Γιατί οι ψυχοπαθείς είναι πιο ελκυστικοί, σύμφωνα με την επιστήμη

"Άμα είναι καλό παιδί, να της πάρουμε μία πάστα", είπε και βγήκε με κάποια/ κάποιον που δεν ήξερε τι της/του γινόταν. Αν νομίζεις ότι φταις εσύ και η κρίση σου, νέα έρευνα καταδεικνύει πως οι προβληματικές περιπτώσεις εκπέμπουν περισσότερη σαγήνη.

Γιατί οι ψυχοπαθείς είναι πιο ελκυστικοί, σύμφωνα με την επιστήμη

"Άμα είναι καλό παιδί, να της πάρουμε μία πάστα", είπε και βγήκε με κάποια/ κάποιον που δεν ήξερε τι της/του γινόταν. Αν νομίζεις ότι φταις εσύ και η κρίση σου, νέα έρευνα καταδεικνύει πως οι προβληματικές περιπτώσεις εκπέμπουν περισσότερη σαγήνη.


Υπάρχει ένας περίεργος, σχεδόν επικίνδυνος μαγνητισμός που ασκούν οι άνθρωποι με λίγο… σκοτάδι μέσα τους. Κι όχι, δεν είναι απλώς η φαντασία σου ή το κακό σου γούστο που σε οδηγεί σε λάθος επιλογές. Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Personality and Individual Differences έρχεται να μας πει κάτι που εξηγεί πολλά: οι ψυχοπαθείς φαίνονται πιο ελκυστικοί και, σαν να μην έφτανε αυτό, εμπνέουν και περισσότερη εμπιστοσύνη.


Περίπου 600 άνθρωποι κλήθηκαν να κρίνουν πρόσωπα αγνώστων μέσα από πειράματα που αφορούσαν την αξιοπιστία τους. Νικητές αναδείχθηκαν όχι οι "καλοί τύποι”, αλλά εκείνοι με τα λεγόμενα χαρακτηριστικά της σκοτεινής τριάδας – ψυχοπάθεια, μακιαβελισμός, ναρκισσισμός. Οι συμμετέχοντες δεν τους γνώριζαν, δεν ήξεραν τίποτα γι’ αυτούς, κι όμως το πρόσωπό τους έλεγε "μπορείς να με εμπιστευτείς”.


 

 
Ο καθηγητής Qi Wu από το Hunan Normal University εξηγεί ότι η γοητεία παίζει ρόλο-κλειδί: "Σε βραχυπρόθεσμες συνεργασίες, οι άνθρωποι με υψηλά σκορ στη Σκοτεινή Τριάδα εμπνέουν εμπιστοσύνη, εν μέρει επειδή τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους θεωρούνται πιο γοητευτικά”.



Στον κινηματογράφο δε, το έχουμε δει ξανά και ξανά – από τον Christian Bale ως Patrick Bateman στο American Psycho μέχρι τον Penn Badgley στο You, το "επικίνδυνο” και το μυστηριώδες με τη σαγήνη του πολλές φορές νικά την κοινή λογική.

Η έρευνα, βέβαια, δε λέει να μη βγεις ραντεβού με τον πρώτο ύποπτα γοητευτικό πλάσμα που θα γνωρίσεις. Λέει όμως ότι το μυαλό μας έχει μια περίεργη αδυναμία στους (τουλάχιστον) προβληματικούς χαρακτήρες, και η εξωτερική τους εμφάνιση μπορεί να γίνει το τέλειο δόλωμα.

Ίσως τελικά το "έχω ένα κακό προαίσθημα” να είναι πιο αξιόπιστο από το "έχει ωραίο χαμόγελο”. Κοινώς, πρόσεχε.


 esquire.com.gr