Η είδηση ότι ο Γιώργος έφυγε από τη ζωή με συγκλόνισε. Ήταν το περσινό καλοκαίρι.
Μπορεί να μην τον γνώριζα προσωπικά, όμως η φωνή του ήταν αγαπημένη και όσα είχαμε κουβεντιάσει σε εκπομπή που τον είχα φιλοξενήσει, είχαν γλυκύτητα και αισιοδοξία. Ότι έλεγε για τους στόχους, τα όνειρα του, βούιζαν στο μυαλό μου.
Από τη Μαριέτα Χριστοπούλου
Ο καιρός πέρασε και πια κοντεύει περίπου χρόνος από τότε. Όμως κανείς δεν ενημέρωσε τα Social Media και έτσι το Facebook χτες εμφάνισε στο κλασσικό του κουτάκι ότι ο Γιώργος έχει γενέθλια. Το μάτι μου έπεσε κατευθείαν εκεί, αλλά το προσπέρασα δικαιολογώντας τις νέες τεχνολογίες και την άγνοια των χρηστών του μέσου για το ότι υπάρχει πρόβλεψη και για αυτούς που φεύγουν, ώστε ο λογαριασμός τους να χαρακτηριστεί “εις μνήμην”.
Αυτό που δε μπόρεσα όμως να προσπεράσω ήταν τα ποσταρίσματα στον τοίχο του, που άρχισαν να εμφανίζονται σιγά σιγά, μέσα στην ημέρα. Οργή και θλίψη. Εντάξει, το Facebook δεν έχει επικοινωνία με ληξιαρχεία. Ναι, όντως δεν ενημερώθηκε για το δυσάρεστο και έβγαλε τη σχετική ειδοποίηση γενεθλίων. Είναι όμως δυνατόν οι “φίλοι” του να μη ξέρουν καν αν ζει ή αν έχει πεθάνει;
Το Facebook έτσι απλά, με ένα του μόνο “κενό”, κατάφερε να μας ξεφτιλίσει – και καλά έκανε.
Γιατί το να έχεις φίλο κάποιον που δεν είναι εν ζωή, μπορεί να έχει ένα έως και δύο επιχειρήματα. Το να του εύχεσαι όμως σα να είναι ο πιο κοντινός σου άνθρωπος και στην ουσία να μην γνωρίζεις καν τι κάνει ή ποιος είναι δεν έχει κανένα
Διαβάζω: “... Xronia Polla ... All the Best !!!.... , “Χρόνια Πολλά!! Εκατόχρονος!!!” καθώς και μια copy-paste ευχή όπου ξεκινάει με τα λόγια “για τα χρυσά σου γενέθλια ένα μικρό δώρο αγάπης” και συνεχίζει με μελιστάλαχτα λόγια και ευχές. Όλα αυτά στον “τοίχο” ενός τραγουδιστή που έχει φύγει από τη ζωή εδώ και περίπου 9 μήνες. Ναι ξέρω, δεν το έκαναν επίτηδες. Μπορεί να το έκαναν μηχανικά, ίσως μοιράζουν ευχές γιατί είναι της θετικής ενέργειας, όμως πρέπει κάποια στιγμή να γίνουμε λίγο υπεύθυνοι γενικότερα αλλά και ειδικότερα με το Facebook.Δεν είναι μεμπτό να έχουμε χιλιάδες φίλους, άμα τους κάνουμε με τη λογική του “γνωστού”, “αυτού που μπορείς να δεις στον δρόμο”. Ούτε μπορούμε να ξέρουμε τι κάνει ο κάθε ένας που έχουμε στη λίστα των φίλων μας, άμα επιλέγουμε να μην κάνουμε μόνο “πραγματικούς” μας φίλους.
Αλλά όπως στην πραγματική ζωή δε θα μπουκάραμε στο σπίτι κάποιου που δε ξέρουμε, με τούρτες και λουλούδια και ευχές και κεράκια, ας μην το κάνουμε ούτε στο Facebook
Στην τελική, σε έναν άγνωστο ή σε κάποιον που δε ξέρουμε, το ίδιο θα είναι είτε ευχηθούμε είτε όχι. Με λίγα λόγια, δεν είναι μόνο χαβαλές. Από τη στιγμή που το χρησιμοποιούν άνθρωποι, ό,τι κάνουμε σε αυτό είναι πιθανό να επηρεάζει και άλλους ανθρώπους. Είτε ανεβάζοντας φωτογραφία μιας “γεμάτης” γυναίκας με σαρκαστικό σχόλιο είτε ένα σχόλιο στον τοίχο ενός προφίλ η πιθανότητα να πληγώσουμε υπάρχει.Υ.Γ.1 Ο Γιώργος Περαντάκος ήταν μια από τις φωνές του “Τρίφωνου”. Έφυγε στις 24 Αυγούστου 2013, στα 45 του χρόνια.
Υ.Γ.2 Αν έχετε στη λίστα των φίλων σας κάποιον που έχει φύγει από τη ζωή, ενημερώστε το Facebook
cosmo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου