Όποιος την άκουγε να μιλάει με αυτή τη μοναδική γρεβενιωτοαμερικάνικη προφορά, καταλάβαινε αμέσως πόσο αγάπησε αυτόν τον τόπο. Τις πέτρες. Τα νερά.. τον αέρα.. δεν είχε αφήσει βότσαλο στον Βενέτικο που να μην το σήκωσε για να δει από κάτω.
Το Γεωπάρκο Γρεβενών - Κοζάνης είναι το πνευματικό της παιδί. Πολύς ιδρώτας, αμέτρητος κόπος για να γεννηθεί.
Το έργο της, αθάνατο.
Οι Γρεβενιώτες της χρωστάμε πολλά.
Τα Γρεβενά ακόμη περισσότερα...
Πηγή: Δημήτρης Ζησόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου