Διότι ο σημερινός άνθρωπος δεν ακούει, δεν άκουσε και δεν θέλει να ακούσει για ποιο λόγο ήρθε στη ζωή και ποιος είναι ο προορισμός του. Νοιώθει δυνατός γιατί; Επειδή έχει λεφτά, έχει δημιουργήσει για τον εαυτό του μια πολύ καλή κοινωνική ζωή αλλά δεν τον φθάνει αυτό. Τον τρώει η θλίψη γιατί θέλει και κάτι παραπάνω. Τι παραπάνω;
Θέλει να έχει και κάτι από το διπλανό του, κάτι που δεν το χρειάζεται και δεν το έχει ανάγκη αλλά βλέπεις ο εγωισμός, το εγώ, η πρωτιά, η εφήμερη δόξα και απόλαυσητον κυριεύουν. Δεν τον ενδιαφέρει πόσο πόνο μπορεί να δώσει στον συνάνθρωπό του ανεξαρτήτως ηλικίας είτεείναι παιδί είτε είναι ηλικιωμένος αρκεί να ικανοποιήσει τον εγωισμό του.
Αυτά εν ολίγοις συμβαίνουν σε κοινωνικό επίπεδο. Αλλά και οι ηγέτες (που λέει ο λόγος )είναι βγαλμένοι από εμάς τους ίδιους, πώς μπορεί να είναι καλύτεροι; Εάν κρίνουμε ότι εμείς, που τους εκλέγουμε με την συμπεριφορά μας τους εξυμνούμε και τους μεγαλοποιούμε στα μάτια τα δικά μας αλλά και με τον τρόπο μας τους δείχνουμε ότι είναι ξεχωριστοί, ανώτεροι από τους κοινούς ανθρώπους, τιμπορούμε να περιμένουμε από αυτούς;
Το μόνο που επιδιώκουμε με τον τρόπο μας και για προσωπικόσυμφέρον μας είναι να κάνουμε ανθρώπους αλαζόνες, υπερόπτες, χωρίς καμιά επαφή με την αλήθεια και την πραγματική κατάσταση της κοινωνίας των ανθρώπων. Δεν υπάρχει στη νοοτροπία των περισσότερων απ’ αυτούς η λέξη ταπεινοφροσύνη αλλά το μόνο που επιδιώκουν είναι η εφήμερη δόξα και αναγνώριση.
Και τέλος, ερχόμαστε, Άνθρωπε, στους Παγκόσμιους Ηγέτες. Ποιοι είναι οι G 20, G 8, G 7 που αποφασίζουν για τη ζωή όλων πάνω στη Γη; Μια άτυπη ομάδα ανθρώπων που πήραν την τύχη της ανθρωπότητας στα χέρια τους χωρίς να ρωτήσουν κανένα.
Και εκεί μέσα προσπαθεί να επιβληθεί ο ισχυρότερος. Εάν διαφωνήσει κάποιος, παύεται από μέλος και μπορεί να έχει και κυρώσεις. Βλέπουμε τα αποτελέσματα των αποφάσεων αυτών των δήθεν ισχυρών της Γης. Σήμερα παντού ακούμε για πολέμους και το αποτέλεσμα είναι νεκροί άμαχοι, παιδιά και καταστροφές παντού.
Οι αποφάσεις των ισχυρών σου μαυρίζουν την ψυχή βλέποντας φωτογραφίες από τις εμπόλεμες περιοχές. Ρώτησα μια κυρία από την Ουκρανία τι γίνεται στην χώρα της που την επισκέφθηκε το καλοκαίρι. «Εμείς είμαστε μακριά από την εμπόλεμη ζώνη αλλά το βιώνουμε διότι καθημερινά στην πόλη μου μεταφέρουν νεκρούς από τα πεδία των μαχών και τραυματίες νέους χωρίς πόδια, χωρίς χέρια και πολλούς καθηλωμένους σε αναπηρικά καρότσια.»
Σήμερα, με την εξέλιξη της τεχνολογίας,Άνθρωπε, επιτέλους κατάφερες να καταργήσεις το όπλο. Τώρα μπορείς να σκοτώσεις τους συνανθρώπους σου με ένα τηλεχειριστήριο στο χέρι και όχι ένα η δύο που μπορούσες με το όπλο αλλά εκατοντάδες.
Συγχαρητήρια. Καθημερινά ακούμε για την εφεύρεση νέων όπλων, μη επανδρωμένων πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, αλλά δεν ακούμε τίποτα για το πως θα αλλάξουμε τον κόσμο προς μια καλύτερη και πιο δίκαια ζωή, δεν ακούμε τίποτα για τα παιδιά που πεθαίνουν από πείνα στην Αφρική.
Εκεί μας ενδιαφέρει πώς θα ελέγξουμε την περιοχή του Νίγηρα. Καταστρέψαμε, Άνθρωπε, την φύση που μας τα έδινε όλα απλόχερα χωρίς να μας ζητάει τίποτα, για να αποκτήσουμε μεγαλύτερο κέρδος και μεγαλύτερη επιρροή απέναντι στον συνάνθρωπό μας. Υπάρχουν διεθνείς οργανισμοί( ΟΗΕ, UNECKO και άλλοι) γιατί; Ποια η συνεισφορά τους σε όλα τα τεκταινόμενα που καταδυναστεύουν τις ζωές των πολλών προς το συμφέρον των λίγων;
Άνθρωπε, πρέπει να ξυπνήσεις, μην περιμένεις τίποτα από κανένα. Όσα και αν επιτύχεις στη ζωή σου, όταν θα πάρει φωτιά το δάσος το δέντρο σου δεν πρόκειται να σωθεί. Πρέπει να διεκδικήσουμε με κάθε τρόπο την ελευθερία μας, την ελευθερία του ατόμου. Αρκετά με την Εύπλαστη Δημοκρατία που ο καθένας την ορίζει όπως θέλει και τον συμφέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου