικισμού. Χτίστηκε το 1748 από τον Αλέξιο Μήσιο και έχει αναγνωριστεί ως νεότερο αρχαιολογικό μνημείο.
Κάτω από το γεφύρι έχει δημιουργηθεί ένα μικρό φράγμα το οποίο σχηματίζει ευρύχωρη φυσική πισίνα, κατάλληλη για μπάνιο, φυσικά μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες.
Πρόκειται για ένα παραμυθένιο σκηνικό με το βουερό ποτάμι να βρίσκεται μέσα σε μια κοιλάδα στα 1000 μ. υψόμετρο, τριγυρισμένη από θεόπυκνα αδιαπέραστα δάση με οξιές, έλατα και μαυρόπευκα. Ολόγυρα απλώνονται μερικά λιβαδάκια και κάμποσες μυτερές βουνοκορφές.
Οι κάτοικοι του χωριού
Οι κάτοικοι της Βοβούσας ήταν ανέκαθεν υλοτόμοι, πριονάδες, αγωγιάτες και έμποροι. Αρκετοί από αυτούς ασχολούνταν και με την κτηνοτροφία. Στις αρχές του αιώνα ζούσαν εδώ περίπου 120 οικογένειες και περισσότερα από 90 παιδιά πήγαιναν στο δημοτικό σχολείο. Σήμερα, οι μόνιμοι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 100, ενώ οι περισσότεροι έχουν σαν κυρία δραστηριότητα την υλοτομία και την επεξεργασία ξύλου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Βοβούσα αποτελεί μία από τις εισόδους προς τον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα από την πλευρά των Ιωαννίνων, τόπος ιδανικός για περιπατητές και φυσιολάτρες.
pronews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου