Σίμος Ζαγκανίκας : «Μνήμες σε πόλεμο…»

«Μνήμες σε πόλεμο…», ένας πόλεμος, που ξεκίνησε πριν από 80 χρόνια και συνεχίζεται με αμβλυνόμενες μεταλλάξεις, χωρίς διακοπή. 

Ο εμφύλιος Πόλεμος σε μια ανελισσόμενη επαναφορά κληρονομείται με την μνημόνευση μέσα από τις αφηγήσεις και καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις σύγχρονες πολιτικές ταυτότητες των Νεοελλήνων.

 

 
Στις τρείς (3) του Μάρτη, την Κυριακή, στις 12 το μεσημέρι, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση στην αίθουσα της Αντιπεριφέρειας Γρεβενών, με θέμα: «Ο Ελληνικός Εμφύλιος, Μνήμες σε πόλεμο και σύγχρονες πολιτικές ταυτότητες» μεκεντρικό ομιλητή τον Ραϋμόνδο Αλβανό διδάκτορα του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, με μεταπτυχιακές σπουδές στη Συγκριτική Ιστορία του Πανεπιστημίου του Έσσεξ. Επιστημονικός υπεύθυνος του Πάρκου Εθνικής Συμφιλίωσης στο Γράμμο από το 2012 μέχρι το 2020. 

  Ο ομιλητής, με λόγο γλαφυρό, χωρίς εξάρσεις, νηφάλιο,   με διατύπωση ρέουσα, χωρίς ανασταλτικά κομποδεσίματα , πράγμα, που επισφράγιζε τη βεβαιότητα του ορθού λογισμού, κατάφερε να αποσπάσει το ενδιαφέρον των παρευρισκομένων στην αίθουσα. Ένας λόγος, που εύλογα χαρακτηρίστηκε, ως άμεσος και απλός, που επαληθεύει το λεχθέν από καταβολής, πως η αλήθεια, δεν έχει περίπλοκες καταθέσεις , αλλά είναι απλή στην εξομολόγησή της. Ο πολυσύνθετος λόγος, είναι δύστροπος λόγος, που θέλει να επιβάλλεται, να κυριαρχεί! Ενώ, ο απλός λόγος, δεν επιβάλλεται, αλλά γίνεται άμεσα αντιληπτός και καθολικά, σχεδόν αποδεκτός! Το έδαφος, το έχουν προετοιμάσει τα χρόνια, για να δεχτεί το σπόρο. Ο νους και οι καρδιές των σύγχρονων Ελλήνων, βρίσκονται στη νέα πραγματικότητα των προβλημάτων, που έχουν σχέση με το παρόν και επηρεάζουν το μέλλον, ξεφεύγοντας από τον άγονο αγκαθότοπο, όπου ζουν οι άνομβρες συνειδήσεις με τη λίθινη επίστρωσή τους, οι οποίες επιζητούν την επιβεβαίωση τους μέσα από το παρελθόν.
 

 
Με ευρηματικό τρόπο, περίτεχνα, προσπάθησε να βγάλει τα καρφιά από τη σάρκα των γεγονότων και να αφήσει το χρόνο να επουλώσει τις πληγές της. Γιατί όσο η πληγή αιμορραγεί, τόσο πιο απειλητική γίνεται για την ζωή των επόμενων γενιών. Όσο η πληγή παραμένει ανοιχτή τόσο θρέφονται τα σαπροειδή. Και τόσο πιο εύκολα αναπαράγονται και ελέγχουν την εξουσία οι θεράποντες της ιδιοτέλειας. (αλήστου μνήμης η αντικομουνιστική υστερία από το 1950 έως το 1990)   Την εκδήλωση διοργάνωσαν: Τα Γενικά Αρχεία του Κράτους της Περιφερειακής Ενότητας Γρεβενών, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Γρεβενών και ο Σύνδεσμος Γραμμάτων και Τεχνών του Ν. Γρεβενών. Αξίζουν ιδιαίτερα συγχαρητήρια στους διοργανωτές, γιατί με παρόμοιες εκδηλώσεις διατηρείται διδακτικά η μνήμη και αμβλύνονται οι αντιθέσεις του χθες που η αναπαραγωγή τους είναι ανεπίκαιρη και μη παραγωγική για τη νέα πολιτική διαμόρφωση των σύγχρονων ταυτοτήτων. Η άγονη επίκληση τους δεν δημιουργεί ιδεολογικές προσεγγίσεις. Ενώ η άμβλυνση δημιουργεί νέες συγκλήσεις ταξικές και κοινωνικές πάνω στα σύγχρονα προβλήματα της εποχής μας. 

Σίμος Ζαγκανίκας