ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
Δεν μπορεί, θα έχετε ακούσει πόσο καλό κάνει το ελαιόλαδο, από πόσες ασθένειες
προστατεύει και πόσο περισσότερο και καλύτερα ζουν εκείνοι που το προτιμούν... Το θέμα όμως είναι ποιο ελαιόλαδο, γιατί όπως και να το κάνουμε, υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Την πρώτη φορά που δοκίμασα πραγματικά καλό ελαιόλαδο, συνειδητοποίησα ότι έχω καταναλώσει πολλά «κακά» ελαιόλαδα, κάποια από τα οποία είχαν την πιστοποίηση της παράδοσης του χωριού...
Και την πρώτη φορά που γεύτηκα το αρωματικό και λιγάκι έντονο γευστικά πρώτο λάδι της χρονιάς, βρέθηκα μπροστά σε μια αληθινή αποκάλυψη.
Σιγά σιγά, κατάλαβα ότι άλλο ελαιόλαδο και άλλο εξαιρετικά παρθένο και πολύ καλό ελαιόλαδο. Το να το εντοπίσεις μάλιστα, ακόμα πιο δύσκολο.
Βλέπετε, πολλοί παράγοντες συντείνουν ώστε να γίνει ο κιτρινοπράσινος χυμός της ελιάς πραγματικά πολύτιμος ή ένα ακόμα έλαιο χωρίς καμία διαφορά από τόσα άλλα.
Κατ’ αρχάς, η ποικιλία της ελιάς, η περιοχή, το χώμα, η καλλιέργεια. Ο τρόπος που μαζεύεται ώστε να μην πληγωθεί ο καρπός ή να μην πέσει στο έδαφος, οπότε αυξάνεται η οξύτητα του παραγόμενου ελαιολάδου.
Έπειτα, η αποθήκευση έως ότου ο καρπός να φτάσει στο ελαιοτριβείο, έτσι ώστε να μην αναπτύξει «αντροχάδο», όπως λένε οι παραγωγοί, εκείνη τη βαριά κάποιες φορές μυρωδιά του ελαιολάδου. Και βέβαια, η επεξεργασία της ελιάς προκειμένου να δώσει το ελαιόλαδο στο ελαιοτριβείο.
Τα σύγχρονα ελαιοτριβεία συχνά «ξεπλένουν» τα συστατικά της ελιάς, τα περίφημα αντιοξειδωτικά, καθώς νερό μεγάλης θερμοκρασίας περνάει μέσα από την πάστα της ελιάς. Θα έχετε δει τις επισημάνσεις «ψυχρής έκθλιψης» ή «άθερμο» που υπάρχουν στη συσκευασία κάποιων ελαιολάδων. Αν και πρόκειται για «μηνύματα» κυρίως διαφημιστικού χαρακτήρα, έχουν μια κάποια σημασία. Επειδή, βέβαια, είναι δύσκολο να γυρίσουμε στο παλαιό, κλασικού τύπου, ελαιοτριβείο που το ελαιόλαδο έβγαινε με απλή πίεση, το κόλπο είναι να μην αυξάνεται πολύ (πάνω από 25° C) η θερμοκρασία του νερού. Θα αναρωτηθείτε «και εγώ, πώς μπορώ να το ελέγξω;». Ασφαλώς και δεν μπορείτε να τσεκάρετε το ελαιοτριβείο, μπορείτε όμως να εμπιστευθείτε συγκεκριμένους παραγωγούς. Να είστε σίγουροι, υπάρχουν αρκετοί που παράγουν επώνυμο ελαιόλαδο και ελέγχουν το προϊόν για εσάς, θέλοντας να προφυλάξουν τον κόπο τους.
Δοκιμάστε, λοιπόν, επώνυμα βιολογικά έξτρα παρθένα ελαιόλαδα. Κάνετε πολλαπλώς καλό. Στην υγεία σας, στο περιβάλλον, στη γεύση σας και επιπλέον ανταμείβετε τους ανθρώπους που προσπαθούν. Δοκιμάστε ελαιόλαδο και στο τηγάνι. Αντέχει περισσότερο στις υψηλές θερμοκρασίες του τηγανιού και είναι πιο νόστιμο. Και... μην ενδίδετε ποτέ σε μείγματα εξευγενισμένου ελαιολάδου με παρθένο.
