Ο θρίαμβος του ευτελούς... - (Τώρα που έφυγαν τα ΑΝΑΚΑΤΩΣΑΡΙΑ)

Γρεβενα (σωτήριον έτος;) 2012

Μοιραστείτε το στο facebook

Σκέφτηκα να αρχίσω με μια μικρή (αν μου επιτρέπεται) αναδρομή σε όλο αυτό που συνέβη στα Γρεβενά την..
πρώτη δεκαετία αυτού του αιώνα και για να πάρω ιδέες άνοιξα το www.anakatosaria.gr.
Τα συναισθήματα που μου δημιουργήθηκαν δεν μπορώ να τα περιγράψω γιατί δεν θα αποφύγω να γίνω για άλλη μια φορά υπερβολικός και θέλω να πνίξω μέσα μου την Μάρθα Βούρτση.
Όπως και να έχουν τα πράγματα και χωρίς να με ενδιαφέρουν τα πρόσωπα (δεν γνωρίζω κανέναν έτσι κι αλλιώς) πιστεύω ότι το μεγαλύτερο και αξιολογότερο πολιτιστικό και όχι μόνο γεγονός που συνέβη στον τόπο μας ήταν τα ανακατωσάρια.
Όμως μακράν το μεγαλύτερο, τόσο που ξεπέρασε τα στενά μικροσκοπικά όρια της μικρής μας πολιτείας.
Τρομερή εντύπωση μου προκαλούσε και ακόμα μου προκαλεί πως από μία τόσο μικρή και αδιάφορη γωνίτσα της γης που μέχρι τώρα δεν είχε και τίποτα το σημαντικό να επιδείξει, καμία παράδοση, κανένα χρώμα, καμιά αξιόλογη πρωτοβουλία, γέννησε και μεγάλωσε έστω και έναν, που κατάφερε να σκεφτεί και να φέρει σε πέρας κάτι τέτοιο.
Κάθε φορά που προσπαθώ να ''φτιάξω'' μία ανάρτηση σκέφτομαι πως θα ταιριάξω τις σκέψεις μου έτσι ώστε να τις καταλαβαίνει έστω και ένας που ίσως τις διαβάσει, όμως πάντα καταλήγω να ξεκινώ και να τελειώνω το αράδιασμα τους έτσι ώστε δύσκολα να μπορώ να τις καταλάβω και εγώ ο ίδιος όταν τις διαβάζω. Αυτή τη φορά η προσπάθεια αυτή κατέρευσε εν τη γεννέση της όταν άρχισα να διαβάζω τις ανακοινώσεις, τα κείμενα , τα έντυπα και γενικά το υλικό στις σελίδες του site.
Μακράν πέρα από τις δικές μου ελάχιστες δυνάμεις και ακόμα μακρύτερα από την δυνατότητα μου να εκφράζομαι ανακάλυψα (τόσο πολύ εκ των υστέρων θέλω να υπογραμμίσω) έναν θυσαυρό που παραμένει ακόμη εκεί για να μας θυμίζει τι μπορούν να κάνουν άνθρωποι που πραγματικά αγαπούν την πόλη τους και ξέρουν να το δείχνουν.
Απο μόνη της η ποιότητα ξεχειλίζει σε κάθε ηλεκτρονική σελίδα του ιστοτόπου αυτού και πιστεύω ότι δεν μπορεί κανένας να κοστολογήσει με χρήματα την αξία του (δεν χρειάζεται να σας παραπέμψω στο site του ΙΚΑ και να σας θυμίσω πόσο κοστίζει το στήσιμο και η διαχείρηση του).
Αυτή όμως η διαχείρηση είναι που πρέπει τελικά να αξιολογηθεί και να κοστολογηθεί και είμαι περίεργος πραγματικά να δω ποιός θα είναι αυτός που θα επιχειρήσει να το κάνει και με τι θα το συγκρίνει.
Θα μου πείς με το site ασχολείσαι. Δυστυχώς μόνο αυτό μας απέμεινε για να μας θυμίζει τι έγινε εκέινα τα χρόνια και θεωρώ τυχερούς όσους κρατούν ζωντανές τις αναμνήσεις τους από εκείνη την εποχή (ανατριχιάζω στην ιδέα του αρχείου που μπορεί να διατηρεί ο Ροκ ή και κάποιοι άλλοι που είχαν την προνοητικότητα και την δυνατότητα να συλλέξουν μνήμες του...παραμυθιού).
Και κάπου εδώ μπαίνει στην...κουβέντα το ζήτημα του κόστους...
δυσκολεύομαι πραγματικά να αποτυπώσω την άποψη μου και την γνώμη μου σχετικά.
Ο μόνος λόγος είναι ότι δεν έχω ακούσει καμία άποψη που να ανήκει σε έναν άνθρωπο σοβαρό ή σε κάποιον που να έχει αποδεδηγμένα προσφέρει κάτι στην Πόλη και να μπορεί και να δικαιούται να μιλάει.
Είναι τόσο γνωστή η μιζέρια των Γρεβενιωτών ειδικά μιας γενιάς παλαιότερης (ξέρεται ό,τι στα Γρεβενά οι 40άρηδες νοούνται παλιά γενιά) που δεν υπάρχει κανένας να μπορεί να το αντικρούσει με σοβαρά επιχειρήματα! Ελάχιστοι αυτοί που έχουν πετύχει κάτι στην ζωή τους χωρίς να έχουν αναγκαστεί να φύγουν μακριά...πολύ μακριά απο αυτή την ''στοιχειωμένη'' πόλη.
Αν δεν φύγεις, τα φαντάσματα σε φτάνουν και κάνουν την ζωη σου μίζερη και φοβισμένη και όσοι δεν επιρεάζονται από αυτά παρόλο που μένουν κοντά είναι ή Σαββατογεννημένοι ή αλαφροίσκιωτοι.
(ο Νούλης τι μέρα γεννήθηκε;)
Η κακία όμως των Γρεβενιωτών ξεπερνάει και καλύπτει την όποια ενστικτώδικη αγάπη θα μπορούσαν να έχουν για την γη που τους γέννησε όπως και για τους γονείς τους. Μια κακία για την οποία δεν ξέρω πόση ευθύνη μπορεί να φέρουν οι ίδιοι αλλά σύγουρα φταίνε αυτοί που μπορούν κάτι να κάνουν για να την εξαλείψουν και δεν το κάνουν.
Δυστυχώς ένα ελάχιστο μερίδιο ευθύνης θα επιρήψω σε όλους αυτούς που σκέφτηκαν και πραγματοποίησαν έναν τέτοιο θεσμό και τον άφησαν να πεθάνει χωρίς να παλέψουν μέχρι τελευταίας ρανίδος. Και δεν ξέρω αν αυτό που λέω είναι τίτλος τιμής η μομφή για τον Ροκ και την παρέα του αυτό που ξέρω είναι ότι η υποτυπώδης ζωή μας στην μικρή μας πολυτεία έχασε την ετήσια πνοή του παραμυθιού. 
Στα Γρεβενά οι καλικάντζαροι ζούνε όλο τον χρόνο και με τα ανακατωσάρια τους εξορκίζαμε και τους εξορίζαμε (κάποιοι λένε ότι τους κρατούσαμε απλά λίγο περισσότερο μετά τα Φώτα και γλεντούσαμε όλοι μαζί μέχρι την Καθαρά Δευτέρα).
Πιστεύω όμως ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να αποφασίσουμε πως πρέπει να ζούμε και τι θα κάνουμε με τους καλικάντζαρους. Να αποφασίσουμε τι καλικάντζαρους θέλουμε να έχουμε!
Υ.Γ.
ΑΝ ΟΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΟΝΤΙΟ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΚΡΕΙΑ ΠΕΡΙΣΙ ΜΕ ...10.000 ΕΥΡΩ...ΜΑΚΡΙΑΑΑΑΑΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ
Υ.Γ1.
ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΚΛΑΨΤΕ... http://vimeo.com/anakatosaria/videos
http://greveniotika.blogspot.com


ΥΓ1 ΑΕΤΟΣ2: Ευχαριστούμε τον grevenioti blogger που μας έδωσε το ερέθισμα να αναφερθούμε σε ένα πολιτιστικό γεγονός που μας έλειψε. Η Αλήθεια είναι πως πολλοί από μας (βάζω και τα ΑΕΤΟΠΟΥΛΑ μέσα), όταν ακούγαμε για υπέρογκα ποσά, νιώθαμε πως κάποιοι μας δουλεύουν. Τώρα όμως αντιλαμβανόμαστε το μεγάλο κενό. 
Ότι και να γίνει: και οι πολιτιστικοί σύλλογοι να μπουν, και οι τοπικές ορχήστρες να πάρουν το μερίδιο που τους ανήκει, (πράγματα που δεν συνέβαιναν επί ΡΟΚ), κανείς δε θα φτάσει την επιτυχία των Ανακατωσαριών. 
ΥΓ 2: Και δεν είναι μόνο το οικονομικό..


Διαβάστε ακόμη ΕΔΩ
Ότι έγραψε ο ΑΕΤΟΣ για τις απόκριες στα Γρεβενά και τα ΑΝΑΚΑΤΩΣΑΡΙΑ θα τα βρείτε  ΕΔΩ