gastronomos.gr
Δεν μπορεί, θα έχετε ακούσει πόσο καλό κάνει το ελαιόλαδο, από πόσες ασθένειες
προστατεύει και πόσο περισσότερο και καλύτερα ζουν εκείνοι που το προτιμούν... Το θέμα όμως είναι ποιο ελαιόλαδο, γιατί όπως και να το κάνουμε, υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Την πρώτη φορά που δοκίμασα πραγματικά καλό ελαιόλαδο, συνειδητοποίησα ότι έχω καταναλώσει πολλά «κακά» ελαιόλαδα, κάποια από τα οποία είχαν την πιστοποίηση της παράδοσης του χωριού...
Και την πρώτη φορά που γεύτηκα το αρωματικό και λιγάκι έντονο γευστικά πρώτο λάδι της χρονιάς, βρέθηκα μπροστά σε μια αληθινή αποκάλυψη.
Σιγά σιγά, κατάλαβα ότι άλλο ελαιόλαδο και άλλο εξαιρετικά παρθένο και πολύ καλό ελαιόλαδο. Το να το εντοπίσεις μάλιστα, ακόμα πιο δύσκολο.
Βλέπετε, πολλοί παράγοντες συντείνουν ώστε να γίνει ο κιτρινοπράσινος χυμός της ελιάς πραγματικά πολύτιμος ή ένα ακόμα έλαιο χωρίς καμία διαφορά από τόσα άλλα.
Κατ’ αρχάς, η ποικιλία της ελιάς, η περιοχή, το χώμα, η καλλιέργεια. Ο τρόπος που μαζεύεται ώστε να μην πληγωθεί ο καρπός ή να μην πέσει στο έδαφος, οπότε αυξάνεται η οξύτητα του παραγόμενου ελαιολάδου.
Έπειτα, η αποθήκευση έως ότου ο καρπός να φτάσει στο ελαιοτριβείο, έτσι ώστε να μην αναπτύξει «αντροχάδο», όπως λένε οι παραγωγοί, εκείνη τη βαριά κάποιες φορές μυρωδιά του ελαιολάδου. Και βέβαια, η επεξεργασία της ελιάς προκειμένου να δώσει το ελαιόλαδο στο ελαιοτριβείο.
Τα σύγχρονα ελαιοτριβεία συχνά «ξεπλένουν» τα συστατικά της ελιάς, τα περίφημα αντιοξειδωτικά, καθώς νερό μεγάλης θερμοκρασίας περνάει μέσα από την πάστα της ελιάς. Θα έχετε δει τις επισημάνσεις «ψυχρής έκθλιψης» ή «άθερμο» που υπάρχουν στη συσκευασία κάποιων ελαιολάδων. Αν και πρόκειται για «μηνύματα» κυρίως διαφημιστικού χαρακτήρα, έχουν μια κάποια σημασία. Επειδή, βέβαια, είναι δύσκολο να γυρίσουμε στο παλαιό, κλασικού τύπου, ελαιοτριβείο που το ελαιόλαδο έβγαινε με απλή πίεση, το κόλπο είναι να μην αυξάνεται πολύ (πάνω από 25° C) η θερμοκρασία του νερού. Θα αναρωτηθείτε «και εγώ, πώς μπορώ να το ελέγξω;». Ασφαλώς και δεν μπορείτε να τσεκάρετε το ελαιοτριβείο, μπορείτε όμως να εμπιστευθείτε συγκεκριμένους παραγωγούς. Να είστε σίγουροι, υπάρχουν αρκετοί που παράγουν επώνυμο ελαιόλαδο και ελέγχουν το προϊόν για εσάς, θέλοντας να προφυλάξουν τον κόπο τους.
Δοκιμάστε, λοιπόν, επώνυμα βιολογικά έξτρα παρθένα ελαιόλαδα. Κάνετε πολλαπλώς καλό. Στην υγεία σας, στο περιβάλλον, στη γεύση σας και επιπλέον ανταμείβετε τους ανθρώπους που προσπαθούν. Δοκιμάστε ελαιόλαδο και στο τηγάνι. Αντέχει περισσότερο στις υψηλές θερμοκρασίες του τηγανιού και είναι πιο νόστιμο. Και... μην ενδίδετε ποτέ σε μείγματα εξευγενισμένου ελαιολάδου με παρθένο.
gastronomos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου